Alle inzendingen over Rembrandt brak de tr

de schrijver jan wolkers opent de deuren van de Keukenhof doopt een nieuwe tulp onder de naam rembrandt professor tulp draait zich in zijn graf om wat doet de schepper van een Roos van Vlees in de bollentuin…

Wat mij betreft is het wel mooi geweest: Dat het precies vier eeuwen is geleden Dat Rembrandt is geboren was de reden Voor een massaal publiek geboortefeest. De aandacht was zelfs overdreven groot En dus mag hij nu weer een tijdje dood.…

En na haar dood een vaste plek naast Rembrandt: kunstenaars onder elkaar!…

peilloze droefheid gevangen in haar ogen de diep intense blik in een gestold moment het bebloede gescheurde gewaad de eenzaamheid die opkruipt uit haar hart haar loodgrijze gemoed wendt zich af van de wrede wereld de lucht kleurt rood Meester, je zeggingskracht opent haar verleden je redt haar van verlies en vergetelheid het…

Haar naam is onlangs vaak gesignaleerd Bij de Romeinen stond ze in de gunst Godin van wijsheid, wetenschap en kunst Door Rembrandt werd ze knap geportretteerd Maar als ik nu weer dat portret bepeins Doemt er vooral een rare, enge grijns –…

Met de hand over zijn hart werden de dagen glad gestreken een lang gekoesterde wens doorstroomt zijn oude lijf zijn vuist milder geworden ondersteunt in mindere tijden de levendige beelden in het hoofd alle droombeloftes ten spijt doen zijn verstilde hart aanwakkeren tot levenslust als wapen tegen eenzaamheid.…

oog in oog met de Mona Lisa van de Lage Landen onder de zwarte sluier behoeder van het kroezend kapsel de melancholieke blik van Oopjen vrouw en moeder een mouche op de linkerslaap hoe licht is haar huid net onder de zijden zomerjapon steekt haar voetje uit het ongeboren leven in de bollende buik de Gouden Eeuw aan haar voeten…

Schijn is een kunst, een paar vegen vormen van verf, een intieme ervaring van velours, huid en verdriet Een mooier vak bestaat er niet dan schaamteloos direct nabijheid en diepte te voelen, zoals in bed Schijn bedriegt, mijn faillissement is maar een façade, als een naam die onwetend aan je gegeven wordt Schulden heb ik niet meer geld…

De kunst heeft twee gezichten, medaille Waarvan de ene alles doet om de natuur te Begrijpen in gelijkenis met Rembrandt en de andere: De naïeveling net als de tekenaar Callot, deze medaille Vormt de kunst, die met de kindertijd en beoefende Kunst te maken heeft, de ene is kortstondig, bedrieglijk de andere…

uit de ronding van het water brak de lip de hand brak de woordgreep braken beelden. uit het spoelen uit het vloeien brak een eerste zin zich naar de oppervlakte. -------------------------------------- uit: 'Mijn duizendbladig boek', 2005.…

uit de ronding van het water brak de lip de hand brak de woordgroep braken beelden. uit het spoelen uit het vloeien brak een eerste zin zich naar de oppervlakte. --------------------------------------------- uit: 'Mijn duizendbladig boek', 2005.…

Voor mij geen Trump, ik ben vóór Hillary Hoog tijd toch voor een vrouw, een presidente? Wie anders heeft daarvoor genoeg talenten, bezit voldoende personality? Nee, Trumpster heeft slechts kolder in de kop, alleen als clown is hij géén grote flop -…

adem maar de geur van het verleden verwelkom de personen die uit de schaduw van hun schilderijen treden voel de stenen loop het pad hun schreden hebben eeuwen eerder al die tijd gehad pas op het terras zie je de werkelijkheid in vergelijk is rembrandt 's licht een paar penseeltjes anders…

