174 resultaten.
Kat in het Nauw
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.139 Stellig kijk ik naar beneden,
hoor voeten onder deze zoldervloer,
zijn er soms spoken om mee te spelen?
Beren in de hoek ze lijken me tevreden.
Dan komen de passen rap omhoog,
klinkt er gestommel en gebrom,
bliksemt het ganglicht fel naar binnen,
waag ik mijn zevende leven, springend in een boog,
recht op mijn aanvaller af, die geschrokken…
zachtjes zwevend
netgedicht
3.0 met 34 stemmen 2.508 zachtjes zwevend
geeuwtjes gevend
laat poes zich even strelen
soepel spinnend
muizen minnend
mag ik haar ruimte delen
kattig kroelend
wollig woelend
geeft zij kopjes langs mijn been
bazig blazend
ruziënd razend
stoeit zij met mijn grote teen
verdraaid veerkrachtig
parmantig prachtig
loopt zij dan weer weg
zachtjes zwevend
geeuwtjes…
Jij noemde het poëzie
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 131 en sloeg als boeg
beelden naar wie
maar wilde horen
taal schreef jij
vele malen dichterbij
eilaas geen enkele zin
sprokkelde kromtaal recht
zelfs aan zee waar jutten
dagelijks brood verwierf
stierven klanken af en raakten
verloren in donderende golven
jij noemde het poëzie…
Miauwen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 125 Wanneer ik niet kan slapen.
Wanneer ik me angstig voel,
begin ik te MIAUWEN.
Mijn kater heeft me dat geleerd.
MIAUWEN is aandachtig ademen.
MI = Moed In. Langzaam.
AU = Angst Uit. Rustig.
W = Wacht drie tellen.
EN = MIAUW zo lang je wilt.
Rek je lekker uit en gaap.
Val daarna gerust in slaap.…
Vriendschap
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 430 Onze oude kater was mijn grote vriend.
Met hem vergeleken ben ik nog klein.
Ik wil nog steeds worden, terwijl hij al was.
Nachtenlang heb ik met hem geschreven.
Mijn grote vriend is niet meer in leven.
Toch voel ik ons vannacht weer samen,
want zijn wijsheid liet hij bij mij achter.
Verstild is hij in mijn hart gebleven.…
De oude kerk
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 177 De oude Ierse kerk
op de oever langs de rivier
onder een donkere wolken hemel
is in het verstrijken
van de uren
vervallen
tot spinrag
en stof
van het mediteren
van de monniken
resten nog
verbleekte gebeden
Eeuwen geleden gesproken gebeden
om het verdeelde leven
dat aldoor één is
te helen
Een zonnestraal golft door het raam…
MORGENGELUID
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 3.028 Ik hoor de morgen
in het kraken van het bed
een kuch
het sloffen van pantoffels
op de overloop
de koffie borrelt
van heel ver
met tussenpozen
mijn bewustzijn binnen
terwijl het verkeer
buiten de stilte breekt
geroezemoes
van kinderstemmen
het miauwen
van twee hongerige poezen
aan de achterdeur
en het zachte roepen
onderaan…
Vaarwel Kathinka
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 2.186 Het laatste uur
in het gezelschap van
de zon, de Ierse Zee, de golven
de wind, de klapperende zeilen
na verandering van koers
Achterover leunde jij
gleed zijdelings weg
Het lichaam koos het moment
om weg te gaan en jij verdween
in het schreeuwen van de meeuwen
boven de zee, het land
de stad en Amsterdam…
schone slaper
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 906 Witte vacht, schitterend zacht
asociaal zoals hij is, spinnen kent hij niet
krabben met vernietigende kracht
Volledig behaard, vernietigende staart
empathie is hem onbekend, liefde zijn manier
andere “vrienden” brengt hij van de kaart
snorharen trillen, poezen villen
agressief is zijn karakter, vals om de hoek
een ander zoals hem zouden…
Vind uw beste rode wijn
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 94 Katers en poezen leven in een paradijs,
waar mensen zondig werden uitgedreven.
Weer wacht het paradijs op ons,
wanneer mannen verlichting vinden,
en vrouwen poezelig willen zijn.
Mijd appels en verboden vruchten.
Eet uw eerlijk verdiende brood.
Daal af de kelders van uw zonden.
Vind daar uw beste rode wijn.…
Kriebelingen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 119 Spinnende poezen
Op zonovergoten muren
De eerste mieren onder mijn deur
Ik weet ik ben wellicht te oud
Maar in een zotte bui
Koop ik een jeans met designerscheur
Flanneer door stadsparken
Met intense geuren
Vind mezelf weer uit
Op een laat terras
Veracht de nacht
Die straks
Alles weer verdrijft
In aanzwellende duisternis
En ik, ik proef…
Naar ons paradijs...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 159 Katers en poezen leven in een paradijs,
waar mensen ooit werden uitgedreven.
Zij slapen in een zaligheid,
waar geen mens leven kan.
Weer wacht het paradijs op ons,
wanneer mannen verlichting zoeken,
en vrouwen poezelig durven zijn.
Lieve mensen, wees gewaarschuwd.
Mijd verboden vruchten.
Eet eerlijk brood.
Drink rode wijn.…
Het is Sinterklaasochtend
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 779 Als ik de tuindeur open doe
kijken Wolleke en Bolleke
Twee langharige poezen uit de buurt
Me aan.
