Alle inzendingen over Rotsvast .....

Geloven in de liefde van deze wereld, jouw hand die de mijne vindt, een rotsvast zeker weten, dat is wat ik zag in de ogen van een kind.…

Drie kerken allemaal rotsvast leden vonden het ongepast voor elkaar opzij te gaan marechaussee kwam eraan te pas de vechters te scheiden wanorde bestrijden.…

De ziel is sterk, maakt werk van haar taak, wat ik ook meemaak.…

V Vriendelijk en vreedzaam een verstandige man A Aardig, aandachtige, attend als het kan D Dapper, doordacht een daadkrachtig mens E Eenvoudig, Eerbiedig, een evenwichtige wens R Rechtvaardig, redelijk, rotsvast mijn Pa Ik zorg dat ik vol trots naast hem sta Ik sluit hem voor altijd in mijn hart Ik gehoorzaam hem, misschien een opdracht…

Verwondering maakte plaats voor onze rotsvaste overtuiging: Deze keer is het echt! Onze vloedlijn brengt meer dan enkel schelpjes, een nieuwe toekomst spoelt aan voor onze voeten: Zomaar vanuit het niets! Onze kussen zeggen het: Blijf, ga nooit meer van me weg!…

Ik stond tussen gelovigen en atheïsten àls Petra rotsvast met zwetend hart vol gevoel, bloedserieus ergens voor mezelf en nam ik mijn taak op me. Ik wil mijn hart uitdragen als antwoord op vele vragen. Tussen realisme en idealisme. 1 Duidelijke richting: één weg, één doel!…

gaat zoals het gaat in hoeverre kies jij of ik ervoor wil je het zien aankomen; we leven toch aldoor in dromen of in het roepen dat ik alsmaar hoor ik verschuif weer de stoelen, zal ik er een gewoon ruimen en zo minder leegte voelen of worden de afstanden juist groter waarmee ze eenzaamheid bedoelen het tafelblad behoudt zijn omvang rotsvast…

Maar mijn keuze is al gemaakt, ik kies voor de warmte die ik al heb, daar ben ik niet meer vanaf te brengen Ik kies voor een rotsvast vertrouwen in mij, dat wil ik niet beschamen.…

Dementie, Parkinson, AFTAKELING Vergeten, niet kunnen, niet WILLEN Niet mogen, geen steun, geen HOUVAST Geloven, rotsvast, eindelijk BEGRIP Danbaarheid, genegenheid, VERGEVING Einde verhaal, intense BELEVING…

onbeweeglijk en rotsvast, zonder brokken of barsten sterker dan het ijzeren gordijn van weleer of de onverzettelijke muur van berlijn. en je ziet wel, niet alles verloopt zoals je dat plant!…

ik ontmoet mensen, die altijd rotsvast zeker zijn vooral over zichzelf. mensen die bij elke zin die ze neerschrijven drie uitroeptekens plaatsen en bij elke zin die ze uitspreken verwaand er aan toevoegen: daar ben ik zeker van, hier neem ik geen letter van terug!…

stad kent op de grond Een schaal en intimiteit Tot ver achter het waterfront Tref ik geborgenheid IJssel mijn rivier, je maakt me bang Met je overstromingsrampen En met je onverstane drang Tot spoeden richting Kampen Ik ben voor je gezwicht Met mijn beperkt verstand Voor je weidse vergezicht Tot diep in Gelderland De rotsvaste…

dan een symptoom Van de gure bries Die uren ritselt Gelijk koude noordenwind Tussen de bladeren Van de boom met de diepste wens Die mag worden als zwoele zuidenwind Gelijk passie in de aderen Van wat we verwachten Zonder schrik voor verlies Vanuit ‘t rijk van gedachten Die niet kan stromen Zonder afwijzing van trots contrast Zonder rotsvast…

Voel het volle levenszonnenlicht, de zachte schijn in je ogen met felle kracht duizend keer weerkaatsen en hou rotsvast mijn bestemming overeind. Ik geef je, ja ik reik jou mijn zachte hand, mijn naaste uit het andere verre afstandsland. Afstand in je hart zoekt gekleurde bruggen die groot genoeg voor ons allen zijn.…

Zij aan zij struinen ze landerig door het dorp Het Noorden vormt de kroon op Europa Het Zuiden kleurt hun vakantieverhalen Oost en West maken hun kruis compleet Ze zijn hier rotsvast geboren en getogen Ze weten hoe een kinderwagen aanvoelt en duwen fier toekomst de wereld in Nieuw leven beschijnt saai pensioen Ooit dachten ze vele volksjury…

doet die liefde dan zo pijn zonder jou is zijn de dagen zo kil het leven gaat gewoon door steeds de vraag of dit wel is wat ik wil alleen de kinderen gaan er nog voor waarom blijft die nare gedachte in mijn hoofd naar je foto kijken doet nu zo zeer we hebben allebei elkaar de ware liefde beloofd nu hebben die woorden geen waarde meer rotsvast…

Zag lichtpuntjes Hoe klein dan ook Zelfs als ik ze niet zag Ik geef toe Er was een tijd Dat niets was Wat zij wou Verblind, verdoofd Onredelijk ook Met de verkeerde vrouw Ze bleef opmerkelijk positief Geloven in haar zoon Werd nooit eens kwaad Deed altijd lief Was rustig en gewoon Ze is er steeds En brengt haar rust Blijft rotsvast…

T rouw aan jóuw gedachten E n blijven hopen en verwachten W eet dat je niet alleen staat O ok al denk je dat soms wel R eken op je vele "soulmates" D oor dat te blijven doen E n een rotsvast vertrouwen N ooit opgeven, maar intens leven.... 't Leven is het waard om geleefd te worden !…

mannen Tandeloze vrouwtjes Ooit vinden wij elkaar weer Verbonden door hartezeer In het voorportaal van onze dood Is onze liefde eindeloos groot Denken we niet aan morgen maar aan Vandaag En stel ik nog één keer die kwellende vraag: Waarom Heb je me Verlaten Ik hield zo oneindig veel Van jou Echt, Ik had niets In de gaten Geloofde rotsvast…

Met één watjekouw, bokserbonkte hij de zware zwarte buitendeur open en wipte met een onvervalste, Schotse schaarsprong, over de wel één meter hoge doornhaag en deed bij ‘Louise, op den hoek’, rotsvast, wat hij in het vermolmde tafelhout geslagen had: “Tik in toete tinke...”…