502 resultaten.
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
Rutger Kopland
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 576 Er is opnieuw een dichter overleden
Die ook als psychiater roem genoot
Hij legde fijnbesnaard emoties bloot
Waarbij metriek en rijm er niet toe deden
Hij gaf ons heel pregnante beelden mee
Maar jonge sla, nog slap, in bedjes, nee…
Gaan zonder heimwee
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Intens verlangen doe
Ik ernaar een rivier
Te zijn - niet
Geremd door
Allerlei vermoeiende
Beslommeringen -
En zijn gewoon zoals zij:
Te kunnen komen
Zonder het verlangen
Te blijven - en te
Kunnen gaan zonder heimwee…
Op de grens van de waarheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 Ik sta op de grens van de waarheid
Maar nog in het grensland
Met links grazige weiden
En rechts de roodverbrande resten
Van wat waarheid had kunnen zijn
Als niet de bedrading van mijn gedachten
Was doorgebrand, gedachtenstroom
Die zichzelf electrocuteerde
En die er voor gezorgd heeft
Dat ik wel mezelf, maar nog niet
De universele…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 454 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Dichtersdiploma
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 169 Toen ik eens tijdens Poetry International
samen met Rutger Kopland
in het herentoilet
naast elkaar
in de hangende pispotten piste
beschouwde ik dat als
een waardig diploma voor mijn dichterschap.
Samen pissen is wel heel mannelijk close
en doe je enkel met je beste maten, dus
waande ik mij die dag de evenknie van Rutger,
ik, Rutgers.…
Waarheid of Werkelijkheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 128 Wat ten diepste
Werkelijkheid is,
Werkelijker nog dan
De waarheid, is met
Geen pen te beschrijven
Zo ongelooflijk eenvoudig,
Zo mooi…
De telefoon van God*
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.127 *voor Rutger Kopland…
Voldoende reden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 94 Voldoende reden heb ik
Om het zonlicht niet
Binnen te laten,
Me te wentelen
In een warme deken
Van alles bedekkende
Duisternis, onzichtbaar
Omgeven door alles
Wat zij in de jaren
Heeft bedekt -
En dan is daar
Zo ineens, zo totaal
Onverwacht dat luide
Krassen van die zilvermeeuw
Dat me wakker schudt,
De ogen opent voor…
[ Reikend naar jouw hand ]
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 88 Reikend naar jouw hand
hangt de mijne in de lucht –
als een afscheidsgroet.…
[ De oude geit staart ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 De oude geit staart
naar mij en ik besef dit --
is wat afscheid is.…
[ Ik vermoed een koe ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 36 Ik vermoed een koe
in de wei 's avonds laat, daar --
die zwarte vlekken.…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Geen heimwee naar mij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 99 Hoe vaak heb ik niet
Terug verlangd naar het huis
Waar ik geboren ben,
Waar ik ben opgegroeid
En waar ik man ben geworden -
Elk hoekje trekt me nog,
Elke naad, elk klein
Scheurtje is me nog eigen -
Nu ben ik er weg,
Woon er al jaren niet meer,
Maar vandaag kom ik nog één keer terug
Terwijl anderen er al heel lang
Hun thuis…
mijn wandeling
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 222 ( als antwoord op het gedicht Wandeling van Rutger Kopland )
we wandelden, verwondering alom
deze schoonheid die bloeit hadden we niet
verwacht, dat groen zo groen kon zijn
en dat de wereld lacht in het fluiten
van de bomen
we praten niet, dit zou de rust kunnen verstoren
ik vang haar blik, het lijkt alsof de liefde
groter wordt als de aarde…
[ Met jou op de hei ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 Met jou op de hei,
berkenboompjes in de mist –
een vluchtige geur.…
Solitair
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 472 De benen van Rutger Kopland
waren kleiner dan ik dacht, als van
een dwerg, niet capabel genoeg om mij
in te halen als ik hem een poets bak.…
Tuin
gedicht
2.0 met 61 stemmen 7.524 Ik zit voor het raam en zie
hoe de tuin niet is veranderd
voor haar ben ik niet weggeweest
de tuin kijkt mij recht in mijn gezicht
het is vreemd te bedenken dat zij mij
niet kent, zich mij niet herinnert
na al die tijd dat ik hier niet was
ik de tuin was vergeten, zij voor mij
niet bestond, is zij nog helemaal als toen
hoezeer ik ook…
Moedertaal
gedicht
3.0 met 41 stemmen 24.638 Misschien slaapt er nog iets diep in je hoofd
iets van de taal van je moeder
want taal kan slapen - je probeert te bedenken
wat je droomde terwijl de droom alweer verdwijnt
in een steeds donkerder wordende schemer nog
voor je de woorden ervoor terugvindt
bij het woord moedertaal zie ik een oude foto
een schemerdonkere slaapkamer en in het…
De moeder het water
gedicht
3.0 met 42 stemmen 26.875 Ik ging naar moeder om haar terug te zien.
