Alle inzendingen over Scheiden OR Amstelveeense weg OR zoenen

Dwaallichten, zwalkend als dolende zielen, zochten wanhopig hun weg naar de winst, de glans van het brons spoelde weg van hun hielen - de schim van hun trots meegevoerd door de wind.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Laat mij maar woorden weven en zinnen breien en daarmee de bokken van de schapen scheiden Laat mij mijn leven leiden Geloof me het is ter meerdere glorie van ons beiden dat we elk gedeeltelijk onze eigen weg af rijden Laten we dat maar doen En heel heel vaak samen komen voor het uitwisselen van een knuffel en een welgemeende zoen…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

En toch, nog steeds, denk ik, waarom toen pas, toen ik mijn vleugels eindelijk zou spreiden toen ik geen enkele uitweg meer zag voor ons beiden dan uit elkaar te gaan en onze wegen te laten scheiden. Waarom overweldigde je mij toen pas...met witte lelie- bloemen. Gaf je mij, met mijn ogen dicht...onverwachte zoenen.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Als ik denk aan de laatste tijd hoe is alles gegaan een tijd van vreugde een tijd van een traan ik laat een heel leven achter mij en ga weer opnieuw beginnen Als ik denk aan de laatste tijd ben ik nu echt alles kwijt m'n kennissen, m'n buren, m'n familieleden horen die voor mij bij het verleden ik ben mijn eigen weg gegaan en ga…

eeuwen lang Hoe mensen deze stad begeren De pelgrim droomt hiervan Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Het water stroomt weer uit de bronnen De pleinen zijn gevuld Je hoort de sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Gespleten Gezinnen stichten was het decreet Opvoeden was een bezoeking Kinderen geboren bij de vleet Niet voor iedereen een roeping Ze geven geen warmte of vertrouwen Geen omhelzing of een bedje in haar schoot Een voedingsbodem voor de eenzaamheid Afstanden zijn onbedoeld vergroot Rivaliteit in de gezinnen Vreemde rollen worden gecreëerd…

Wegen die zich scheiden In de loop van tijd Bewandel ze onbevangen en heb vooral geen spijt Van keuzes uit het verleden Ze behoren niet tot het heden…

De zoen van negers en van negerinnen Is hier zo zwart gemaakt dat naar het schijnt De negerzoen uit Nederland verdwijnt Al is zo’n zoen wel lekker wit van binnen. Dus moet ik maar iets anders lekkers zoeken. Gelukkig viel mijn oog op jodenkoeken.…

Als witte duiven Verschoven en weerspiegeld Vrijend met elkaar Tastent naar de ander Niet loslatend Vasthouden en weer laten gaan Een heftige ontknoping Niet los durven laten Tastend in het duister Aan elkaar klevend En weer loslaten Scheiden Uit elkaar gehaald Nog een laatste groet Een hartstochtelijke zoen Behoudend gevoel En weer…

Ieder scheiden is van 't laatste scheiden voorbode, ieder bed van 't laatste bed. Alle sterfelijke wegen leiden naar het eind waarvan geen liefde redt. In het stedelijk duister van de straten nemen we afscheid - en het drukt als lood, kijken om en wuiven, reeds verlaten, slaan de hoek om, en het is de dood.…

ik werd een herfstig blad een knooppunt van wegen die zich scheiden in goed overleg een verbindende factor tussen zuur- en waterstof en toen een vis in onderhuids water…

onuitgesproken woorden dreigen in de lucht rood omrande ogen liefde op de vlucht eenzaamheid verlaten zijn je wilt er echt niet aan niet meer samen maar alleen hoe kon het toch zo gaan de stilte is ondraaglijk elke avond duurt te lang donkere nachten vol onzekerheid jij en ik zo bang…

Duivelse machten verstoren wreed de heersende vrede van het koninkrijk Twee angstige wezens verdwaasd in strijd, opgelegde keuzen innerlijk verscheurd Knellende ketens liefde ontkracht, warmte ontnomen in haat en bedrog Oorlogswonden tekens van werk’lijkheid, ‘t onontkoombaar einde van een falend verbond…

Hij haalt zijn kind af van de trein, dit weekend mag zij bij hem zijn, voor haar een lieve moeder, werd zij voor hem een loeder. Zij koos voor een nieuwe metgezel, zo stond hij snel buitenspel, nu deelt zij met die ander het minnespel, het leven werd voor hem een hel. Hij mag op afspraak zijn kind nog zien, en mist haar elke dag opnieuw…

Razend roepen vaders om gerechtigheid zij raken hun kinderen kwijt lijden daaronder dat wordt gewoon gevonden Onthutsende taferelen spelen zich af van vader tot zwerver, je recht ontstolen door het systeem gericht op de vrouw verpakt in het kind alsof de vader zijn kind niet bemint uit huis gezet niemand gevoelig voor de pijn om niet meer…

Niets kan ons scheiden van de liefde van God De dood niet en het leven ook niet Want God blijft bewogen met ons aller lot Hij is met ons in vreugde en verdriet. Niets kan ons scheiden van de liefde van God Engelen niet en ook regeringen niet Want God blijft bewogen met ons aller lot Hij die altijd in liefde naar ons omziet..…

laat ons scheiden, liefst op de klippen lopen met handenvol tragiek omwille van het stof op de rituelen de onvolledigheid van het servies de sigarettenpeuken in de bloempot de vuile sokken onder het bed je weet wel, al die kleffe 'Flair'- problemen de ergernis die onder de deurmat ligt laat ons dus dit pact ontbinden voor de inkt is…

Waar ooit de liefde heeft gewoond is evenzo de rancune gauw geboren Hij heeft al vaak de liefde onttroond waar eeuwig liefde werd gezworen Waar geliefden elkander zo minden dat ze wel door ‘t vuur konden gaan Lieden die elkaar konden verslinden om later op voet van oorlog te staan Waar monden woordeloos spraken; twee harten overvloeiden…

Dan kunnen ze uiteraard beter hun eigen weg gaan. We hebben maar één leven. Voor eeuwig aan elkaar blijven kleven met tegenzin is nutteloos. Het gelukkig worden zonder elkaar als ze op een volwassen manier, vaarwel hebben gezegd. Een vechtscheiding is zo ontzettend triest en levert altijd verliezers op.…

papa en mama ‘t is echt waar ze houden niet meer van elkaar zijn wij het de kinderen die hun daarbij hinderen? papa en mama geven elkaar de bons en hoe moet dat straks wie houdt er nou nog van ons? * *een kind weet soms z’n gedachten en de problemen in een paar simpele woorden weer te geven.…