Alle inzendingen over Schoppen

het gekke is dat we een dier zijn tegelijkertijd zijn we alle dieren in hoe we doen we liggen doodstil op de bodem en wachten of we vermoorden en verscheuren kinderen we fladderen even snel als de kolibrie bij een bloem we eten dode vissen gestrand door laag water we geven een schop tegen het kind dat door moet gaan dat schoppen…

voor mijn eigen leven en mijn hoop dat jij zou weten dat niets jou van jouw plek zou schoppen, ooit zoals je mij wel trapte die verdommenis in, zelfs de dood ik leefde de hoop dat jij dat niet deed ik weet dat jij dat ergens ook niet doet en dat je dit weet…

er bestaan zo van die huizen waar varkens mogen komen ze moeten dan wel verhuizen beleven hun laatste dromen geboren om te sterven want hun leven duurt niet lang de slachters zullen kerven het mes onder hun wang maar wat mij hier erg stoort is brutaliteit in wandelgangen ze schoppen dieren, en dat ontspoort de juiste manier van aanvangen…

Razernij maakt zich van mij meester ik wil schreeuwen, schoppen en slaan! Maar het verandert langzaam in verdriet, wanneer zal dat eens over gaan?.....…

meestal begint de drek pas bij 'maar' en schoppen ze je na 'helaas' met een fluwelen trap in elkaar iemand die het weten kon zei ooit: hoe groot je ellende ook is, bedenk dat het altijd erger kan – en zo bedenk ik nu dat dictator Franco dódenlijsten bij de koffie schreef dat zal deze lapzwans niet gebeuren want dit sujet, deze harteloze…

van oude wetten Vechten kinderen in een kooi Toeschouwers van laag allooi Volgen gretig hun vedetten Bobby’s kunnen niets beletten Toys en Indianentooi Zijn vervangen door gegooi Stompen, slaan en wonden betten Anders gooit hij vast met stenen Naar een bus of draagt een mes Zegt een vader van zijn zoon Nee dan liever tegen schenen Schoppen…

kerkklokken lokken tranen luiden zacht verdriet schoppen graven troostend dieper naar vergeet me niet tijd verslaat de uren trager leven draagt de dood ten grave en geeft moeder aarde weer haar laatste waarde regen kabbelt litanieën bloemen dalen op de kist ergens rolt de donder weerlicht is vermist.…

Waar eens een huis stond schreeuwt de onmacht om vergiffenis Kraters gevuld met bloed van … Wegwuiven met een witte vlag uit het riool opgedoken Waar eens een huis stond zwijgen ze in dezelfde taal verboden Zonder wapens de ander aanvaarden Schoppen, schieten we vol Vanuit ons comfort Een thuis, heel Waar nachtlampjes doven…

Met dierlijk krijsen, schoppen, bijten, slaan Proberen we tot een begrip te komen Het hulpeloze uiten van een klank Wanneer het woord van je is afgenomen Is geen instinct, maar een manier van spreken Eerst had het me nog vreemd geleken Maar nu praat ik met dieren en met bomen En buig het hoofd in een gebaar van dank…

het ritme van een pendelklok Schommelen ze heen en weer Nonchalant maar o zo zelfbewust Kijk jij nu op mij neer Je stoel kraakt onder het gewicht Dat niet te tillen is Ik zit hulpeloos en monddood gemaakt Te wachten tot dit overgaat Tot ik werkelijk word herboren In dat nieuwe leven zou ik opspringen De deur zo hoog als het plafond Open schoppen…

Nu heeft mijn moeder niet zozeer een hekel aan honden, maar aan de armoe die zij als kind heeft ondervonden: een hond brengt mijn moeder weer in die grauwe steeg waar zij karig eten en een hond schoppen kreeg. Mijn hondenwens zal nooit worden vervuld door moe, maar zijn andere dieren voor haar ook taboe?…

Het is juni en de prairie krijgt een uitgeschoten baard Schapen schoppen in zijn rimpels scheppen hier en daar een plukje kaal zoals een herder zonder vee Schept en onderschept een stille mars naar en tot op de bodem van het slinksslingerende meanderriet als een kruisvaarder naar een leeggeroofd Jeruzalem Hij wacht en verwacht wolkenlang…

we moeten rellen dwingen schallen schreeuwen gillen huilen roepen zeuren schelden zeiken poepen rammen sluipen wijzen knallen samen spannen kijven lallen schuimen ruimen klagen coupen draaien dreigen treffen troepen vuilen bekken kwellen gallen tieren mieren plagen slachten schillen schoppen raken schaden ploegen plaggen bluffen blaten…

liever zoals ik ben loop mij niet aan mijn kop te zeuren of hoe ik jou met mezelf verwen laat mij opgaan in het leven wegen ontdekken vrij en blij nieuwe avonturen laten beleven dat is het beste vooral voor mij je moet mij niet willen bedwingen mij in 'n keurslijf willen proppen ik zal vechten om er uit te springen er tegenaan blijven schoppen…

waarom wrijven ,onbekenden dan nog, mij steeds onder de neus dat ik veel feller moet schoppen? ik blijf gewoon zoals ik al jaren ben dat is mijn eigen keus want mensen die mekaar nekken dat kan ik echt niet verkroppen, ik wil geen nerd worden noch een bloeddrinkende reus..…

