Alle inzendingen over Rem

zij is een leeuw en ik een maagd we zijn echt wel aan elkaar gewaagd zij jut mij op ik rem haar af zij is veel te dapper ik soms iets te laf wat ik tekort kom heeft zij te veel maar ‘s avonds als ik haar liggende op de bank streel ervaar ik ieder keer weer dat mijn schattige snoes mij ziet als een knuffelige teddybeer en besef…

Weer ben ik alleen Weer voel ik pijn Weer baal ik Niet als anderen te kunnen zijn Weer eenzaam Weer afgewezen Weer niet goed Afgedaan Weer een snee in mijn arm Weer bloed overal Weer totaal in paniek Ik zit in de val Wanneer leer ik leven Wanneer houdt het op Waar zit de rem Wanneer ga ik kapot…

gister overleden in faucon onze grote bankier onder den uyl geroemd als fries en zuinig bij DNB als 'dim wim', bonvivant en luimig met gretta vlagde hij palestina in 't vizier minister zalm trok meteen ad rem de wijze les: dankzij wimpie duis' is d'euro 'n groot succes…

van haar donker bruine ogen en van haar vermogen blijheid te scheppen in mijn bestaan ik houd van haar zwart golvend haar dat een gelaat omzoomt waarvan nog geen enkel mens dan ik ooit droomt ik houd van haar warme huid die geurt als het verse kruid en eerste bloesem in de lente ik hou van haar heldere stem die altijd kwettert zonder rem…

Zijn tijd vervloog, hij had geen rem, dat zat hem hoog, maar leerde hem te leven bij de dag, genieten van wat hij rondom zich zag, van man of vrouw van kind of vriend, hun liefd' en trouw, soms onverdiend. Tijd keert niet weer is geen bezit, nu had hij meer en liefde dit.…

niet mocht adstrueren Dat je niet ieder hoeft te tolereren Om wiens ideeën je nooit hebt gevraagd De reis werd niet meer dan een fotovlucht, De noodstop aan het eind een fraaie klucht (toelichting: om omdat veel fotografen ondanks diverse waarschuwingen tijdens de landing niet wilden gaan zitten trapte de boze piloot maar eens flink op de rem…

Trap op je rem, die kan omlaag. En sta dan stil, om te leven vandaag.…

Reactie van manlief was supersnel trapte op de rem, sapperloot zag je wat dat was, een valk, die reed ik bijna dood! Maar met een flinke klap van de vleugels ging 't beest er levend vandoor!…

Ik heb een weg bewandeld de geur was honingzoet Het veld voor ogen helder mijn lusten tegemoet Een rem uit mijn verleden fluisterde mij iets in Hoe sta jij in het heden ten opzichte van het begin? Ja, ik was bijna weer in het dal dichtbij de groene weiden!…

. __________________________________ Ik zie in haar meer een VVD-lijder Die enkel voorwaarts denkt, als Max Verstappen Niet kappen wil maar Piet erbij wil lappen Die heel slim op de rem trapt, als een leider Dat 'extraparlement' als boogconstructie Is voor Kim P. ook een No Go obstructie…

Wat er in je om gaat Weet ik niet allemaal Dat je er voor staat Blijkt wél uit je verhaal In je eigen kracht Luisteren naar je stem Jezelf in je macht In je antwoord ad rem Voor mij ben jij echt Een vrouw met allure Je maakt indruk op mij Puur vanuit het pure Je schenkt uit de bron Laat het zelf stromen Vanwaar het ooit begon Om…

Laat me leven, mateloos zonder rem en zonder wetten tracht toch niet dat te beletten anders word ik radeloos. Grauwe nachten, grauwe dagen, wat haalt mij nog uit mijn bed, waarom zou ik langer wachten nu de dooi is ingezet ?…

Het gerinkel van een bel, mannen op zoek naar Le Courbusier, Rem Koolhaas, Van den Broek & Bakema. Over welke namen hebben we het hier? Kunnen in een ruimte werelden zo verschillen dat er sprake is van opruiming of ruimtegebrek?…

Een werkelijk prachtig avontuur jouw lichaam te mogen verkennen jammer genoeg van korte duur net te kort om aan jou te wennen De spanning sneed dwars door ons heen de rem was nergens meer te vinden elke seconde was een fenomeen elkaar sensueel te mogen verslinden Eén nacht als wellustig festijn één heftige zoen als laatste groet en hoewel…

wie doorzag die kleine jongen zonder rem kind met het warme hart de onbegrepen oorsprong van de woede en pijn hoe kon de jongen weten wat hij met zichzelf beginnen moest als stuurloosheid hem regeerde eenzaamheid heeft geen naam de moed om door te gaan als niemand hem volgen kan wie weet van het lef toen de man zich loswrikte van zijn ondergang…

