Alle inzendingen over Rimpeling OR water OR bruisen

De huid spant dubbel gelaagd Om skelet en vlees en pezen Vernieuwt zich in een wolk van schilfers Rekt zich in zijn opperste vorm Om een leren vlies Gebonden door weefsel Dat luistert naar spieren En traag sterft Waarna de punt van de zeis In dat gaaf gelaat Een kraaiepoot, een rimpel kerft…

Met rimpels komen we ter wereld, met kreukels groeien we ook op.…

zo windstil kan het op de vijver niet zijn dat er geen rimpel aan het oppervlak opkijkt als de loopplank onder mijn voetstap meent te moeten kraken…

je ochtendkreukels zijn me lief net als je zwoele morgenstem die uitgelezen woordjes fluistert naast mijn nog slaperige hoofd met half ontloken ogen zie ik lachrimpels groeien die met vrolijke zijwegen de kreukelzone vergroten plagerig strijk ik ze glad al duurt dat vaak maar even zodra ik je een tel verlaat trek jij weer in de plooi…

ze heeft gedwaald in het verhaal alsof het niet haarzelf betrof zij een reflectie was meed spiegels water glas een tweelingziel de vaste vorm verloochent zij soms gaat ze naar de waterkant beroert het water niet en ziet haar helder staan maar een kleine rimpeling laat haar weer gaan de epiloog die schrijft zij niet het wordt een open…

terwijl de zee zich terugtrekt laat hij het strand na in rimpels zand in rimpels leven soms zacht golvend dan weer hard en diep gegroefd rimpels leven steeds meer zichtbaar in de lijntjes van mijn gezicht…

Haar ogen talen naar verre einders, haar huid vertelt een bijzonder verhaal. Een levensloop van lijnen als een landkaart van de ziel. Zij raakt mijn wezen betreedt de roerige vertrekken van mijn hart. Binnenskamers rest enkel nog een warm gevoel, de stilte van een diep contact.…

Golven en water Van hetzelfde gemaakt Water staat stil en een golf die praat Maar de golf slaat op de branding en vloeit rustig terug Een kleine rimpel, heel kort en vlug Uiteindelijk is het water meer is het niet Tot rust gekomen tussen het riet…

Ik boog mijn voorover en keek in het water en zag daar mezelf, zo helder als glas, maar ik schrok zo van die tronie bij een rimpeling later dat ik nu zeker weet, dat ik het niet was.…

ik zag hoe water je ontving in eerste rimpeling je echo weer deed stuiten in tweede cirkeling om uit te vlakken wie of wat je was tot tijdloos spiegelglad…

de wind laat rimpels achter op het water het is dit ogenblik deze stilte waarin ik je vind jij bent zomaar even bij me terug…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Langs mijn eigen hijgen hoor ik palmen ruisen, ondanks dit blindzwijgen zie ik de zee immer bruisen. Ik zoek nog steeds een strand met de koelte van kiezels en de warmte van zand, met lichtvoetig water en zwaarlijvige golven, met luchtkastelen onder schelpen bedolven.…

Het kalme water schrikt met een doffe kuch. De rimpels vluchten in alle richtingen uiteen. Weldra keert de rust weer terug. Water is geduldig.…

twee paarden wreven de hoofden tegen elkaar de wind liet rimpels achter op het water het was hier dat de melancholie stokte en ik jou ononderbroken missen kon…

Hier nu   langs het lange diepe water dat ik dacht dat ik dacht dat je altijd maar dat je altijd maar hier nu   langs het lange diepe water waar achter oeverriet   achter oeverriet de zon dat ik dacht dat je altijd maar altijd dat altijd maar je ogen   je ogen en de lucht altijd maar je ogen en de lucht altijd maar rimpelend   in…

het water troebel en rimpelig omspoeld met dode vissen glijdt langs de witte toren met het kruis er wordt een deur gesloten het zal niet lang meer duren dat de dag zal komen dat er helder water over de stenen zal stromen op deze plaats springlevende vissen…

Als ik aan het water zit en naar mijn dobber tuur dan ben ik heel tevreden zo dicht bij de natuur. Het rimpelen van het water het ruisen van het riet zo zit je daar te wachten tot je een rukkie ziet. En als je dobber opsteekt of langzaam onder gaat dan hoop je op een vissie het liefste aan de maat.…

Als ik aan het water zit en naar mijn dobber tuur, dan ben ik heel tevreden zo dicht bij de natuur. Het rimpelen van het water het ruisen van het riet, zo zit je daar te wachten tot je een rukkie ziet. En als je dobber opsteekt of langzaam onder gaat, dan hoop je op een vissie het liefste aan de maat.…

Wat zit er meer nog in de rimpels die het water op mijn spiegelbeeld tekent nu het stormen is gaan liggen? Zo veilig als het is zo klein als ik kan zijn zonder naam die in de verte een betekenis zou kunnen geven aan een gezicht dat geen bedoeling had.…

Neen ik tel geen rimpels meer op het water maar de jaren die nog gaan komen waar we samen naar uitkijken samen van dromen....!…

Geen rimpel in het water Ik staarde naar de zon In dit heden werd het later Ik wist waar het begon De ogen van deze stad Filterde mij met een doel Je toekomst is een pad Dat je leidt uit dit gevoel…

Een mijmering weerspiegelt glad te water een schittering van dit bastion. En daar een rimpeling in dit heldere water, golven van geluk overspoelen mijn hart: Ik denk aan jou en aan ons later. Samen oud worden, zonder smart.…

Ik bruis, kook en walm maar al te vaak. Jij verzacht dan kalm de wrange smaak.…

Ik bruis, kook en walm maar al te vaak. Jij verzacht dan kalm die wrange smaak !…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Meer dat donker Tussen bergen hangt, Rimpeling in het Water die onze kant Op drijft - daarachter een Lichte plek waar de zon het Water raakt en waar jij zojuist Naar de hemel bent gegaan Oggebbio, Italie, 30 april 2013.…