Alle inzendingen over Robot

de geur van madreliefjes doordringt het geboorteland waait door het geweld gekwelde slachtveld met de ijzeren robots die het lijden van het volk begraven lamgeslagen door angst dat zich als een huilende wolk boven de steden der landen uitbreidde alsof we kijken naar een toneelstuk dat ons koude rillingen bezorgt en de adem beneemt…

Over vele jaren van nu is iedereen gechipt, gedeeltelijk robot, is niets een raadsel meer, wij bijna alwetend en krijg je updates over je gezondheid; of je te vet gegeten hebt of je bloeddruk gevaarlijk hoog. Foto's zijn te downloaden uit de beelden in je hoofd, en emoties zijn te lezen in een gemoedsrapport.…

Een nieuwe vorm van leven is ontdekt Voorlopig zijn het kleine klompjes cellen bij schade kunnen zij zichzelf herstellen Ik vrees dat dit eenvoudig wordt gehackt ’t Zijn nu nog kikkercellen hoor, maar strakjes gebruiken ze vast Trump- en Poetinkwakjes…

Met deze handige technologie, Kan iedereen in mum van tijd wat schrijven, Maar zullen zo wel dichters overblijven? Beheerst die app ook rijm, pentametrie? Ik gaf de opdracht: ‘Schrijf een snelsonnet’. Dat ging gelukkig vér boven zijn pet.…

waar proef ik dat jij geen artificiële intelligentie bent een ai maar dan zonder eigen naam je rijmt technisch goed je zinsopbouw lijkt menselijk maar toch mis ik het kinderlijke dat speelse dat volwassenen pas durven laten zien als zij het echt ooit aan den lijve beleefd hebben dat laatste stukje onderscheid kan een ai niet…

ben even gedoken in verlopen letters en woorden die nooit meer gehoord worden onbestelbare brieven vol liefde aan het einde van talloze relaties en nu in alle eerlijkheid niet meer te genieten het is een schichtig toneel geworden met talloze anonieme correctoren op een oncontroleerbare niet bestaande werkelijkheid het scherm…

De trein zit vol met gekken vandaag er zit een robot in het dak een spook in de lijn en de wielen zijn van staal Ik hoor muziek waar stilte is ik zie gezichten op het water hoor mijn naam als niemand spreekt en fluister mijn gedachten Hier sta ik, kaal gestript ontdaan van alle onzin je zei dat je zou wachten tot ik terugkwam, ooit, later…

. ----------------------------------- uit: 'De droom van een robot', 1976.…

Ooit zag ik robots zwaaien met hun armen Als slangen in een scancircuit verbonden Supersonisch snel, in split seconden Floppen spuwend uit hun stalen darmen 't Was uitstel van een lange executie Van banken met hun rekening courant Ging één dicht, dan ging d'ander aan de kant Bedankt, communicatierevolutie!…

Ieder mens moet geknecht Met een chip in zijn hoofd Zodat men gelooft Dat je bent wie je zegt Het zaad wordt bewaard Geen mens die meer vrijt Want liefde kost tijd Dat is het niet waard De welvaart is hoog Communicerende ijskast Een robot die afwast En ook nog kurkdroog We ontvolken de aarde En dan wordt het menens We trekken naar…

Zie ze lopen door de straten geheel verdoofd niets in de gaten op hun hoofd oren verstoppend van omgeving beroofde robot poppen. Zie ze bellen mobiele straten ogen met schellen niets in de gaten verkeersgevlinder verkeersgehinder piepende remmen één mobiel minder.…

Waar denk je aan Doortje, Wanneer je de robot betreedt, Zijn laserstraal je uier aftast - Ontsnappen aan de stal En dit systeem? Door uitgestrekte Grasvlakten draven, Doortje? Zwemmend rivieren oversteken? Onder de sterrenhemelen slapen En 's winters een mantel dragen Van sneeuw?…

Ik pak mijn schoenen Strik mijn veters Ik delf zuurstof En maak meters Ik ren geheel Verschoond van pijn Als een robot Als een trein! Ik snel nu voort Vertrap de stenen Zijn dit wel Mijn eigen benen? Mensen, kijk dan Zie me gaan Zie dit lichaam Toch eens aan!…

De robots laten zich bedienen door mij, ik heb geen keus Ze piepen afgrijselijk als ik het niet goed doe Dan hoor ik de mensen die tekort komen Ze hebben recht op hun dosis elektronische alcohol en op een mooie ontplooiing van hun planten, groei en bloei met kunstige geuren geregeld in de kamer hiernaast Na de dranksensatie is er keuze…

dan ik was gewend trok wat rare bekken en een paar gekke gezichten maar het vreemde wilde niet wijken groeide zelfs in spanning en ruimte die het wilde gebruiken om zich pittig te manifesteren niet naast maar in plaats van mij de uitbot voelde als bevrijding van opgesloten zijn in een eerste leven volwassen en geen robot…