Zoals wij daar lagen met takjes en twijgjes nabij een bosrand zonder vragen het stuifzand dwarrelde vrij Minuten die zich moeiteloos plooiden in een waar geworden droom de ranke grassprieten tooiden het spel zonder rem, zonder toom Een roek kwam en streek neer in het geschilderde licht van de dag zag goudvinkjes getooid zonder veer over…

ik voel de brok in mijn keel de snik in mijn stem nog even en het word me teveel ik heb geen rem laat al mijn gevoel naar boven komen ervaar het oprecht voel weer de pijn door me heen stromen nadat je je laatste woord hebt gezegd waarom moet ik nu weer huilen? is het verdriet dan nooit op?…

Zoals wij daar lagen met takjes en twijgjes nabij een bosrand zonder vragen het stuifzand dwarrelde blij Minuten die zich moeiteloos plooiden in een waar geworden droom de ranke grassprietjes tooiden het spel zonder rem, zonder toom Een roek kwam en streek neer in het geschilderde licht van de dag zag goudvinkjes getooid zonder veer en…

ik wist dat als ik jou zou raken jij bij mij alle knoppen los zou maken ik ongeremd mezelf zou kunnen zijn ook al blijft de schaduw dicht bij mij de ontbrekende stukjes pasten naadloos nadat ze al een tijdje gemist werden in de volwassenspurt jij en ik eindelijk in gesprek zonder woorden verliefd zonder rem en terughoudendheid…

je lach deed mij altijd kleuren haalde warmte uit mijn hart dat fermer klopte omdat het ineens weer een stuk meer om handen had waar ik altijd alles eerst overwoog dook ik nu ongezien ad rem tussen woorden in zinnen om zo met een weer nieuwe fris gekleurde draad aan een ander hoofdstuk te beginnen door met alle eindjes van…

De laatste zin heb je uitgesproken al hoor ik nu nog de echo van jouw stem Waar ik uit put zijn slechts herinneringen deze stilte is voor mij echt geen rem Want jij leeft voort in mijn gedachten Al zijn er andere mysterieuze krachten waardoor onze paden zich nu scheiden Ik laat mij daardoor niet afleiden Jij blijft dezelfde zoals ik jou…

dippen in diverse lagen knappen uit je vel slecht kunnen concentreren woorden laten op zich wachten geen rem – je denkt dit klusje kan vermoeidheid niet te minimaliseren nooit een keertje weg te slapen worstelen met openstaande vragen waarom in godsnaam waarom gebeurt mij dit dan na eeuwen zoeken ontdek je – het heeft een naam N.A.H.…

de dwaas staat op de hoek en mompelt mensen na zijn armen zwaaien naar de trams zijn ogen lachen auto’s toe en fietsers trappen op hun rem want hij wil spelen op de weg hij plukt de wolken uit de lucht en zucht de hitte van de zon zijn hemd gaat los hij pakt de rails en fluit vooruit zijn treinen uit hij wordt in wit…

het is in een tel gebeurd een BEL en SMAK een KRAK een GIl er knarst een rem en dan weer stil... wat mensen uitgestapt ze morren ventje meters meegesleurd een mensenkring die groeit en zeurt... en niemand ziet de hand die van de slagersmand de deksel beurt...…

Mijn tranen dronk je mijn mond, mijn huid jouw liefde schonk je volop, voluit Mijn woorden zocht je mijn hart, mijn stem mijn liefde mocht je geen halt, geen rem Mijn angsten zweeg je mijn pijn, mijn zeer mijn liefde kreeg je zo veel en meer En liefde groeide van hoog naar top en liefde bloeide hoog en hogerop Maar liefde en…

gewoon omdat ik lach ik voel me uitverkoren om gelukkig te zijn De zorgen die eens op mij loerden laten mij nu alleen liefde van alle mensen sla ik als een warme deken om mij heen gisteren is geweest het wederzien was geen wijs besluit de toekomst rolt vol verwachting de rode loper voor mij uit niets is onmogelijk op mij staat geen rem…

En ik gooi mijn leven op de rem, omdat ik het niet kan verdragen. Geen discussies meer, geen lach, alleen jouw gezicht in m'n dromen. Dit lot is mij voortaan beschoren, het zal nooit meer veel anders zijn. De stilte die ik bij me zal dragen, is ondragelijk, is ondragelijk groot.…

De vele weken van verleiding en spel, onze woorden ad rem over en weer, we leren elkaar zo kennen, heel snel Je lust.... Is onbevredigbaar, meer en meer en meer geen uren maar dagen, te lang zonder elkaar doet al zeer... Droom mij ...droom mij…

Ik sta erbij en kijk ernaar en bedenk direct een bijnaam "De blokkendoos" en mijn gedachten dwalen af naar mijn verdwenen legodoos.…

Door hevige drang die ze voelde deed zij in d'r broek en ze koelde d'r woede ad rem. Ze riep 'Plaszak!' naar hem, waar ze zeiker en zak mee bedoelde.…