Ik zag een vreemde vrouw. Haar blik was wijd en
leeg, als keek zij naar de verre overzijde
van een water, niet naar mij. Ik dacht: misschien
- toen ik daar stond op het gazon, pils gedronken
in de kantine van het verpleegtehuis, de tijd
ging langzaam in die godvergeten eenzaamheid -
misschien zou…
Bericht van het eiland Chaos
gedicht
3.0 met 21 stemmen 13.879 Hoelang zijn we hier nu al vrienden,
het was ooit bedoeld als vakantie,
maar wat het nu is -
We zagen de folder: Chaos, dames en heren,
Uw eiland; de glanzende foto's,
de helblauwe Chaotisch baai,
het krijtwitte vissersdorp Krisis.
We lazen dat het eiland wordt geprezen
om zijn zeer diepe rust,
de laatste bewoners worden zelfs
gelukkig…
Enkele andere overwegingen
gedicht
3.0 met 62 stemmen 21.974 Hoe zal ik dit uitleggen, dit waarom
wat wij vinden niet is
wat wij zoeken?
Laten wij de tijd laten gaan
waarheen hij wil,
en zie dan hoe weiden hun vee vinden,
wouden hun wild, luchten hun vogels,
uitzichten onze ogen
en ach, hoe eenvoud zijn raadsel vindt.
Zo andersom is alles, misschien.
Ik zal dit uitleggen.
----------------…
voorjaarsgedicht
netgedicht
3.0 met 47 stemmen 13.711 Deze lente gaat het toch weer
over jou hoewel ik er langzaamaan
wel moe van ben
moe van regen, wind, flarden
bedrieglijk blauw in de lucht,
vage beloften van het einde
van de kou.
Ik weet wel dat ik toch weer
van je hou, maar moeizaam soms,
met dat doelloze
van vogels die er van lijken
te houden in regen en wind
te blijven rondhangen…
Jonge sla
gedicht
3.0 met 160 stemmen 69.899 Alles kan ik verdragen,
het verdorren van bonen,
stervende bloemen, het hoekje
aardappelen, kan ik met droge ogen
zien rooien, daar ben ik
werkelijk hard in.
Maar jonge sla in september,
net geplant, slap nog,
in vochtige bedjes, nee.…
De drie mogelijkheden van het menselijk denken
gedicht
2.0 met 37 stemmen 18.589 Op de fiets gaat alles wel langzaam
maar toch nog behoorlijk hard.
Wie heel goed luistert aan een stilstaand
horloge hoort een zacht tikken.
Waar blijft de tijd? Om daar over na
te denken hebben wij het zwerk.
---------------------------------------------
uit: Alles op de fiets (1979)…
Ga nu maar liggen liefste ...
netgedicht
4.0 met 59 stemmen 11.939 Ga nu maar liggen liefste in de tuin,
de lege plekken in het hoge gras, ik heb
altijd gewild dat ik dat was, een lege
plek voor iemand, om te blijven.…
In het park
gedicht
2.0 met 362 stemmen 83.012 Door het park gewandeld en hier
blijven staan
waarom, nou ja, we weten van elkaar
waarom, allebei denken we: jij
jij bent het
hier blijven staan om die ander
aan te kijken, te kussen.
-------------------------------------------------------
Uit: Over het verlangen naar een sigaret, 2001.…
want
gedicht
3.0 met 35 stemmen 22.361 ook van wie je het niet
meer ziet, het nooit meer
zult weten hoe het was,
uit de resten van plooien
en rondingen, het skelet
van polsen en enkels, dons
en slijmvliezen, woorden
en zwijgen, uit alles wat
er over is, het gewone,
blijft alleen de vreemde
zekerheid van dat meisje
dat er niet meer is.
----------------------------------…