Alle inzendingen over Overspel OR ontrouw OR liefde

hoe vaak heb jij je liefde gekoesterd of doodgezwegen omdat zij niet sterven wou misschien behandeld als vergeten verleden de tijd ontrouw omdat het nu geen perspectief geven zou soms streelt ratio met een warme lach als jij de toekomst goed in beeld en voor ogen hebt even vergeten wat wij samen weten dat onze liefde echt…

o ja, zij liep over het ruwe zij proefde het bittere kruid de aarde sprak geen woord van welkom een relatie was een branden niet van verlangen maar dat van het vuur der ontrouw de aarde sprak geen woord zonnekind, je zoekt op plaatsen waar geen liefde is, geen paleis jouw noden zijn van kristal pure liefde, het hogere al richt je liefdespijlen…

ontrouw toch kleedde Hij haar in genade Jij bent van Mij en Ik ben van jou zingt het liefdeslied in Zijn hart maar ze zegt: "Nee, ik hou niet van jou!…

Jij gevangen in jouw cocon ik in die van mij, ben ik de groeven in jouw gezicht ontstaan op weg naar waar geen verdriet heersen kan een landschap van ravijnen die bij elke nieuwe regenval rivieren van smart bevatten en ik pieker, pieker me suf zeg jou dat het van vermoeid- heid is, terwijl ik beter weet…

Nee, roepen zal ik je niet je zult nu toch niet komen mijn handen koud aan de rand van wat ooit ook jouw leven was wilden je alles geven wat ik nog te bieden had, maar je wilde slechts jezelf en die ander, waarvan je zei, dat ze niet bestond.…

Jij bent de enige vrouw voor mij, de enige vrouw waar ik van hou, zei hij. Jij bent steeds in mijn gedachten, hoe kan ik zo naar iemand smachten, bij jou voel ik me vrij, zei hij. Jij voelt je toch wel iets te vrij, iets te vrij voor mij, zei zij. Stop maar met je uit te sloven, hoe kan ik jou nog geloven, wie was die vrouw dan aan je zij…

ik zet een streep door mijn gevoelens denk aan woorden die beginnen met al jouw punten achter mijn zinnen want niets = wat het lijkt nee, nee, niets = wat het lijkt jij liet de vijand stiekem binnen waste z’n voeten likte zijn hielen kuste de grond waar hij op liep ha, ha, niets = wat het lijkt ja, ja, niets = wat het lijkt…

En elke nieuwe stad bloem die welkt herfst vergeelt het blad zijn alle steden zo zijn zij alle zo zo zijn alle Overal overal en nergens overal is nergens overal dezelfde bonbons droef in glazen parelt drank er is geen dorst een liedje is overal van liefde en overspel zijn alle steden zo zijn zij alle zo zo zijn zij alle…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Een echtgenoot uit Schagen Had zich tot overspel weten te verlagen Nu zijn vrouw het weet En hem in zijn edele delen beet Zal hij zich er nooit meer aan wagen…

een vrouw die alles in haar leven heeft en niet om andere normen en waarden geeft, het overspel als avontuurtje beleeft, verstoort het geluk van een ander die leeft...…

En toen was ik plotseling alleen de liefde liet jouw hart verhuizen met de waarheid als een blok aan mijn been begint mijn leven nu te vergruizen Alle mooie herinneringen aan jou zijn in gemeende tranen gezonken maar gevoed door jouw pijnlijke ontrouw zijn ze nog lang niet verdronken Mijn vertrouwen is door jou verduisterd en wordt door…

Een gehuwde speelster uit Heerde, die haar tennisleraar begeerde, sloeg elke bal uit en kreunde zeer luid, toen zij van hem overspel leerde.…

de poesjes ze kruipen kopjesschuddend vanonder het lage afdak duikelen de ochtend in wassen zich in het tere zonlicht ze besluipen vroege merels en maken jacht op vlinders die uit koers zijn geraakt oeverloos en vlak hun wereld kent geen verborgen geheimen ze gehoorzamen braafjes het voorouderlijk instinct plegen geen overspel…

Je weet het toch, 't is nog geen echt overspel want er is nog niks gebeurd, da's slechts een kwestie van tijd.…