M'n ogen zoeken de molen van de vader van Rembrandt Staat ie niet daar in Leiden? aan de kant van de stadsmuur waarvan...... nog weinig rest maar zoveel meer verhaalt Hij gaat nog voor de wind de wieken nu stilgevallen Wind uit 't noordwesten blaast de krul uit m'n haar.…

ik schilder zonder vaste hand mijn vorm en beeld ontmoeten niet het warm verband dat ik u wilde tonen ik wil mij eigenlijk verschonen een Rembrandt of van Gogh te zijn mijn kleuren hebben op uw muren nog niet het predikaat een meesterwerk te zijn toch blijf ik gaan met uitproberen en van ervaring wil ik leren om volgend…

De diagnose verdooft de storm van onbegrip slaat de psychoot op in handzame boeken. Al brult hij de hemel uit, de pillen binden hem in. In dimensies langs assen zit hij op een puntenwolk. Zijn zenuwen gieren boos door de strot van wetenschap. Sissende statistieken sussen drijven brandslangen uit. Hij vlamt van ongeloof dat hem wordt…

De kapitein wenkt de luitenant Ze maken zich op voor de mars Ze breken uit de stijve lijst van die tijd Het doek wervelt rond één moment De rode schutter vult het musket met kruit Na het schot blaast hij het schoon De tamboer staat klaar voor de roffel Ze praten zo druk dat ze de schilder vergeten die hen vangt achter vernis dat verduistert…

een palmbomenstrand een vlinder op een roosje die blijft zitten een poosje een schilderij van Rembrandt oude kaas op een toastje wakker worden in dromenland een kleurige vogel in de hand het paleis van Doornroosje al die dingen verbleken bij wat jij voor mij betekent dat je er bent, maakt me zo blij ik hou van jou, dat is bekend want…

De zeventiende-eeuwse koppen kijken bevreemd nieuwsgierig -in de Hermitage- naar ons; voor hén staan wíj in d’etalage: poserend, loerend, geenszins hun gelijken Je hoort ze denken: ‘Zie dat zootje staan: Moet ík die lange dweilen gadeslaan?’…

schoonheid leeft van schaduwkanten waarlangs licht het zwart begroet en kleurengloed de kilte van de dood ontdoet rood van bloed gloeit daar de pijn van tijdelijk en kwetsbaar zijn de keerzij draagt de warmte waar charme kleurt in levensmoed…

als schilder van licht en donker nam hij dikwijls een kijkje in zijn gemoed…

Jaloezie maakt mensen cynisch Jaloezie spreekt uit hun taal Afgunst voert het nog een beetje, jaloezie, een nare kwaal. Niemand hoeft jaloers te wezen, niemand hoeft jaloers te zijn, wat de een heeft wil de ander, jaloezie braakt veel venijn.…

ik proef brak water aan de lippen waar champagne vloeien zou en iedere dag een feest moest zijn wisten wij wel zeker in een wereld van verschil stroomt alles anders is er soms de smaak van bitter sijpelen zuren en zouten door in het bestaan…

zij is weggegaan hoe kon een wereld die eeuwen lang tussen eikenhout werd aanbeden met kruis en kralen worden gesust Veurne riep ze steeds gij mijn uitzicht op de brakke kreken geen steen is zonder een gebed op elkaar gestapeld zij is weggegaan…

Kolderiek periodiek (nr. 33 uit een reeks van 100) De snaar van de gitaar brak tijdens het spelen, maar het bier was zo goed dat het het publiek niets kon schelen...…

Langzaam herstellend van wilde feesten en de doedelzak aanblik van de wereld. Half languit op de bank liggend, lezend... mijn boek, welke zich al enige keren van m’n hand heeft verplaatst naar de vloer door een steeds weer opdoemende slaapattack, kan me niet méér bekoren dan een slappe appelflap die ik zie liggen onder de vitrinekast, bestoven…

Dan stap je brak Van proza naar Prozac.…

waar eerder grijze klei gebarsten door brak water drooggelegd woont het ritueel van komen en gaan zijn zijarmen in donkere contouren dichtgeslibd, teruggetrokken en lijkt de delta versteend, verstild, verlaten maar niet de branding die straks zijn zilte water zonder voorbehoud over de gebroken aarde laat vloeien.…

mijn lichtje dooft uit... na zwaar alcohol bezoek de nacht braakt mij uit!…

Na Rembrandt’s expositie drink ik ‘n borrel in ‘t café ‘Hoe is ‘t met Rembrandt?’…