Alle inzendingen over Praag gezien

Gezien de balans tussen jouw lichaam en mijn mentale facet leeft er rust in het dal de kern van ontspanning van het psychosociale aspect om voor jou de deur open te houden. De tederheid van jouw woordkeuzes in de taal van passie en de warmte vooral blijkt door jouw hartstocht voor ons leven dat ik ervaar uit jouw hart met vertrouwen.…

Uitgekotst Buitengesloten Je mag niet meedoen Je bent anders Je mag er niet zijn In een hoek getrapt En ze blijven schoppen Je ademt nog Dat willen ze niet horen Je moet kapot Vernietigd En ze trappen maar door Je probeert weg te komen Maar het lukt niet Je maakt je zo klein mogelijk Misschien houden ze dan op Opeens hoor je een stem…

er schuurt iets in diepere lagen onrustig zoekt het in gepijnigd roepen naar erkenning laat zich niet verjagen begint kreunend te kruipen richting bewustzijn brengt aan het licht wat gewetenloosheid aanricht…

"Kijk daar!" aan de overkant tussen het riet staat een ooievaar wie wordt hem gewaar? tussen de molen en de sloot staande op één rechter poot…

Ze had- 't kunnen weten ze heeft 't ook gezien. Ze merkte 't bij opstaan bij 't vallen ook misschien. Ze weet nu wat 't inhoudt maakte 't zelf mee Al is de wereld nog zo boud je knikkert, zelden met z'n twee. Ze had 't kunnen weten maar merkte 't te laat. Vandaar dat vanaf nu voortaan haar deur niet meer open staat.…

we keken ver vooruit maar nooit verder dan de horizon verder kijken zou namelijk een streep te ver zijn geweest daarom stelden wij onze eigen grenzen grenzen aan het zien grenzen aan de groei grenzen aan 't leven kortom wij keken en zagen zover wij het konden verdragen…

het een kleinkind die mij braaf beluistert Wat moet ik haar verder meegeven ach heel misschien heel misschien denk ze later in het leven wat heeft hij veel gezien mijn ogen gaan nog wat leren en beleven ook ik hoop later uit te mogen leggen wat ik heb gezien …......…

Aarde die aan zondvloed Ten onder dreigt te gaan, Wanproducten die onbedoeld In dit leven zijn gekomen Moeten worden uitgeroeid, De toekomst van de menselijke Soort staat op het spel; Dan is hij daar, die man Met die ark, die van alle Soorten levende dieren Er twee meeneemt, man en vrouw, Om de vergelding van de zondeval Te overleven…

Dit Silezië ruikt naar appel, de velden rondom Praag, dorp na dorp de trage tred van zomers' land'lijkheid. Sleurt er zich een zuchtje wind door het hitte-trillend-groen? Ik sluimer in de schaduw van een eeuwenoude laan. De grassen wuiven zacht en losgezongen van het water stromen 's nachts de stemmen van een midzomerfeest voorbij.…

Als m'n beneden buurvrouw bezig in haar tuin, plantjes wiedt en toespreekt met haar vinger vermaant kijk ik graag naar haar Hoe zij de de haren uit haar gezicht zwaait haar borsten vrijwillig meebewegen Hier past alleen verlekkerd kijken dankbaarheid voor haar heerlijkheid…

Ach kijk nu eens, een motor van ballonnen, met liefde en geduld gevuld, gedraaid, gesponnen, in sprankelende kleuren zie je elk detail. De maker kijkt verrast, zijn ogen fonkelen, zijn armen zwaaien zwierig een uitnodigend gebaar, wil ik een ritje maken, een helm ligt voor me klaar. Ik straal van alle kanten, mijn been zwaait al opzij…

Wenen van Praag tot Arkansas. Zij gaan zwart, en zij gaan wit. In licht gevaren naar overkant. Daar drinken zij zoete melk me room. Melk en goudgeel gerstenat, door engelen geroerd, gestoomd, gelaten. Zij praten, rijmen, zingen zacht. De veerman telt zijn munten na. Alweer klaar om te vertrekken.…

je hebt met me gepraat maar je hebt niks gezegd je hebt naar me geluisterd maar je hebt me niet gehoord je hebt naar me gekeken maar je hebt me niet gezien je hebt me aangeraakt maar je hebt me niet gevoeld…

Want velen mensen om mij heen Hebben Dinges vaak gezien... Vertel het mij, als jij het weet en stuur hem dan maar door Zodat ik hem ontmoeten kan... Ik zal dan tegen hem zeggen: "ben jij die Dinges dan?"…

