Netgedichten

netgedicht (nr. 80.515):

Artificiële Intelligentie

waar proef ik
dat jij geen
artificiële
intelligentie bent
een ai maar dan
zonder eigen naam

je rijmt
technisch goed
je zinsopbouw
lijkt menselijk
maar toch mis ik
het kinderlijke

dat speelse dat
volwassenen pas
durven laten zien
als zij het echt
ooit aan den lijve
beleefd hebben

dat laatste stukje
onderscheid kan
een ai niet kwijt
omdat het nooit
geëigend zal zijn en
niet kan worden gegeven

wat de lezer in
de meeste teksten
zoekt is authenticiteit
een bek vol tanden
en vrijen met twee
linkerhanden