Zijn ogen dralen in versleten waarheid waar onschuld zwijgt geveinsd in zijwaartse blikken Waakzame cellen dragen haar naar zekerheid het helder weten van verbloemd verraad…

Na het boerenbedrog Een toverspel zonder grenzen Een zuinige zege op zak Doven de sintels in zijn lies Dompelt hij het jeukende vel in de zon De gulle hand zaait haar stofgoud in zijn nek Maar na het vermaak Laat het gewelf haar volle damp los. Bevalt van steile striemen Oorstrelend bezweert een stem de grillen van de herfstwind Molenwiekend…

de naakte waarheid bedekt in termen van liefde…

dag werd hij betrapt Zijn vrouw kwam het ter ore Ze belde toen naar zijn vriendin Om haar eens uit te horen De beide dames, kwaad op hem Gingen hem daarna negeren En zeiden met verbeten stem Hier zal hij wel van leren In zijn huis wonen nu de 2 vrouwen Ze werden verliefd...en wie ze kent Weet dat ze niet hebben zitten rouwen Om die overspelige…

En ik wacht op vlagen regen Gedonder volgt op flitsend blauw Ik denk niet aan de stille wegen Die ik net nog nemen zou En ik ruik de rust van angst Die ik anders voel als licht Maar die angst, die is nu donker Is nu aan mezelf gericht En ik hoor de klap van woede Hierna leven kan niet meer Dit is het eind, van al het goede Mijn stille…

Langs smalle richels omzeil ik de klip vergrijsd graniet schaaft mijn huid open tot ik de spatten voel. Zout kerft de wond. Het moet de branding zijn die mij ontboden heeft en hijgend hier omarmt. Nu het avond wordt zal ik hier blijven de vloed belemmert mij te gaan zoals een minnaar dat betaamt. Aalscholvers hoog op de rotsen vieren…

hij streelde haar verlangen zij kuste zijn verdriet de tranen op haar wangen die zag hij echter niet zij vroeg hem steeds te blijven hij keek dan in zijn glas beloofde haar te schrijven en greep dan naar zijn jas hij speelde met haar vrijheid zij stoeide met haar trouw en in elkaars nabijheid dacht niemand aan zijn vrouw…

Hij zorgt voor spanning in mijn leven Geeft wat schwung aan mijn bestaan Ook al is het steeds maar even Dat hij met me vreemd wil gaan Het zijn lange, zwoele nachten Steeds weer in een ander hotel Waar ik op hem zit het wachten Om te genieten van zijn overspel Zijn vrouw hoeft niks te weten Hij heeft haar niet verteld Dat hij anderen wil…

Je liegt om mij te sparen voor een paarse woede die door je aderen stormt culmineert in pralende trots die je tot keizerin zalft van je zo lustvolle lijf dat voorbijgaat aan mij. Je liegt dat ik blauw zie van de rookgordijnen die je optrekt voor mij maar ik kijk er doorheen zie de kern van je verraad en ontwijk voortaan je blik die mij…

laatst schreef ik over overspel kreeg veel reacties, allerlei dat het leeft dat wist ik wel ik zet ze even op een rij ‘ik ben er absoluut tegen niet zo’n beetje, faliekant zal het nimmer overwegen het is gewoonweg te riskant’ ‘volstrekt geloof in altijd trouw zekerheden willen geven hecht verbond als man en vrouw een maatje voor het leven…

overspel komt van innig toegevoegde waarde wortelt vaak diep in stellen aan hun plafond zaait morsig tranen uit op en rond stations landt 's morgens vroeg in condooms op aarde vaak zocht men deze amour eerst eenmalig gaat het later door dan was het zeker zalig…

Ze sloop die nacht naar binnen door het openstaande raam en kuste me hartstochtelijk van kruin tot aan mijn zolen Ik lag een week in bed met haar en deelde in haar faam waarna ze weer vertrok om bij een ander rond te dolen Ze heette Influenza en had haast mijn hart gestolen…

Overspel splijt het bed doormidden één voor één stapelen zich uitgeslapen minnaars bedlegerig want je vrijt zoals steeds met tussenpozen tot over het randje ik vroeg een geheimtip om je te adoreren maar viste achter het net een wildvreemde komt overeind pakt zijn aardse spullen én zijn lot in handen nergens schuilt licht bloter…