Gevraagd waar ze is blijkt ze op weg naar betere tijden Zere voeten in knellende schoenen schoppen het leven omver waar het niet wil wijken IJzer breekt ze met vaste, zonodig met losse of andere handen Een leeuw gaat ze te lijf met blote vuist, ondertussen een wolk met gif verjagend met een pennestreek Na een lange en eenzame weg…

ik wil hem open hij doet het niet de deur naar buiten klemt duwen vloeken dreunend schoppen grof geweld dan maar hij dwingt en springt buiten is het anders nieuw en spannend mooi ik weet niet of ik hier mag lopen misschien verdwaal ik wel dan slaap ik toch in zomers hooi jouw hand wees niet naar hier je stem was uitgepraat ik…

Spugen naar mensen, is asociaal schoppen en vloeken eveneens middelvinger opsteken, niet normaal dan weet ik de rest van de ellende niet eens! Doeslief, een prima actie die de priem op de neus zou kunnen zetten ‘k ben benieuwd hoeveel reactie dit oproept zodat we kunnen zeggen: Dit heeft zin gehad!…

Dan gaat hij schoppen en slaan, hij is namelijk geestelijk ziek. Veel gevoelens heeft hij niet, hij kent alleen paniek en rust. Gelukkig is daar de zuster, die zijn paniek zachtjes sust. Zijn neus wordt afgeveegd, hij gaat weer zitten bij het raam. Hij pakt zijn potlood en zet trots voor de zestiende keer zijn naam.…

Trappen, schoppen maar, scheld elkaar verrot, maak elkaar het leven zuur, maak elkaar kapót. Zet een stréép onder de relatie, trek de deur dicht en ga wég, beter leven in je ééntje dan zó met z'n tweetjes, da's pas slecht!…

vader bemind, zijn hoofd een schuin beetje naar beneden als de dood,en mamma zei dat hij ook voor háár stierf en..dat het uit mensenliefde was omdat werkelijk niemand anders dat voor hem had kunnen doen, en zijn vader heel veel van hem hield morgen zal ze in zondagsjurk dwarsliggen bij de juffrouw en alle kinderen uit de klas schoppen…

ik kon er niks aan doen ik werd zo plots erg boos ik kon er niks aan doen dat die jongen daarvoor koos hij begon me hard te slaan en heel hard te schoppen die jongen echt waar hij was niet te stoppen ik schreeuwde om hulp maar het leek of niemand luisterde tot mijn engeltje achter mij fluisterde hij bleef maar roepen vecht nou eens terug…

staan koeien in de weide ik proef de nasmaak van een levenslied in iedere liter bier en in iedere druppel regen rond jouw onschuld zwemmen zwanen op rivieren ik mijmer hier, jij danst daar omdat jij nooit wilt blijven denk ik schuldiger dan andere mensen er speelt een fanfare rond jouw onschuld in een danszaal bij jouw longen er schoppen…

We wisten het als kinderen al zeker: Naar school gaan is beslist verloren tijd Het heeft geen zin je hoofd tjokvol te proppen Dus ging je zoeken hoe je keet kon schoppen Of raakte je je motivatie kwijt Je kreeg toch geen medaille of een beker Nu, na zo’n vijftig jaar, wordt toegegeven (dat zegt ‘t Centraal Bureau voor Statistiek) Dat wij…

Ze hebben de tijd gekaapt en zogenaamd nuttig volgebouwd met hoge torens vol ongein en met zinloos tijdverdrijf, zoals herrie schoppen met bladblazers. Zij sluit de azuurblauwe ogen en het zwarte rondje tussen haar roodgestifte lippen belooft het onbreekbare koord van de liefde.…

mens nog veilig Nergens is er nog begrip Niemand die zich nu nog afvraagt Wat de mens dan toch bezielt Of je zwart of geel of blank bent Gelovig of juist dat weer niet Mishandeling van bepaalde rassen Is iets wat je elke dag weer ziet Mensen die bepaalde keuzes maken Man zoekt man of vrouw zoekt vrouw De gasten die dit niet begrijpen Schoppen…

niet worden vermomd Rust zacht perfectionistische fanatiekeling Ga in vrede naar de maatstaven geschaafde verschoppeling Betaal de tol voor je in het meer eindigt gij drenkeling Sta op, recht je rug, schudt je veren Schop jezelf in de juiste hoek Blijf stil zitten tijdens het knippen en scheren Er is geen einde in zicht als verzoek Alle schoppen…

Waarom kun je nou niet gewoon als man Een wapen in je eigen huis verstoppen Als zoonlief daarmee dan wat keet gaat schoppen Spreekt stad en land er luidkeels schande van Waarom kun je nou niet gewoon als man Wanneer gevraagd wordt of je thuis wilt komen Omdat de toestand hoog wordt opgenomen Haar appen dat mevrouw de boom in kan Je moet…

de naaste buren weten alles van waar de zon op komt hoe laat de stadsverlichting wordt ontstoken waar de wilde konijnen legers hebben gebouwd naast de kreupelhoutwal in het park verstopt achter het grof beschilderde betonnen geluidsscherm de naaste buren roepen moord en brand ook als de kinderen hand in hand ballen lek schoppen bovenop de stalen…

uitgeschud op de vloer zoekt hij de hartenvrouw iedereen loopt met z´n twee-en behalve dan de hartenheer die blijft zoeken tussen rood zich snijdt aan een ruitenaas en alle ruiten opzij schopt daar zijn de vrouwen met vier boeren al volop in de slag het spel lijkt verloren als hij zich opdringt en opzichtig verzaakt krijgt hij schoppen…