Schoolbesturen kiezen onderwijs op een schaal van ambacht tot tredmolen Met je diploma zoek je van tijd tot tijd een plek waar precies jij past Dat gaat maar door want alles moet draaien op steeds minder mensen De computers rekenen met virtuele aandacht uit hoe dat kan Ambachtswerkers zijn vrijwilligers geworden in musea van vertier…

in deze wereld ruilden wij onze macht en waardigheid tegen de worst van politici en multinationals nu zijn wij als pionnen in hun schaakspel strategisch tegen elkaar op gezet goed geoliede robots net als sommige vogels slapen wij terwijl we vliegen tussen de incidenten door enkel geprogrammeerd om te vuur en te zwaard het denkbeeldige…

De talloze beeldschermen verpesten mijn onschuldige ogen en maken mij onbewust tot een harteloze robot met nare grijptentakels, zoals die lullige machines op de kermissen. Heb je prijs? Dan baal je als een stekker. Immers, slappe troep met nepsoepballen. Om te kotsen!…

goedkeurend met de vingers geknipt als trouwe volgers hebben wij vergeten om zelf te leven en jaren hun stroop gelikt wij deinden mee in politieke golven hand in hand om hen samen te volgen tot het eerste bestand en de muren verschenen die de maatschappij in isoleercellen deelden op stormachtige avonden hoor je ons loeien als robots…

Mijn hoofd is leeg, mijn hart verdwenen Ik denk aan het ontbreken van gedachten Voel het missen van gevoelens Ben als een robot, maar dan zonder taak Dobber in de leegte van mijn hoofd Op zoek naar een glimp, een flikkering Iets dat duidt op leven Iets dat me zegt dat ik nog besta En niet als mislukt uit het boek ben gegumd Waar ging het mis…

Vraag mij hoe het ervoor staat met het leven En ik zal zeggen: Mij gaat alles goed Ik heb over niks te klagen Er is niks wat mij verdriet Toch is er iets niet in de haak Ik kan de vinger niet op leggen Maar het lege gevoel in me dat groeit Gevoel te leven zonder reden Gevoel te leven zonder hart Te leven als een robot, die puur zijn taken doet…

dwergen Zij vertellen de sprookjes nog zelden De verharding is het die verhalen belet Het spiegelen in luisterende kinderogen Spanning brengen op de rand van het bed Kinderen worden onthouden van de fantasie Normen waarden en liefde leren kennen op de knie De lering in het sprookje zoals die in de samenleving wordt gemeld Nee nu, moordende robots…

degene die suiker uit mijn hand eet, die haar kaken heen en weer beweegt in plaats van op en neer, die rondstaart met de blik van een veel te slimme robot. nu tilt ze haar bleke handen op en wast ze haar gezicht uitvoerig. nu klapt ze haar vleugels open, en zweeft weg. ik weet niet precies wat een gebed is.…

En godverdomme ik snapte het zo altijd op papier maar ik vervloek nu alle vogels van het wit op een A4 o jongen, ik haat de robots die mijn twijfel zo vermenigvuldigen. Ik wil je tegenwoordig van een scherm geduldig wissen.…

Als robots leven we nu voort, opgesloten in ons eigen gedachten. waar iedereen een strijd levert en op een nieuwe wereld zit te wachten.…

Kunstmatige robots met gesloten ogen, maar ik staak! Door mijn herboren argusogen waarmee ik ontwaak Wil ik het wel geloven!…

Met een robot wordt een ingreep lichter uitwendig bestralen, ook doelmatig met een medicijnen kuur. In het team wordt nog bezien of protonen schade kan beperken maar een keuze moet in korte tijd gemaakt. Apparatuur en operatiekamer, helpers met bekwame handen alles moet gepland.…

Rutte geeft het slechte voorbeeld het is zijn intrinsiek automatisme voelt bijna aan als robotisering zeggen: geen handen schudden doen: meteen handen schudden herstellen: met een grap weglachen conclusie: geheugenverlies kort historisch: geheugenverlies lang toekomst: Rutte direct vergeten!…

hij schiep de aarde en bevolkte die met een evaluerend en evolutionair levende mens naar zijn beeld en gelijkenis techniek en creatief sloeg snel de vleugels uit in maagdelijk ontdekken robots waren er al vlot in alle werk dat verlichting zou kunnen geven niet vergelijkend met de mens maar innoverend verbazingwekkend in…

Twee tegenover elkander gestelde belangen partijen Hoge ogen zonder mededogen of een greintje gevoel Beestenboel die niet kan lachen zingen smoezen vrijen De maatschappij een ijzeren robot met slechts één doel God is liefde en brengt de mensen bij elkaar Om alle onmenselijkheid en polarisatie te doorbeken Waar communicatie niet meer mogelijk…