4976 resultaten.
Vleugjes zomer
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 416 ze asfalteren
nu het pad van
onze dromen
rozenstruiken
worden weggenomen
het duin dringt aan
met zand van strand
dat vogelvrij
danst in de wind
vleugjes zomer
heeft meegenomen
van eerder samenzijn
in paars en geel
gaan wij weer bloeien
want niemand kan ons snoeien…
Zo zong de bloem in de vaas
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.167 Ik ben een bloem van 't veld
Voor mij geen tuin, geen snoeien.
Geen krachtige vaas die mij omknelt
Maar laat mij ginds, in 't vrije veld
Bij 'd andere bloemen bloeien.
En ben ik uitgebloeid
Ach, laat mij dààr verslensen
En luister naar mijn laatste zang
Ik ben zo bang, ik ben zo bang
Te sterven bij de mensen.…
Opruiende takken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 90 ze hebben je gesnoeid
opruiende takken
onheus besneden naar
gelijkvormigheid in het heden
jij die zo mooi
je kroon had gespreid
in balans met storm en regen
nieuwe loten had gekregen
weer ben je helaas
een van de zovelen
maar diep onderhuids
voel jij je anders dan hen
ook vogels weten
jouw uitloop maximaal
te benutten in beschutte…
klaproos
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 418 Verdort die ene roos
in dit bont geheel
om niet mee te kunnen komen
in dit bonte krakeel
en maakt het einde van
z'n bloeien ook het gehele
perk gedoemd tot snoeien?…
afgezette wilg
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 152 afgezette wilg
de stompen priemen
ten hemel…
elk jaar steel ik
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 107 elk jaar steel ik
wat takken van de sering
zij dankt met meer groei…
X. Oktober, sloper van mijn streven
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.310 Oktober, sloper van mijn streven en mijn hopen,
uw moker is van lood
die weegt ter lome leên me en houdt mijn nek gestopen.
Oktober; en uw aêm, mijn lammer lijf beslopen,
Oktober, maakt mijne ogen groot.
Van alle spel geweerd de blijde zomer-kieten,
en te aller rust gekeerd;
verlaten alle luste’ en die me zelf verlieten,
Oktober, - als een…
vrees
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 141 gedwongen gedachten
vertroebeld bloed
angst in de aderen
aanvaarden moet
knikkende knieën
trillende vingers
borrelende buik
verwerken moet
bevende benen
verrimpeld vel
ontredderde ogen
het leven een tel
broze botten
uitgevallen haar
ingevallen wangen
pas dertig jaar
verslappende spieren
haat in het hart
onrustige geest…
Uitgelicht
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 506 Wie voor driekwarthonderd Watt ooit werd geboren
Wordt nooit meer 100 sinds 1 dag of 2
De EU-wetten zeggen keihard nee
En al het laaiend licht gaat thans verloren
In anderhalf jaar zijn ze klaar met snoeien
En lees je bij een ledlamp over gloeien…
Blank rozenhout
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 3.879 vastberaden coupeer ik ze
bewerk de botte punten
met mijn scherpe mes, laat
me niet langer misleiden
door de zoete geur
van beloften in een knop
een doornenkroon
verliest zijn kracht
als er geen wil is
om te snoeien
de steel laat ik
weer dragend zijn
wat overblijft is rozenhout
en een heel klein vleugje
pijn…
Schaduw
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.646 Bevrijd zal ik pas zijn
Wanneer de schaduw
Mij in zachtheid bedekt,
Stil in duisternis uitgestrekt.…
Schaduwzijde
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 441 mijn schaduw gaat altijd
voor me uit
hij brengt me waar
ik wezen moet
bang hoef ik nergens
voor te zijn
hij vangt de eerste
klappen op…
Daar zou ik willen zijn
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 602 Eenzaam ben ik onderweg
naar een gevonden bestaan
van nieuwe schaduwen
en een geboren
licht
waar ik weet dat
de verlossende slaap
en
de vragende tijd
alleen op mij
zullen wachten…
Schaduw
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 944 Schaduw,
schijn of onderdeel van mij.
Naargelang de dag,
vóór mij,
achter of opzij
maar steeds standvastig nabij.
Zelden opgemerkt
of vereremerkt.
Zonder echter; ben ik er niet.
Een wezen zonder schaduw;
is een lichaam zonder ziel.
Schaduw;
voorafbeelding van het leven.