Even uit de broek... Omstanders zien mij zitten: niets dan aalscholvers!…

eeuwwisseling in een leunstoel de hangmat bewust in de mist in het winterlicht het laatste groen klatergoud een glazen wereld een bloem in depot voortuin van avondnevel van tan twang eng een fleurig plantje bij de verlaten villa bloeit niet ongezien in rode luchten zal het dagen in haar ogen bloemen goud omrand…

Kom binnen, bekijk mij, mijn binnenwereld, mijn -- innerlijk behang.…

rooddoorlopen dikke tranen tekenen van oud zeer hart gebroken doodse stilte herinnering aan weleer de klok die tikt de koffie loopt jouw foto aan de muur een gouden ring een ochtendzoen mijn hart nog vol met vuur moderne kunst en appeltaart we hadden veel gemeen Barcelona Rome, Praag toch liet jij mij alleen opnieuw begonnen…

je hebt mij op mijn puurst gezien: een meisje bijna vrouw je hebt mij op mijn rijpst gezien: een vrucht in mij van jou je hebt mij op mijn naakst gezien: mijn jas had ik nog aan je hebt mij op mijn felst gezien: je roos brak ik voldaan je hebt mij op mijn zachtst gezien: je hart had ik herkend ik heb jou op je warmst gezien…

Vandaag heb ik veel moois gezien: de mensen die elkaar ontmoetten, die liefdevol een ander groetten, vandaag heb ik veel moois gezien. Vandaag heb ik veel moois gezien: een zon die straalde van genoegen, de kinderen die om aandacht vroegen, vandaag heb ik veel moois gezien.…

Weldra zou Praag vallen, wist ik, weldra sprak ik mijn eerste dissidente woorden - weldra zat ik in deze dode hoek mijn blinde te scanderen. Plotseling die vreemd klinkende stem boven uw boek: 'Niets kun je voor me doen. Ga nu maar weg.' De koekoekklok roep onomatopeeën en u werd onverstaanbaar.…

Ik heb het onder de zon gezien, dat wat je altijd zult voelen, dat wat je altijd zult weten... Ik heb het onder de zon gezien die intense waarheid van dat wat je altijd zult voelen dat wat je altijd zult weten Ik heb het gezien onder de zon.…

Meer niet. Hij is overleden, bijna 83 met de nadruk op bijna had zoveel meer kunnen bereiken maar ontkende z’n ouders z’n broers, z’n zussen De advertentie in de krant was opvallend koud liefdeloos als de dood zelf een mededeling, eigenlijk meer wat namen, dat was…

Ze wil dat ze wordt gezien dat men ziet hoe ze zich voelt Ze wil dat ze wordt gehoord dat er wordt geluisterd naar wat ze vertelt Hij wil dat hij wordt gezien dat men ziet hoe hij zich voelt Hij wil dat hij wordt gehoord dat er wordt geluisterd naar wat hij zegt We willen dat we worden gezien en gehoord We…

Vergrijzing geen probleem meer financieel gezien dan nu de mens nog, de ouderen emotioneel gezien dan!…

Mannen met gezinnen Waren jullie, kinderen Die speelden met de Honden die jullie net Als zij zo lief waren - In werktijd vergaarden Jullie tijd en plannen Om een hele bevolkingsgroep Uit te roeien op de meest Beestachtige wijze - Oncorrigeerbaar gedrag, Waan achter de gedachte Die jullie zelfs in het Gezelschap van vrouw,…

ik ben blij ik heb hem gezien ik kreeg vlinders in mijn buik ik zag hem op school ik heb hem gezien ik ben blij…

Hoe vaak zeg Ik het niet, Die laatste Twintig jaar Staan me wat Jou betreft nog Heel helder voor De geest - Mijn geest, bedoel Ik, die naadloos Opslaat wat ik Met jou heb Meegemaakt - Alle ervaringen Opgeslagen in Een bron - Die de bron is Van mijn ziel…

Gestruikeld ben ik Al zo vaak over mijn Uiteenlopende gevoel Van ik - wie is wie In dit ene mensenkind Vraag ik aan hen Die in mij wonen - Pasen geeft me de keus: Wil ik Martha of Toch liever Maria zijn? Wil ik met mensenogen Oordelen over de taken Die alleen door mij En niet door de ander Worden verricht, Of is het voldoende…

wild honingnichtje, hoe we speels langs tafelpoten kropen, pumps en laarzen beslopen, steeds naar veters grepen, stout stout nichtje, blond je vlechten en van snoep je mond, die sloep, die zomer en dat meer waar ik het raadsel van je mond uitvond, nu strik je zelf je veters, stapte duizend treinen in, nam vluchten naar Milaan en hield in Praag…