6892 resultaten.
Zon, strand, zand, wind en.....
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 177 Donkere wolken kwamen aan
een wind stak op best hard
beter nu naar de boulevard te gaan
echter voor 'k zover kwam:
Werd ik gezandstraald niet gering
kijk een uitje op strand met uitzicht op zee
Is 1 ding,
maar al dat zand waar 'k niet om vroeg
was wat ik mee naar huis droeg.…
EEN VRUCHT DIE VALT...
poëzie
4.0 met 2 stemmen 409 Een vrucht die valt...
- Waar ‘k wijle in ‘t onontwijde zwijgen,
buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt.
De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen
haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen.
En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt.
Een vrucht.
- En waar ik sta, ten zatte levens-zome,
vol als de nacht, maar…
Het breistertje
poëzie
3.0 met 10 stemmen 4.752 Mooi Kniertje staat van dag tot dag
En breit voor haar deur een kwartiertje:
Voor wie dat paar kousen wel wezen mag,
Mijn allerliefste Kniertje?
Voor wie dat paar kousen wel mag zijn,
Voor moêrtje of voor vaârtje?
Zucht dag op dag die bleke Krijn,
Of zijn ze voor Grietje of Saartje?
Wel Krijnbuur! wist je dat zo graag?
U wil ik het niet…
Genoeg vissen in de zee
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 340 Tijden van onzekerheid,
Verslagenheid, genegenheid
Verloren en vergeten
Alsof niets en niemand je wat boeit
Niemand anders, geen enkele vis
Voor wie je hetzelfde voelt…
Adem van de zee
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 149 adem van de zee
streelde het lichaam en de ziel
je gaf je over met ontroering
de euforie van geluksvervoering
heelde door haar macht de kracht
want zij haalt alles uit de bron
daar verdween de grens die ik verzon
in eindeloosheid
wenkte stralend licht het vergezicht
naar kwaliteit van leven
daar aan de zee
vloeide liefde tomeloos in een…
Paranoia
gedicht
3.0 met 68 stemmen 41.122 Het zijn gewoon de oren, begrijpt u wel
die kraakbenen schelpjes bedekt met vel
horen alsmaar geluiden die op onheil duiden.
En die niet echt zijn of iets anders blijken.
Heel normaal eigenlijk als iedereen je zo aanstaart
op straat, alsof je de baarlijke duivel waart.
Jij werd vast ook achterdochtig
als iedereen over je fluisterde.…
Een beetje ouder
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 2.658 Je lijf een beetje ouder,
je geest soms wat verward.
Maar het zien blijft hetzelfde,
want dat doe je met je hart.…
De dubbelganger
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 979 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…
EEN VRUCHT DIE VALT
poëzie
4.0 met 9 stemmen 3.094 Een vrucht die valt...
- Waar ‘k wijle in ‘t onontwijde zwijgen,
buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt.
De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen
haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen.
En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt.
Een vrucht.
- En waar ik sta, ten zatte levens-zome,
vol als de…
Wie schrijft, schrijv' in de geest van deze zee
poëzie
4.0 met 12 stemmen 3.706 zolang de europese wereld leeft
en, bloedend, droomt de roekeloze droom
waarin het kruishout als een wijnstok rankt,
ruist hiér de bron, zweeft boven déze zee
het lichten van de creatieve geest.'
1939…
Gelijk een hond
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.650 Gelijk een hond die drentlend draalt en druilt
om eigen vuil, beruikt met schroom'ge teugen...
- Waarom uw avondlijke vreê bevuild
met slijk van derf verleden, o Geheugen?
Gelijk de vogel die zijn woonst beslecht
met peerlen bloeds, door de eigen pluim te plukken...
- Waarom, waarom uw beeltenis…
gesprek met de zee
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 80 alleen jij en ik
een dierbaar moment
met jou die mij kent
gedachten razen
aflandige windkracht elf
wandelend met mezelf
ik heb je lief
je biedt perspectief
stelt gerust
alles mag ik achterlaten
je spoelt het weg
als ik je dankbaar gedag zeg
is de wind gaan liggen…
Tijd van leven Kwartet
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 228 Als ik ooit een keer
echt doorheb hoe te leven,
ben ik er dan nog?
Als ik eindelijk
begrijp hoe het leven gaat,
zal het dan nog gaan?
Wie kan mij zeggen:
Bestaat er tijd van leven
zonder verlangen?
Zal ik weer dansen
als ik het leven liefheb?
Of is dat te laat?…
Doorgaan
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 9.739 Vriendschap in haar vertrouwde ogen
Een oase gevonden in blauwe lucht
De laatste herfst nog niet vervlogen
Passie in haar zilte zucht
Haar zinnen, de eeuwige jeugd
Op de tast, hand in hand
Aan de sterrenbeelden voorbij
Schelpjes zoeken op het strand
Spiegelbeeld, het oude zeer
Een vreemde vriend in mij
Maar ook zakenman, en kleine jan…
Elias Recht
netgedicht
5.0 met 8 stemmen 646 Kronkelend zijn glibberige
armen om het hart
slaakte hij een laatste zucht
toen Elias hem vedreef
tot in het git zwart
Ik hoor hem nog brullen
“Dat God zo rein en zoet als bronne water
niet zou bestaan”
kwijnend in het zout
waarin hij was vergaan
De schelpjes en kraaltjes op de bodem
liggen daar zo vredig
in een lijn van hand…
Green Deal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 48 Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje
_______________________________
DEAL OR NO DEAL
Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt
Met aanbevelingen voor Adema:
Voor piekvervuilers enkel Canada
Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…
Toen ik 12 jaar was
gedicht
4.0 met 38 stemmen 13.789 Was ik maar een kilometer
lang, dan kon ik alles beter
overzien en misschien verdragen,
en dan kon ik mij vol behagen
uitstrekken over die daken
en die woninkjes fijn kraken
alsof ze schelpjes waren,
hun huisdiertjes uit mijn haren
kammen, miertjes die zo merkwaardig
menselijk waren
maar zoveel aardiger
zoals ook de wereld leek
wanneer…
Pasen
poëzie
2.0 met 11 stemmen 2.613 En 's avonds daalde
Hij op Zijn duintop
En zag de velden
Veelkleurig schemeren -
Nog teder blinken -
Zag hoe de zon zich
Baadde in de golven,
Zag hoe de zee zich
Wond om Zijn aarde,
En al de sterren
Stegen en daalden
Rondom Zijn hoofd.