Aan de Delftse gracht staat de hele school
Zingend op Sinterklaas te wachten
Terwijl verderop een geel gemeente busje
Met een mijter logo is geparkeerd.…
Hij wordt gestut door veel robuuste palen
gedicht
3.0 met 63 stemmen 33.635 Hij wordt gestut door veel robuuste palen
(Van onder zitten deze vol met wier)
En druk bezocht door Vlamingen en Walen
Door Nederlander, Turk, Schot, Fin en Ier
Zij stromen toe van bergen en uit dalen
Om op de promenade rond te dwalen
Om iets te consumeren, om te pralen
Met wufte kleding, of viervoetig dier
Wat kan het zijn?…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Afscheid van het oude huis.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 408 Nog één keer de tuin in
waar de bomen gerooid zijn
en de poezen begraven.
Molly de grijs gevlekte moederpoes
die stierf tussen de spinazie.
Rijden langs het oude huis,
ik kan het niet en wil het niet
kijken hoe de haag niet langer
scheef geschoren is.…
Dochter
gedicht
3.0 met 52 stemmen 28.100 Kind, je huid
laat een bloemengeur toe
je bent je vaders gedicht
mijn Ierse roos
je rijdt op wilde paarden
en je spreekt wijze taal.
Ik luister naar het sterven
van mijn moeder, terwijl de dood
aan jouw masker begon te kerven.
-----------------------------------------------------
Uit: Het feestmaal, 1997.…
herinnering aan Wales
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 338 Verrukt staan wij in de regen
boven een grauwe Ierse zee
waar een harde wind heer en meester speelt.…
gedicht voor een zeer hoofd
gedicht
3.0 met 35 stemmen 15.929 de wind verft mijn ogen om
tot spitse vlaggen
en ik geef mijn hoofd over
aan de grote verre wolken
in de grote verre wolken
zitten maanzieke honden
als door de ramen de zon schijnt
zijn de honden zonzieke poezen
mijn benen jengelen uit de verre wolken
als van processies verstoken klokken
maar mijn hoofd is een haan tussen de honden
en…
tonger(onweer)
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 166 de nacht inketswart
strymjende streamende rein
fjoerflikkerjende donder
balstjurrich mei geweld
letter:
sjucht it ferbaasde himmelwetter
mei kleare berneeachen
en omearmet de stilmte
fan de iere moarn
Vertaling:
onweer
de nacht inktzwart
striemende stromende regen
vuurflikkerend onweer
onstuimig met geweld
later:
ziet…
Draaiend Sanatorium
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 46 De Ierse Shaw had zo een stulp
Het draaien in zo'n 'schrijvershut'
Was ook Wim Kan een ware lust
De Muze kroop er uit haar schulp
Een stille plek, klein paviljoen
Vol frisse lucht in kwistig groen…
EMOTIE en DEVOTIE
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 142 vogeltjes zingen
lammetjes springen
schapen blaten
vuurvliegjes swingen
papegaaien proberen
je na te praten
poezen die miauwen
honden ze blaffen
koeien die niet loeien
zijn vredig aan het herkauwen
en allemaal blijven ze ons boeien
moet je ze dan voor soms
ongewild gedrag straffen
nee natuurlijk niet
het komt voort uit spontane
dicht…
De dubbelganger
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 979 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…
Voor altijd de jouwe
gedicht
2.0 met 650 stemmen 127.731 er was een overvloed aan tekenen geweest
waaruit al bleek
dat het in het geheel niet goed ging
meerdere poezen waren weggelopen
mijn gezondheid liet veel te wensen over
langzamerhand kwam ik tot het
verontrustende besef
dat ik mij stukken beter voelde
als er dagenlang niemand thuis kwam
want juist als jij mij heel zacht vast houdt
(en…
Thuishaven
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 934 We zagen poezen en konijnen,
treinen, karren, soms een fiets
bouwden uit gestapeld niets
de allermooiste luchtkastelen
zilvermeeuwen gilden schril
over het schrale van hun vangst
maar als wij beide ogen sloten
murmelde ons universum stil
nu treft de blik enkel nog grijs
krijgt geen droom meer eigen vorm
schuilen vogels voor de storm…
NUïsme
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 Poezen zijn er ware meesters in.
Gisteren leert ons begrijpen.
Morgen weet absoluut niet,
wat later komen zal.
Alles is afhankelijk van het NU,
van wat we vandaag de dag,
wijselijk durven laten gaan,
of van harte willen doen.
Ontspannen schrijf ik deze filozie,
terwijl ik bijna tegelijkertijd,
ook nog versgezette koffie drink.…
THE TORCH
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 194 dat het niet dooft
Het vuur dat wordt verspreidt, hij met
Zich meetorst als hij reist, hem door
Het stormen leidt
Zij lijkt gemaakt van sterrenstof
Zo helder is haar licht, samen
Met haar wil hij terug, zoekt hij
Gods Aangezicht
Dat danst als goudvonk op de zee
Boven meer en rivier, in heuvelland
Als van smaragd; edelsteen voor de Ier…
Green Deal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 48 Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje
_______________________________
DEAL OR NO DEAL
Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt
Met aanbevelingen voor Adema:
Voor piekvervuilers enkel Canada
Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…
LIED DER IERSE LANDVERHUIZERS
poëzie
4.0 met 2 stemmen 603 Groen Erin, eens zo rijk, zo groot,
Heeft voor zijn kindren thans geen brood;
Zij wijken over zee,
En werpen nog een blik naar 't strand,
Bij 't scheiden van hun Vaderland _
Hun lied klinkt van de ree.
'Van 't Oosten fluit het door de ra;
Wij steevnen naar Amerika
En scheiden van ons land,
Maar schoon de nood een uitkomst zocht:
Wij…