Alle inzendingen over Scheiden OR verlaten OR minachten

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Nu is het niet vanzelf sprekend meer Men verlaat elkander keer op keer Scheiden lijkt nu een normale zaak te zijn Maar toch geeft het vaak verdriet en pijn. “Scheiden doet meestal lijden” Niemand kan zich hierin verblijden Blijf daarom, elkaar steeds trouw Zo lang het kan, als man en vrouw.…

Nu is het niet vanzelf sprekend meer Men verlaat elkander keer op keer Scheiden lijkt nu een normale zaak te zijn Maar toch geeft het vaak verdriet en pijn. “Scheiden doet meestal lijden” Niemand kan zich hierin verblijden Blijf daarom, elkaar steeds trouw Zo lang het kan, als man en vrouw.…

Nu is het niet vanzelf sprekend meer Men verlaat elkander keer op keer Scheiden lijkt nu een normale zaak te zijn Maar toch geeft het vaak verdriet en pijn. “Scheiden doet meestal lijden” Niemand kan zich hierin verblijden Blijf daarom, elkaar steeds trouw Zo lang het kan, als man en vrouw.…

Nu is het niet vanzelf sprekend meer Men verlaat elkander keer op keer Scheiden lijkt nu een normale zaak te zijn Maar toch geeft het vaak verdriet en pijn. “Scheiden doet meestal lijden” Niemand kan zich hierin verblijden Blijf daarom, elkaar steeds trouw Zo lang het kan, als man en vrouw.…

De goede Dood zal ons niet scheiden, Hij is de wachter, die ons beidt En tot de heerlijkheid zal leiden, Aan gene zij van ruimt’ en tijd.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

ik schreef kleuren op je huid trapsgewijs van licht naar donker je onderging de steek van het puntig pluis gelaten gaf jij niet thuis in emoties die de kop opstaken voeren wij op onbekende wateren gingen nergens heen in het intens verlatene waar aantrekkingskracht geen baas over de polen was…

Wie zal in de regenboog scheiden De regen van de zon? Zo dacht ik, dat ons beiden Niets scheiden kon.…

een kamer verlaat aanwezigheid zodat gehemelte aan leegte blijft plakken een lichaam sterft bloedeloos tot schijndood, verdrinkingsdood wegen scheiden naar ieders weegs, naar onderaardse brieven, ongelezen drenkelingen wandelen in hun slaap, praten over oeverloos land, door halfduistere gangen in wankele spiegeling gloort een bruggenhoofd…

Vrij of vrijblijvend is soms 't beamen van eenzame verbondenheid Eenzaamheid omhelst ons beiden beiden, in verlaten staat samen of alleen te scheiden is waar die vraag ons achterlaat Eenzaamheid omhelst ons zoeken naar wat ons nog verbinden zou en vanuit zo vele hoeken vindt mijn eenzaamheid die van jou...…

Ik kleur uw wangen roodzacht, mijn glans is jurk, glijdende zijde daar als uw oker zich onthult, luid gebaar van u in het nieuws van mijn verlatenheid. Ik laat mij door uw leden leiden, scheid hemel van aarde, hel van ons zijn, lik de tong van het bestaan: stilte, waarheid. Kilte in uw klaarte, mijn woord ben ik.…

ik spoorde niet goed jij treinde op tijden in vertrek zwaaide jouw hand niet altijd naar de mijne zag je ogen in het roodgroen van wissels verlaten kwamen we aan liet je gaan maar op het avonds retour zag ik je weer staan we denderden voort op rails die nooit scheiden pas op het laatste station lachten we beiden…

Minachtend, op het punt om weg te gaan, want ja, zij kan echt, op eigen vleugels staan.…

Miraculeuze mist over mijn gazon Ik fluister, maar geluiden sterven weg Wie verstaat mij niet als ik iets zeg Ik vertel mezelf dat ik weet hoe het begon Langzaam dwaal ik af in haar gedachten Is het mogelijk dat ik haar zou minachten?…

Doffe woorden verlies ik aan de stenen ogen die niet kijken maar vermalen wat ik wil antwoorden in het moment dat naar stof en minachting smaakt en me achterlaat met gedachten die langzaam versplinteren maar geen geluid durven te maken.…

Altijd kiezen, weglaten, doorstrepen, scheiden en deleten. Wat is een leven waard? Scheiden en deleten?…

Verder met mijn leven, Ik ken het in elke vorm: van dood tot liefde, van verlating tot scheid, Als je nog langer wacht, ben je met kwijt…

Ik vrees geen kwaad Want U bent bij mij U wijkt niet van mijn zij U die mij nooit verlaat. Waarom zou ik vrezen Als U mij leidt door 't leven Mij vrede en rust wilt geven Uw naam zij geprezen. Mijn Herder is de Heer Hij zal mij veilig leiden En nooit van mij scheiden Hij ziet in liefde op mij neer.…

Eenzaamheid minachtend, Het roemrucht gefluister bedwongen De grootheid verzachtend de ballade bedachtzaam gezongen.. Tekenen tot algehele waanzin, tot het minimum beperkt... De boventoon komt van binnenin.. Door zijn illusie gesterkt...…

je verwart trouw met vertrouwen geen schulden met geen schuld rouw steeds met berouwen dulden met geduld zwijg en zij zal praten praat en zij wordt stil doe wat je niet kunt laten maar laat haar … als zij dat wil…

Geen achtendertig, nee mijn lief, mijn eeuwige lief we hebben het nét niet gehaald The sky was schijnbaar not the limit, niet verder ging het dus, tot hier is het maar afgepaald Onze handen laten nu los we moeten elkaar laten gaan vanaf vandaag elk onze eigen weg Maar wel drie kinderen, drie hele mooie kinderen, getuigen van wat eens…

In het oude, vertrouwde huis op de hoek zal de verandering aanmerkelijk zijn - een andere man, een andere vrouw, een ander kind - geluk aan de nieuwe bewoners, maar in mijn hart huilt de wind. Onder het schuine dak met grijze shingles wordt zo meteen alles nieuw geschikt - modern, retro, of misschien wel klassiek - naar een jonger en eigener…

en zo sprak zij tot hem van wat waarachtig waar was hij stamelde wat woorden vragend kwam ze niet verder de leegte van z'n stilte veraadde een echo van onbegrip en zo vervreemden ze verder het scheiden was onvermijdelijk haar kronkelend pad liep omhoog dat van hem was van steen met een voorziene bestemming aan het einde van een rechte…

als ik met jou trouw, wil ik nooit meer scheiden, want ik hou zielsveel van jou.…

Het vertrek Het is toch zo makkelijk, het is zo voor mekaar Je gaat van elkaar af, na zoveel jaar De jeu is eraf, de pit is eruit Ik ga ervandoor, dus zoek jij het maar uit Ik ben ongelukkig ga er vandoor Na zovele jaren, zoek jij het maar uit hoor Als ik je op je hart trap, dan is dat helaas Maar mijn geluk staat voorop dat is mijn relaas…

alles zonder meer kan Dan doe je bepaalde dingen niet, zei ik laatst tot de overbuurman Als je overtuigd bent van ’t feit dat niet alles op één hoop moet Dan heb je later niet zo’n spijt; word je voor uitwassen behoed Als je dit alles nu beslist bevat dan kun je veel nood vermijden Dan kies je voor het goede pad en ga je ‘t afval beslist scheiden…