180 resultaten.
Heimwee die ik achterliet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 501 De tafel niet gedekt
Het onbeslapen bed
Alleen de leegte
Die aanwezig was
Nadat onmin hoogtij vierde
En de verdraagzaamheid
Verdwenen was, en het
Naast de rommel vooral
De heimwee was die
Ik bij je achterliet
inspiratie:
prof.…
Rebel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 28 Hij doet wat
in onze mond blijft steken
Hij gooit de rommel weg
die niet van hem is, want
de vergunningen deugen niet
en hij is niet bang
voor de politie, niet bang
voor brokken, ziekenhuis
en littekens, niet bang
de diepte te voelen
van een val en dan
vonkend van kortsluitingen
in milliseconden het uit elkaar
spatten van zijn hoofd…
Weten wie we zijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 Ik passeerde mijn ouders
van veel jonger tot anderhalf
keer ouder dan zij, serieuzer
werd ik, grootmoeder werd ik
Ervaring, mijn leven
herkennen in vrienden
en het terugzien
in de kinderen en kleinkinderen
Samen optrekken
onze lichamen vertrouwd
met mankementen, pijn
en rommelige herinneringen
En nu wil ik naar buiten
weg uit het…
Putjesschepper
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 71 Een putjesschepper uit Zaltbommel
Die schepte uit veel putjes rommel
Maar ja het was zijn vak zodat
Hij met zijn scheppen vrede had
Maar soms kreeg hij toch tegenzin
Want men vond wat hij deed maar min
Dan wilde hij graag een verzetje
Iets anders scheppen met een netje
Dus vissen in de Waal misschien
Bij Bommel om de brug te zien
Dus de…
Son of a beach
gedicht
3.0 met 31 stemmen 12.969 Zee, het zeer wijde gevoel
van te klein, bijna overbodig
ouder wordende billen waarin
nog iets trilt en schommelt
lopend naar de rommel die hij
heeft gevonden: wier, dooie
vis, slijm. Bukt, tot waar
het wit wordt tilt de wind
haar jurk op: zacht vlees.…
Oud kleed
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 173 Achter, bij de keukentafel
leunt zij op gedachten
terwijl de koffie pruttelt
raken foto’s momenten
ooit zo dierbaar doch verloren
in lang geleden jaren
van zwartwit tot kleur
hoekjes rommelig omgekruld
wordt haar leven heel langzaam
een beeld in gerimpelde handen
het rode kleed, tot de draad versleten
vangt de tijd op maar zwijgt…
Trein
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 313 Passagiers stampen op mij,
laten rommel achter.
Zo zeer doet dat mij.
Als een trein,
wacht ik op de dag
dat ik uit de bocht mag.
Iets te snel waardoor ik slip
en nog besta uit losse flodders
in de lucht…
Hier aan de vaart.
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 219 Zittend tussen rommel en rafel
wordt de mensheid gefileerd.
Wanneer we Spinvis declameren
laten we wel eens een traan.
Bij wie kunnen we informeren
hoe het met Emiel zou gaan ?
