Netgedichten

netgedicht (nr. 47.271):

De oude kerk

De oude Ierse kerk
op de oever langs de rivier

onder een donkere wolken hemel

is in het verstrijken
van de uren
vervallen
tot spinrag
en stof

van het mediteren
van de monniken
resten nog
verbleekte gebeden

Eeuwen geleden gesproken gebeden

om het verdeelde leven
dat aldoor één is
te helen

Een zonnestraal golft door het raam

Schrijver: Jo Merckelbagh, 7 maart 2013

j.merckelbagh

planet.nl

Geplaatst in de categorie: religie

mediteren

5.0 met 2 stemmen

177

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 13 maart 2013; Sfeervolle woorden Jo, heel mooi.

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 8 maart 2013; Als een vredig, naar harmonie strevend, stilleven dat bijna hoorbaar wordt ,schets je de sfeer in het gedicht.

prachtig !

Geef je reactie op deze inzending: