Alle inzendingen over Rozen OR God

ook zij beminnen opdat ze eeuwig heersend zijn Wetende dat ook het nieuw geboren Goden kind verdoemd is tot eeuwig aanschouwen en gruwen van het aardse leed Dankbaar wieg ik mijn roze kleinood Bespeel de rammelaar en wenst het een gelukkig en waardig bestaan…

het roze van geurige bloesems, na de regen, proeft als een mooie, onbekende eeuwigheid, waar paradijs en sterrenhemel samensmelten, ja, waar de kleine god plots een held wordt, de kleine god woont in stille woorden, zijn mantel blauw, zijn stem van zilver, de snaren van zijn tong, zacht en zuiver voor wie echt luisteren, fluisteren wil,…

Sta me bij, oh god, haar zalig, roze kont deint en wiegt tot ik gretig hap.…

Waarom gaat niet alles over rozen? En als het over rozen gaat waarom dan al die doornen, stekend in mijn gelaat? Mijn pad is echt geen rozenpad Maar, zou ik dat wel wensen? Want aan de rozen zitten stekels die ik dan toch zou verwensen...…

voor je verjaardag koop ik 42 rozen ik zet ze op mijn altaar neer ik geef ze water en dan laat ik ze drinken en verwelken later nog wacht ik tot de cirkel van verdorde loze blaadjes bruin en knisperend is ik tel hun broze stiltes dat weet je niet je viert het niet je gaat er- van uit dat ik er niet meer ben de waarheid staat er te lezen blad…

Engelse tuinen tonen rozen zo groot als gootsteenontstoppers.…

tere bloempjes toch wonderschoon 't symboliseert: liefde Met hun wortels ver uiteen lopend staan ze stevig in de aarde een groep van knoppen op iedere tak sommigen nog niet geheel geopend ze hebben zorg en voedsel nodig om te groeien ze hebben tijd en zon nodig om te bloeien sommigen hebben doorns, waar je je aan kunt prikken Zo is…

gedroogde rozen geborgen in glazen pot een steelse liefde…

in een vaas voor het raam staan twee rozen zwijgzaam zonder zoemen staan ze stil wereldberoemd maar te kil een paar dagen later rozen dood te weinig aandacht watersnood het is verdrietig de andere rozen zijn veel te nietig…

Kiek Theun, doar leit ien vaarken op het daak ie liekt wol 'eppie in de sunneskien so in syn uppie, komp es Annechien ie slyt syn letste uur op syn gemaak Tracht magere Hein als deez big te ontsnappen dan blijft hij als Tantalus naar je happen…

Ik heb ze zien bloeien Bij ’t ochtendontgloeien; Nu hangen de bladen en storten in ’t stof Tot speeltuig der stormen, Tot aas van de wormen, Tot schaamte van d’op haar zo pralende Hof. Toen zogen haar knopjens De lavende dropjens, Tot parels geronnen uit hemelse dauw; Nu missen zij kleuren, En spreiden geen geuren, Eer de avond de velden…

Als ik dood ben, breng een roos mee Een roos staat voor liefde, kleur en vreugde Dus als je van me hield, breng een roos mee Ken je me goed, dan weet je dat hij rood moet zijn Heb ik ooit maar iets betekend, breng een roos mee Kun je om me lachen...dan heb ik het goed gedaan Dus...als ik dood ben, breng een roos mee…

de dag strekt zich voor ons uit als een veld met mijnen de booby-trap wordt ook verwacht links staan de schutters met meedogenloze bril rechts ziet men de jagers met algemeen janhagel de scherprechter drinkt er tussenin zijn vitriool maar bloemen zijn er ook een grote bos doornroosjes hendrik…

Geurende rozen daarvan kan ik nog blozen als jij me ze schenkt.…

‘Zij zijn voor sterven en vergaan geboren,’ zo dacht ik vluchtig toen ik bij de rozen was. Maar schrok, en hoorde dreunen in mijn oren: wat is u zelve, ijdel mens, beschoren, zo kort als gij hier wandelt bij de rozen op het gras?…

zag dat jij een gat in de hemel maakte als water golfde muziek bruisend omlaag klaterde later met snelle tonen de openingssymfonie spatte uiteen in kleurige wolken de roze namen we mee…