Als de dames zijn verdwenen,
geruisloos of met veel misbaar
loop ik vaak op slappe benen,
want de stilte drukt zo zwaar.…
Nog niet jarig
hartenkreet
3.0 met 48 stemmen 17.533 Eenzaam thuis op mijn verjaardag
Niemand die mijn feestdag deelt
Geen cadeautjes of presentjes
In huis geen rommel en dat scheelt
Gewoon een dag als geen ander
Erover klagen heeft geen zin
Alsof ik dan nog iets verander
Feest zit er vandaag niet in
Eenzaam thuis op mijn verjaardag
Dit is echt de laatste keer
Volgend jaar wil ik weer vreugde…
trappetjes
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 65 tussen jou en mij slechts de zee
open zoals het vlakke land
weinig te verbergen behalve het
heimwee dat als een schots en
scheve lappendeken ons omzoomt met
ruige heggetjes en rommelige muurtjes in
het glooiende landschap
tussen jou en mij slechts de zee
weinig te verbergen behalve het
verlangen naar trappetjes om
over de ergste hindernissen…
Het blauwe licht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 19 Mimi snort al een half uur
op mijn schoot op de wc
waar ik haar zit te strelen
omdat het onweert
Voor haar geen angst
ik ben een goed mens
dat weet ik zelf
mijn kant is de goede kant
van de streep onder de deur
het blauwe licht
van de bliksems
en de rommelende donder
het zwaard van Michaël
dat het kwade scheidt
van het goede…
Voorjaar in Amsterdam
gedicht
4.0 met 67 stemmen 5.762 Vanmorgen zag ik onverwacht,
gewend aan rommel, vuilnis of een oude fiets,
er drijft kastanjebloesem in de Lindengracht.
Verrast wachtte ik even op de brug
en zag het bloesemwater om de pijlers spoelen.
soms kwam het, met de rondvaartboot, stroomopwaarts terug.
Een carillon, ik kon niet langer blijven staan.…
Tussen twee regenvlagen in
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 83 het is even rustig nu
zand stuift niet op
onder mijn voeten
de zee geurt sterk en zuiver
de wind ruikt naar regen
hier en daar ligt aangespoelde rommel
ik raad naar de geheimen
van het grijze water
de wolken rollen open
tot zilveren gedachten
waar ze zich al die tijd schuilhielden
een koestering van verbeelding
een verwijzing naar…
Opdracht volbracht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 105 Komt hier ook zo'n proces van
of kunnen we er mee leven
dat in een rommelig oorlogsgebied
- weliswaar onbedoeld -
wat extra sloebers sneven…
Rumex
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 836 vandaag ben ik zuur:
ik heb de tuin verwaarloosd
en menig buur verwijt mij
die rommel - in mijn kop althans
er moet geschoffeld en geschopt
een beetje plukken helpt niet
tegen diepe penwortels
in de tuin van mijn jeugd
werden madeliefjes onthoofd
ten bate van de grasmat
in een omkering der zaak
trek ik veertig jaar later
het gras…
Zoete vrucht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 89 Hier door de mobiel
de echo van woorden spreken van virus
dood en vrijheidsberoving
vreten in lijf en leden
woekeren in het hoofd
rondom de ketens van vuur en verwoesting
het wilde bloed van roofdieren
dat tussen de scherven sijpelt
Tranen en pijn in het hartzeer van het leven
onder de rommel van puin
De uitgestoken hand
een…
Ik zwem rond in mijn gedachten....
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 631 Wat drijft er hier een rommel,
moest maar eens opruimen gaan.
Ik ga eerst maar eens sorteren
de dingen uit het verleden
en daarna verzamel ik
alles van het heden.