-----------------------------------
kuras = borst- en rugharnas…
DE NOORDZEE
poëzie
4.0 met 6 stemmen 3.501 De Noordzee doet zijn gore golven dreunen
En laat ze op 't strand in lange lijnen breken.
Zijn voorjaarswater marmren groene streken
En schuim en zwart waaronder schelpen kreunen
Zie van 't balkon mij naar den einder leunen
Met ogen die sinds lang zo wijd niet keken:
Een droom in 't hart is me eer ik 't wist ontweken
En 't oog wil buiten…
DE TERRASSEN VAN MEUDON
poëzie
4.0 met 1 stemmen 377 De lucht is stil: op eindloos verre heuvlen
Strekt zich de stad in blond en rozig licht -
Ik wend mij om waar lachen klinkt en keuvlen:
Daar kust een knaap een blank en zoet gezicht.
Ik zie omlaag: in vaste en strenge perken
Sombert rondom een kom een herfstge tuin.
Ik zie omhoog: een koepel, zwaar van zerken,
Stijgt, sterrrenwacht, hoog boven…
'k Heb mijne nachten meer doorbeden dan doorweend
poëzie
5.0 met 2 stemmen 420 'k Heb mijne nachten meer doorbeden dan doorweend
al wemelt twijfel in de opalen van mijne ogen;
'k heb in mijn leven meer geloochend dan gelogen,
en zie: de bitterheid ligt om mijn mond versteend.
o Gij, die morgen om mijn laatste bed gebogen,
u voor het raadsel van dees ziele hebt vereênd:
uw zucht trilt door een ijlt die gij vol wisheid…
Katwijk kust mij
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 44 Het woord elfstedentocht was het hele jaar 2019 niet eens uitgesproken
Ja..., zwemmend
Ik zit met mijn rug gekeerd
Zie in mijn spiegel de zee
..heb hem even niet nodig..…
Op zee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Mijn dochter in Enschede,
houdt heel veel van de zee.
Op elfhoog in haar torenflat,
voelt ze zich tevree,
als op de golven van de zee.
Maar eens per jaar, dan gaat ze echt.
“Ze waait dan uit, “ zoals ze zegt.
De haren in de harde wind,
de voeten in het zand,
lekker samen naar het strand.…
Tour de force
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 78 van de man
die zijn simple things
in een etude zingt
voor Jellie maanvlinder
de kunststofkoningin
Vallende engel
uit het noorden
die dichter bij
ons wist te komen
in de stilte ongehoord
was wat ontstond
een scheppingswonder
Dank, Titaantje
voor je kussen
en de vrijage
zonder woorden
Adieu Jellie
et bon voyage
au pays d'or…
Wolken met een gouden rand
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 226 De vragen blijven, twijfels ook
want er is eb en vloed
maar schelpjes langs het levensstrand
ze kleuren soms mijn bloed
en roerloos blijft verlangen daar
waar anders niets meer brandt.
Zo klaart de lucht weer even op, de wolken
drijven voort met gouden rand.…
Prima Media
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 655 Zweer de verbeelding af
Op “vipspotting.nl”
Op “graaggenomen gastjes”
Op “tv-babes punt orgieland”
Op “is-she-hot-or-is-she-not”
Op “liever naakt dan niet gezien”
Een belspel-del
Mummie met de Mummelmond
Een studienicht
Beau de Boulevard
Een Prima Film
Sex en haat en kop eraf
Een goed gesprek
J.P. de bal-bla-balkenbrij
Bestel een…
zee aan zee
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.416 als zilverzand
een V-formatie vliegers
verjaagt de winterkou
met zuiderzonnewarmte
vanuit een hemels blauw
het bruisen van de golven
die breken op de kust
het ruisen van de harten
die ademen naar rust
waar komen al die spetters
die glinsteren vandaan
hoe wuiven warme golven
wat stilt een oceaan
en wat schenkt zomerzinnen
dan zee…
de zee de zee
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 88 de zee is onbestendig
wisselvallig als een mensenziel
soms is zij grijs en ruw
met zware deining
een koortsachtig ongedurig
spektakel en geraas
beukend op het basalt
om dan weer
in een blauwe slaperige
kalmte te verschijnen
haar golven rekken zich
traag naar alle kanten uit
vandaag is zij een vlakte
egaal als een meer…
Het Snorrelaantje
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 221 In de zelfgebouwde tent
tussen de bessenstruiken
vertelden we elkaar
hoe spannend de vakantie was
met deuken in de knieën
van scherpe schelpjes
in ‘t geplette gras.…
‘t gebladert’ staat verdiept
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.322 En slechts ’t gewieg der zee doorzucht de vrede, alover
de trage bomen en de adem van de lucht.
De zee, en haar gedein door mijn bewogen longen…
Maar neen: mijn loomt’ verdroomt de maat van alle maat.
- o Zang van liefde en hoop: mijn zomer is verzongen,
’t gebladert’ staat verdiept en reeds met dood verzaad.…