Ik kleur jouw verlangen roze de mijne laat ik wit leunend binnen de lijntjes kijkt er 'n vogel van buiten naar binnen, z'n veren net gekamd open de deur met grote zwaai en zie hoe jij vlinders vangt die even te voor nog aan mij toebehoorden…

Ik zond jou rode rozen, witte rozen en gele met gipskruid èn eucalyptusblad. Ik gaf je meer dan rozen.…

ik dacht de weg te vinden in de bloemenzee bomen golfden hun rust de wind blies geuren mee harten openden onstuimig draaiden zich naar licht zag hun richten naar de wolken gretig ogend naar meer zicht ik zocht de rozen in je haar je lippen dauwden kussen een slanke hals en borsten die mijn handen susten we droomden tussen…

In de kille kale uren van zijn bestaan is het de tijd die als enige nog snel kan gaan hij zelf loopt krom gebogen kijkt niemand in de ogen bang om iets van geluk misschien in een ander te zien al was het maar de schijn terwijl dat nu juist dat de bron van vreugd kan zijn maar hij heeft gekozen voor dorens in plaats van de rozen.…

danst als een veld vol bloemen… ze steelt mijn hart voor altijd uit mijn blije ogen, ik leg het graag blind voor haar neer stil ontroerd vindt heel mijn wereld slechts verwondering en zacht zing ik van poppedeintjes, van een maannacht vol geluk groot en rond verraadt haar zachte schijn dat licht heel toverachtig pril kan zijn een roze…

Pose van gevaar, balancerend tussen begeerte en verweer: ik stijg, ik val en onderwijl: ik teken rozen rozen rozen en dit zijn rozen. ---------------------------------- uit: 'Verboden vruchten', 2017.…

Het leven oogt zo weinig roze een meisjesjack een enkel huis een waas achter een grijze wolk Nee, dan de muren van mijn kamers zo honeymoon roze…

De rozen zullen hopelijk meedrijven met de golven, met een mooie reis over de zee. Foto Dick Voogd…

In doodgevrozen rozen heb ik al Mijn zomerdromen zacht een graf gespit, Waarbij ik trouw de handen vouw en bid Voor de arme zieltjes, die God redden zal. O dromendoder Leven, steen en staal! In 't koude goudlicht van uw winterzon, Klinkt trots mijn tred nu, wijs en flink mijn taal.…

Je kan ze omzeilen je kan ze verwijderen je kan je eraan prikken je kan er anderen mee verwonden Maar dan ga je voorbij aan de knop van ieder mens, ieders bloem die de zon: zijn God zoekt zal groeien, bloeien, stralen mag zelfs even "op rozen zitten" maar zal uiteindelijk verwelken tot dorre droge bruine rozenblaadjes Uit liefde voor…

Mijn dank is groot voor alles wat jij voor me hebt gedaan Op elk moment van de dag probeer je voor me klaar te staan als dit is wat het "moeder zijn" inhoudt hoor jij vast in Gods top tien want ik denk dat zelfs Hij nog nooit zo'n goeie moeder heeft gezien Hoeveel ik van je hou valt nog niet uit te leggen met 1000 rozen Ik ben blij dat…

Twee vrouwen en een nieuw begin, hoe glanst de vreugde binnenin van roze dageraad. Maria heeft een groet gehoord, de engel heeft de droom verwoord van God komt nooit te laat. Nu spoedt zij zich verwonderd blij als lentepracht, een lied in mei en groet Elisabeth.…

als een lege lente in een vol graf, overmoedig draagt de aarde woorden zonder betekenis, ophef zonder waarde – daargelaten dat de zon de rozen tot stro verwelkt is jouw betonnen plaat gescheurd tot aan de aftak die de hemel kruist god, in mij huist geen onverschilligheid maar jouw bestaan is als mijn handen - niet gebald maar sterker…

Natuur ik luister naar uw wil, ik ben Uw zoon, gij hebt mij samengesteld, gij naamt Planten en dieren, ijzer, giftig kruid Het zout der zee, en van der bomen hars Van Orion de lichtweg en het beeld, En van de zon het goud en goot het uit En mong het kostelijk, en maakte bloed En huid en spieren tot dit opgaand lijf Waarin de wind jaagt van uw…