Alle inzendingen over Romantiek

deze oude vieze wereld die kun je gerust weggooien: de romantiek van uilskuikens het is verdomd moeilijk om te leven zie in de hemel: alles is rotzooi maar als we maar hoop hebben zolang we maar hoop hebben...…

Het is mijn huid die ik niet wil verkopen Ik lijk dan wel verlopen door jaargetij aangetast Maar voor geliefden ben ik zoete herinnering: toen romantiek hun beider naam of initialen in m'n dikke huid heeft gekrast.…

Weg is de romantiek Het verdriet en het kwaad worstelen met elkaar op de grens van liefde en haat tussen twee oren die niets meer te luisteren hebben een mond die niets meer te vertellen heeft want woorden bereiken enkel een bestemming waar geen antwoord leeft…

Breng me naar huis na een nacht om nooit te vergeten. De sterrenhemel was onze deken en laken tegelijk. Door het daglicht worden we begroet. En kijken om naar de voorbije nacht. Die ons voerde naar hemelse sferen. Ontnuchterd gaan we terug naar de realiteit en de sleur van alledag.…

gehoord na het laatste akkoord zijn wij naar buiten gegaan stilte sprak ons aan in samen lopen ontwarden wij knopen die ons hinderden in het dagelijks bestaan streken plooien glad die wij al niet meer zagen in het dagelijks dragen van dezelfde last we hebben alles losgelaten op het nieuwe pad dat ons meteen een vleugje romantiek…

Geen romantiek vandaag maar de plicht: de weg op al is die glad en vol gevaren. Moge de hemel je bewaren omdat je doet wat moet gedaan: de kost verdiend en schrijven, ordenen en verklaren. Zo is het goed, want Valentijn is slechts voor even, daar kan je echt toch niet van leven. Slechts liefde blijft, dwarsdoor gevaren.…

ik heb de hand gehad in deze wereld speelde poppenkast voor groot publiek het applaus ontging me niet herkenbaar kleine scenes met dialoog vol dramatiek natuurlijk vielen er ook klappen in passionele romantiek ik speel niet meer heb de poppenkast verlaten de wereld heeft mij in de gaten…

Hoe hij het omschreef. Een meesterlijk plan onvoltooid. Kramp van het lachen naar bushokjesdames. Even was er een interactie voorbij.…

Een prachtige dag alweer zon is reeds ondergegaan laat achter haar rossige banen. Maan weerkaatst feëriek schijnsel in een fascinerend licht ons bootje kabbelt over het meer. Heel passioneel lieven wij elkaar jouw huid zo warm glanzend gelijkend fluweel, een nachtjuweel. In volle betovering blijf je uitbundig stralen. ~*~ Schilderij…

De gondel golft over de golven; kent het Venetiaanse plezier van een romantiek, dat wordt gedragen door de pendels van een door de maan beschenen gondelier. Een mandoline speelt liefdesklanken, terwijl de gondel door het water glijdt voorbij een monumentaal verleden, dat met liefde tegen de weemoed strijdt.…

verstrooide statistiek voltooide romantiek in het publiek sjiek!…

Die mix van klatergoud en romantiek, De beste reden voor een republiek.…

Gehavend is het peloton vertrokken Geschaafd, getekend, armer aan illusies In voorportalen van hun eindconclusies Toch strijden ze weer fier en onverschrokken Zo brengt De Val ons retro-romantiek Van taaie-ouwe-krijgers-heroïek…

Zie zo, de zon in tango met de schaduw, betegelde romantiek, zie zo! Of ik aan je denken moet?…

zal er geoordeeld worden over ons, die stilzwijgend toekijken op I-pads en phones haarfijn zal worden uitgekloofd hoe wij toelaten dat banken samenspelen met megabedrijven oorlog kent geen romantiek lijken komen in een massagraf .…

de romantiek van zo'n formicatafeltje op drie poten getekend door de tijd zorgt het en passant nog voor een vleugje melancholie in kringloopwinkels kom je ze af en toe wel eens tegen tafeltjes afgedankt door de één en wellicht nog geliefd bij de ander…

alsmaar zoeken is romantiek romantiek is alsmaar zoeken -------------------- wachtend op Godot vraag ik mij af of ik maar niet beter kan gaan zoeken ...…

