Alle inzendingen over Op zoek OR Ik

In de verte een wit gewaad, blote voeten op het strand. Vertederend en kwetsbaar zoals zij daar staat en kijkt naar de horizon. Haar blik onverdroten gericht op die einder. Haar ogen dwalen af over de woeste golven. Zij raakt gebiologeerd door het water en ziet al het leven daarin... Voor haar misschien een nieuw begin. Wie weet…

Met gesloten ogen lig ik in je armen, al genietend voel ik je mijn hart verwarmen. Stiekem droom ik daarna nog vaak van dit moment, sinds de nacht dat ik ons gevoel heb gekend. Ineengestrengeld tellen wij de uren, hopend dat dit eeuwig moge duren. Deze aanraking doet ieder besef van tijd verdwijnen, en doet alle onzekerheid met de minuut verkleinen…

je zal nooit echt begrijpen wat me hart voelt voor jou, ik ben bang dat we uitelkaar groeien en ik alleen verder moet gaan zonder jou....…

Een 'tatoe' bestaat niet een kaketoe wel en tatoeages waar niemand ze ziet In holen en gaten een pseudomassage in 't vleeslabyrint van cultus en rage...…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

rijk aan gedrevenheid is de smetteloze wiens jacht op vunzigheid vereeuwigd in al zijn zonden hij dient in den nevel van de nachtelijke aard van beslommeringen zich enkel te bekommeren om de stille gang door de spelonken waar vrees en duivel heersen hij kent geen deemoed in de herkenning waar speer en drietand zich spijbelend hebben…

Waarheen liefde van mijn hart zal ik iets breien met draden van helder licht, zien wat leeft vraag mijn zonnebron overvloed in voorraad rechts averechts gouden spinsel maak een kilometerslange trui de hele wereld kan erin gigantisch groot en rekbaar zo koud overal buiten ik knuffel iedereen warm kom er gezellig bij voel je met liefde…

Uit de gesloten crèche van Pieterburen Zijn onlangs een stel zeehonden ontvlucht Die Lenies harteloze stalen tucht Daarginds niet langer meer konden verduren. Dat weet ik omdat ik thuis in mijn bad Een dag of wat twee onderduikers had.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Al zei mijn moeder niets van u te willen Behalve driekwart jaar het vruchtgebruik Van een klein kwakje sperma in haar buik Dat u waarschijnlijk toch maar zou verspillen, Ik ben en blijf uw kind in elk geval, pa En dank daarnaast mijn leven ook aan Talpa.…

Zien, hoe zinnen woorden zoeken. Verhalen spontaan zien schrijven. Hoe emoties vanzelf ontstaan, in onvoltooide tijd. Zoals de zon schijnt achter wolken. Zoals wolken drijven in de wind. Zoals wildgegroeide haren, jonge vrouwen lokken. Praten zonder voorbereiding. Planloos durven schrijven, over zin en onzin, van ons bestaan.…

Verlaten gedachten dolen rond in een uithoek van dit hart. Probeer te grijpen, te begrijpen deze vormen, dit ik. Ooit een naam gefluisterd nergens een luisterend oor. Probeer te vangen, op te vangen wie ik ben, waar ik hoor Handen leiden tot gesloten deuren lange gangen, blinde ramen. Probeer te lopen, te ontlopen die wanhoop, hun gedachten…

Ik wou dat ik kon komen bij bomen die zacht dromen op de adem van mijn ogen en daar waar ik zou mogen zou ik langs bladeren stromen Ik wou dat ik kon vluchten naar zelf gedachte luchten waar nog mensen leven die door hun denken zweven door zacht een woord te zuchten Nu moet ik alles vinden in het land van helse winden en mensen die…