Wat ik niet meer nodig heb
dat doe ik in een grote zak
en wat ik nog gebruiken kan
zoek ik uit op mijn gemak.…
Nachtnuances
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 328 de nacht verschoot spontaan van kleur
toen jij, slechts gekleed in goed humeur
mijn slaapkamer binnen kwam stormen
de ochtend in je ogen was reeds gewekt
door rommelige lakens die zich nog onbevlekt
plooiden rondom mijn slaperige vormen
je glorende opkomst was de droom
waarmee ik me normaal gesproken loom
nog eens slaapdronken omdraai met…
Jarig zijn
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 3.336 Wachten tot de cadeautjes niet meer zo voelen
en weer gewoon inventaris, servies of rommel zijn.…
Het eerste mislukte begin
gedicht
4.0 met 3 stemmen 11.512 Ze begroeven de kelder,
ze bevalen de schuur haar rommel achter te laten
en te verdwijnen
en
ik
leef nog.…
Het eerste mislukte begin
gedicht
3.0 met 8 stemmen 3.114 Ze begroeven de kelder,
ze bevalen de schuur haar rommel achter te laten
en te verdwijnen
en
ik
leef nog.…
De huisvrouw
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 119 Eén was in de wasmachine
één was op het rek
één was in de strijkmand
wie maakt wie nu gek
gisteren nog opgeruimd
vandaag al weer veel rommel
één kind net naar bed
een ander op de schommel
één vloer net schoon gemaakt
een ander al weer vuil
even ben ik afgehaakt
weet niet waarom ik huil
het is misschien omdat ik snij
de uien op een…
Verdwaalde uren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 100 vaag klokt de tijd
verdwaalde uren
zijn slagen ben ik kwijt
verdwenen tussen
onherkenbare stemmen
die mijn stilte storen
er lijkt gezelschap
in de kamer want de
tafel is keurig gedekt
maar de stoelen die
als garnering dienen
zijn nog onbezet
het donkert
zonder het gezellig
rommelen van bestek
nog niemand heeft
de kaarsen…
Tête-à-tête
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 294 ~~~
de nacht verschoot spontaan van kleur
toen jij –slechts gekleed in goed humeur-
mijn slaapkamer binnen kwam zeilen
de ochtend in je ogen reeds gewekt
door rommelige lakens die nog onbevlekt
de dag tegemoet leken te geilen
je onverwachte opkomst was de droom
waarmee ik me normaal gesproken loom
nog even lekker omdraai in mijn bedje…
Blues uit de vergeetput
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 188 tussen kerst en nieuwjaar
bleven zijn telefoons
oorverdovend stil
spam en andere rommel
vulden zijn prullenbak,
maar zijn inbox bleef leeg
zo is het nu altijd
tussen kerst en nieuwjaar
en tussen nieuwjaar en kerst
hij gooit vruchteloos flessen in zee
een schreeuwt zich schor
in de woestijn
alleen de galm antwoordt
soms
zou hem…
Boom
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 146 Rommelen in de marge heet mijn
bestaan
Ik weet het nodige maar doch vooral
onnodig
Waarom niet ontdoen van die veel
te zware mantel, aangeschaft omdat
koude leek
Verkoop hem, zet hem in de etalage,
te kijk voor de lichten van aard
Zij zullen vinden wellicht een sprank
mededogen, welk ze ontberen
Een teveel aan last kan mij doen…
Miskende eenvoud
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 81 knieprothese
Gehuwd met een kaaskop was ze
De mannen van de anodefabriek
Negeerden haar volkomen na het werk
Na het werk lagen de vieze kleren
Voor het oprapen, spoelden ze pek en
Petroleumcokes weg onder de douche
En leegden hun blaas waar zij bijstond
Sloof die slaafse arbeid verrichtte was ze
Slechts een enkeling ruimde zijn rommel…
Artistieke deeltjes
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 Waarom we van orde rommel maken.
Hoe herinneringen verdampen,
tijdens onze korte levenstijd.
Ik troost me met de gedachte,
dat we artistieke deeltjes zijn,
die mysterieus verbonden blijven,
met al wat sterft en leeft.…
Afstand naar het einde
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 380 Een kleine afstand naar het einde
jouw woorden in mijn lege maag
rommelen, onweer verwacht
een statige ontvangst in de nacht
mijn dagen zijn geteld
de overige dagen ook
met een staart tussen
de lang ontlaste tenen
beweeg je de stilte
in ademnood, mijn lief
ik adem jouw hart
aan horizon en beter leven
gezonder, aarzelend
zal ik…
Een zonnnige 30 April
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 216 Vrolijke mensen, gelukkige gezichten,
de zon deed de meest saaie mens
voor zoveel als ‘ware' kleur zwichten
Rommelmarkten, met natuurlijk rommel,
kermissen met natuurlijk lawaai,
maar de Koningin, vierde met gezin,
als vanouds 30 April,
zoals die behoort te worden gevierd.…