Nooit stil,
altijd anders.…
Schaduw
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 464 Door de tijd getekend
sleept ze traag zich voort
verschuilt zich achter vormen
die ondoorlaatbaar zijn
Krachtige vingers nemen
groteske vormen aan
een veldslag is gewonnen
als de zon zich buigt…
in de schaduw
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 816 het was
stil vandaag
ik was niet
alleen
verwarmde me
aan de zon
in de schaduw
van jou
niets zeggen
vertelt soms meer
dan dreggen
naar nutteloze
woorden
het was
stil vandaag
bij jou…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.142 Er staan twee mensen
Aan het eind van de straat
De zon op hun gericht
Schaduwen vormen zich
Aan hun voeten
Geschreeuw
Weerklinkt tussen de huizen
Ze gaan allebei een andere kant op
Vormen zo hun eigen weg
Schaduwen blijven achter
Het staat op de straat geschreven
Lange tijd verstrijkt
Lantarenpalen floepen aan
Mooi recht in een rij
Nu…
Holbewoner
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 639 afgescheiden van de buitenwereld
donker als de nacht, een holbewoner
lichte vlekken vormen zijn ideeën
de spelonkwand tovert zwarte schimmen
op het netvlies van een onvast weten
twijfelachtig grommen ze te glimmen
met een naam de zekerheid te heten
en hij wist dat buiten deze zwartheid
helder stralend, wetten moeten werken
ver voorbij de schaduw…
imaginatie
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 1.021 flauw kaarslicht
tovert schemerdonker
en silhouetten
tegen de wand
zwart contrasterend
in alle facetten
komen ze beeldend
tot leven
onder één vorm
op het stenen doek
aan de ene kant
van het lege bed…
haiku
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 348 Wind en zon maken
van mijn losgeraakte haar
een Medusahoofd…
Mijn schaduw en ik
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 525 Ik slaap niet, ik luister
naar mijn schaduw
zie hoe bedroefd hij
de handen in zijn zakken
steekt en af en toe
knijpt in de nacht
soms bukt hij zich
eigenlijk al sinds jaar en dag
om een dode vogel
onder de houten planken
te begraven
hij laat de wind
met de duisternis praten
ontbindt zelfs geen stormen
in de ijzige kou
hij ademt…
In de schaduw van m'n kater
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.143 's Ochtends vroeg kom ik uit het café
in de schaduw van m'n kater, iemand
staat in het wit met z'n armen te maaien
Ik herken engel Gabriël van 'n schilderij
en ben aangedaan dat ik van zo dichtbij
naar gods boodschapper mag zwaaien
Eerste dagkroeg gaat alweer open
m'n kater, bang voor natte voeten
hou ik met bier op 'n afstand
Een agent regelt…
Heel nabij verlangen
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.302 Je bent
die donkere plek
op witte lakens
die milde schaduw
in de nacht
je bent
dat heel nabij
verlangen
dat net
dat mij wil vangen
je bent
dat dobberen
op de gracht
dat lenig
op mij wacht…
onzichtbaar
netgedicht
3.0 met 38 stemmen 2.236 ik zag niet
hoe jouw ogen zochten
langs de bladeren op de grond
alsof je leefde
in de dood
met hen
de laatste schaduw nog leek vast te klampen
en uiteindelijk besloot
nogmaals zeg ik je
ik zag het niet
noch het tuinpad
waar je laatste voetstap
nog afgedrukt staat
-als bemind-
ik zag niet hoe je naar me omkeek
ik hoorde…
10 mei
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 521 Aan de schaduw van
de bomen kan je het zien
de zon staat al hoog…
bert andré ( voor mieke)
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.319 ik zie nog hoe je altijd
noodgedwongen
in zijn schaduw liep
- hij was zo'n grote man -
en hoe hij dan weer
jou steeds opnieuw
in het zonnetje zette
- hij was zo'n warme man -
hoe groot is nu
die lege plaats naast je
niet enkel pijn en eenzaamheid
maar vol herinneringen
hij was in dit leven
zoveel mensen tegelijk
dat zijn afwezigheid…
schaduw
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 691 Ik verstopte me voor de zon
omdat ik bang was
dat zij teveel van mijn gedachten
in mijn schaduw zou vinden
Want met mijn schaduw
leef ik in harmonie
ben ik één geheel
licht en donker
soms enorm groot
en af en toe heel klein….…
Dat deert toch niet
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 243 Wij gooien alle twee
onze schaduw voor ons uit
'k word alsmaar kleiner
zeg je
en je kijkt eens naar mij op
ja zeg ik
maar dat deert
toch niet de zon…
Als de schaduw valt
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 1.473 toen de duisternis
mij overviel
restte mij nog
het tasten en zuchten
alsof ik ook
voor deze dag
moest vluchten
ik stiet
tegen een muur
doch
plots zag ik weer
het licht
een ingebouwde
schakelaar
was voor
mijn wijsvinger
gezwicht
*
Wenn der Schatten fällt
wenn die Finsternis
mich überfiel
blieb mir…
Mijn schaduw
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.763 Er zijn van die dagen,
dan loop ik me voorbij
Dat kan toch helemaal niet
want mijn schaduw
houdt me bij!
Er zijn van die dagen
dan doe ik helemaal niks
Dat geldt ook voor mijn schaduw
overwerken doet ie zich dan niet,
hij is dan vlak bij me.…