Maar hoe ik ook zoek, Ik vind niet eens een schim. Hoor enkel de stem van mijn geweten Die me het zwijgen oplegt, mijn verdere leven. Loop weer terug, en ik merk, Dat er weer een stukje in mij sterft. Ik lijk wel verdoofd, Want ik had niet eens in de gaten, Dat de regen zich mengde met mijn tranen.…

voor een ogenblik raakte ik zoek in het licht van jouw ogen ik keek en verkeek in jouw gevoelen jij wees me echter het donker en ik begreep de schaduw die weerspiegelde in mijn geloven zo verdwenen jaren van strelende woorden en teder voelen ik ben mezelf door de tijd verloren maar misschien kom ik mezelf wel tegemoet en…

zoek mij niet voel mij zo maar heel even raak mij aan beweeg mij proef mij voel mijn warmte zo maar heel even raak ik je aan heel even voel mij maar zoek mij niet .....…

Ik zoek al zwevend van hoek naar hoek zoek al zondigend en jij hoort mijn gevloek verontrust houd ik mij vast angsten steeds niet geblust wat wordt er dit maal afgelast de wind blaast mij haast bewusteloos Het vaste onder jou voeten is drijfzand bij mij ik zal het beslist beboeten dat eeuwige verlangen naar een tegenpartij…

Ik wil iets duidelijk maken Vertellen wat me dwarszit Maar ik mis de woordenschat Waar het juiste gevoel in zit Ik draai om de waarheid heen De weg ernaar toe vind ik niet Ik probeer het te zingen Maar ik mis de muziek in het lied In mijn hoofd is het glashelder Duidelijker dan ik kan omschrijven Want wanneer ik het probeer Lijkt alles…

Ik zoek mezelf, moet mijn eigen pad zien te vinden nou, Ik zoek mezelf, laat me wennen aan een wereld zonder jou. Ontdek zelf, de wereld om ons heen, Ontdek zelf, wij zijn niet iedereen...!!!…

Tuimelend door velden en bossen ga ik op zoek naar de lente. Maar ik blijf aan tranen gekleefd en daal neer op de wangen van een kind. Ik ben als een vlinder. Fladderend tussen bloemen en struiken ga ik op zoek naar de zomer. Maar ik sterf voor de dag om is en zijg neer in de haren van een kind. Ik ben als een roos.…

Het kwijt zijn van dingen is een grootse vorm van zelfhaat. Hoe hard alle andere dingen ook roepen: 'Maar wij zijn er toch?', je zoekt en zoekt, steeds kleiner, steeds dieper begraven onder wat je vond, terwijl het buiten langzaam donker wordt. ------------------------------------------- uit: 'Het ging over rozen', 2002…

Ik duik met mijn blik in de jouwe maar zie de bodem niet Ik reik naar je met open armen maar voel je niet Ik hou van je met alles wat ik ben maar ben eenzaam Ik zoek je overal altijd voor eeuwig maar vind je niet en zal je nooit vinden Zolang jij niet van me houdt.…

Ik had mijn contactlens verloren, net voor de moskee en zoeken met vertroebelde ogen, dat valt echt niet mee. Toen hoorde ik een kuchje, naast me stond een oude Marokkaan. Hij hielp me recht en samen zijn we de moskee binnengegaan.…

De sint kwam laatst in Oostzaan zonder zijn schimmeltje aan. Iedereen zocht zich naar, maar het paard was zowaar naar de koersen in Duindigt gegaan.…

Ik kijk met kleuren zon naar schuimende golven ik voel zand en zout niet genezen wonden warmte en zon verbloemen en helen alsof er niets gebroken is doch woorden winnen niet niet van mijn gevoelens ik wandel hoofd en schouders rechtop ik zoek een mens van mens gemaakt…

‘alles wat ik zoek’…

heel bewust opende ik de deur naar mijn verleden 'n muffe geur van oude dingen die ik ongewild had gemeden 'n kaart van 'n oude vlam met 'ik ook van jou' daar ligt 'n agenda beplakt met mooie plaatjes van 'n vrouw herinneringen komen stilletjes aan weer naar boven al die onbereikbare liefdes 't is toch niet te geloven…

ik zoek tastend naar de resten van wat ooit mijn zijn was raap scherven op van gebroken ziel waarin ik tracht mezelf te vinden lijm resten stevig aan elkaar om verloren dingen terug te brengen en mijn beeld in de juiste vorm tot een geheel te kneden van wie ik ooit zal zijn…