Geen maat houden, kon hij die geen maat kon houden mateloos verliefd op de nacht desolate romantiek vreemdeling ritme, ritme en nieuwe woorden in de gewaarwording diepere zelf gemaakte melancholieke melodieën mateloos verliefd op de romantiek ritme, ritme, oude zonden en doedelzak muziek voor de bohemiens nu het vallen der bladeren…

bezwete romantiek trekt diepe scheuren in het gepoetste, zelfs tot ver na sluitingstijd de dans kijkt dood al vertellen zweetsokken en kapotte panty’s morgen toch wel weer de perfecte tango asbakken vol…

Houd niet van de dichter je krijgt meer doorn dan roos je leven wordt niet lichter, en niet transparant, wél mooi verwoord elke schoonheid verbloemd of onverbloemd uniek elk stukje romantiek tranen en weemoed bij gemis een liefdevolle belevenis…

Adembenemende romantiek wat hij zal blijven ademen. Gevoel dat voelt als ongekend.…

Daar zit enige romantiek in. Die moeten we een kans geven. Claire Vanfleteren (c)…

De liefde tussen jou en mij blijft bijzonder en onder onze prachtige muziek heerst er vaak romantiek. Liefde…

Deze vrouw is geen rivier in een eenzaam gedicht over oppervlakkig plezier schimpscheuten van de nacht zijn in stilte nu verdreven metaforen die het daglicht niet kunnen verdragen de pijnlijke romantiek is wat er over is in leven te druk voor de liefde te veel levensvragen waar deze vrouw op wacht is dat je naar haar lacht…

Ik zend je een gedachte van genegenheid geweven gedragen door de wind een gedachte die baadt in zonnegloed in het stille hart geboren Ik zend je een klank een lied van woorden geweven een lied van licht en geluk en zoete tranen van maanlicht zacht schijnend op het water en de dans van de zee Ik wens dat al je dagen en nachten…

Jouw lach is de zon in de woestijn, Een glinstering in het mulle zand. Alles aan jou had zo moeten zijn, Je tanden, de vormen van je hand. Als jij naar me kijkt met jouw ogen Is het alsof ik niet meer kan bestaan. Het stuurt mij naar een onbewogen Staat waar ik niet weg kan gaan. Jouw mooie borsten zijn als bergen, Glooiend op jouw…

Dit is geen romantiek!…

Zonlicht laat mij ontwaken in haar stralen zo mystiek. Op de achtergrond zingen vogels luidkeels hun favoriete muziek. Badend in het zonlicht trekt je mooie lichaam me aan als een magneet. Ik kijk naar de vrouw van mijn dromen, zo perfect, zo compleet. Heel zachtjes beroer ik je ontspannen lichaam, zo zacht als fluweel. Als smeltend ijs vormen…

Ik heb niks met passie elkaar in lijven slaan het is me veel te klef te beklemmend te benauwend ik word er zo slap, zo slijmerig van. Nee, dan de schoonheid die de afstand schept de zeeën van ruimte de eonen aan tijd: daar groei ik van als een onmeetbaar verlangen naar lengte. Goethe zag het al inspiratie eist een ster een planeet…

De tijd is heen waarin ik, licht van toon En snel van geest, de dingen dezer aarde Loofde en prees of in mijn hart bewaarde Als de Madonna elk woord van haar Zoon. Een graazge wei, een wulpse rozengaarde, Een vlindertje, een vlieg, een anemoon, Elk kreeg zijn aureool van zichtbaar schoon Als ik het in mijn liederen verklaarde. Die tijd is…