Alle inzendingen over Slapen OR uitrusten

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Vol vuur en vlam verhit in 't spel vol liefde dan spetterend, knetterend verzengend heet eindpunt bereikend ontladende kreet uitrustend in veilige armen uitgeput, gelukkig in dromenland verdwijnend zonder dat je het zelf weet verzadigd, tevree... het spel tussen twee.…

Grote zwarte vogels hangen in donzen wolken die uitrusten op verweerde kale bomen tegen een grauwe lucht. Wacht op mij ik neem je mee op het kronkelige pad tussen de bomen door naar het open veld. Daar waar muziek klinkt en wordt gedronken op het leven zonder zorgen onder een strakblauwe hemel.…

Haar hals draait zich zo dat zij soepel het water tussen diep en ondiep kan aanschouwen een plaats waar bevlogen uitrust en twijgjes het zwijgen verdiepen bijt hij zijn tanden bloot het klappen geeft lentegeluid maar eenzaam waakt zij naast de nekslag verloren, eer nieuw leven ontwaakte…

als ge ’nen helen dag op trot zijt geweest het zonneke onze ruggen verwarmt en de dijken tegen ons uitrusten staan daar droevelingskes te bloeien, hun kopjes wiegen in de zilte wind composieten zonder blad zij ziet mij nog geren als we op een polleke gras de blommekes bewonderen zoeteke verbloemd nikske…

Van Gerard Joling kunnen ze de pot op De Toppers zijn voor hem verleden tijd Dus geen Russische aangelegenheid Maar uitrusten op Curaçao, da’s pas top! Jeroen vindt deze nichtenrel waanzin Maar ook hij kan van Gerard de boom in …Gerard Joling heeft de Toppers na het zoveelste conflict met Gordon verlaten.…

Slaap - enige uitweg uit een overvol bestaan. Peilloos diep verkwikkend niets. Dan steeds opnieuw die droom: tot stikkens toe gevangen woel ik en parelzweet mijn onderwereld. Zwart rimpelig en onont- koombaar drijfzand.…

Brandende winden door lucht over water loeiend als stormende eb en vloed in golvende gevoelen van pijn en verzachting vlammende hoogten en dalen tussen golven af-en-toe zicht op ruisende velden met graan en witte zeilen over blauwe meren waar kabbelende golven hun ritme slaan gedreven door getemperde lauwe bries. Wachtend op avondstille verkoeling…

De wijn smaakt te sterk en is niet soepel, het leven is een fles met duistere inhoud en je drinkt hem leeg tot op de bodem. Het graf wacht daar, ja, tijd genoeg om uit te rusten, bij te komen van de ratrace, de klappen en de kleerscheuren die je op- liep kunnen nu ook gaan helen en daarom is de dood je soms verontrustend aangenaam. En niemand…

Het omringende voelbare heden is een lang kronkelig zandpad wiens fijne gladde kruimels aangenaam je voetzolen strelen scherpe kiezelsteentjes priemen soms pijnlijk zijn dan gauw weer vergeten of _ geven bange voorgevoelens daarnaast geuren velden vol wuivende graspluimen en bloemen luchtige golving noodt suizend vraagt hier te blijven…

Je kunt wel van alles willen en weten, maar het is niets wanneer je wakker bleef Ja zon, ja eten, wat anders maar geluiden verdraag ik niet laat staan dat ik energie heb voor liefde of een prestatie die de dag tot leven brengt de dode dag van te moe zijn voor mezelf en de wereld De tijd…

Mijn thuis als het nog bestaat in de rimpels en grijze haren waar ik uitrust Mijn lijf stram van de jaren, alles zo lang geleden, ook jij mijn lieve onbekende Mijn ziel vol tranen, herinneringen aan jouw zoete lippen om nooit te vergeten Mijn lied mijn adem, die nog zingt waar ik ophoud terug te komen…

sinds kort spreken we zacht over liefhebben en waarin ik je vrouw wil zijn en zelfs nog meer de bloemen waaraan ik denk de vogels en de zee en hoe je mij nodig hebt de vlinders en de duizend vragen die meevliegen langs plekjes waar we uitrusten en zelfs nog meer dat ik stil wil worden als jij 's avonds mijn vrouwzijn voelt…

Wanneer ze schrijft lijkt het alsof elk woord haar streelt, haar huid met de zachtheid van een veer van ouderwetse ganzenpennen wordt aangeraakt, alsof er 100 vlinders op haar gezicht gaan zitten zachtjes met hun vleugels slaan een heerlijk aroma van bloemen verstuivend, met daaronder een liggend gevoel van wakker en waakzaam zijn…

Los van elkaar Maar met onzichtbare Draden aan elkaar Verbonden - zo Leven wij ons leven Ook al is het al Zo vaak geschonden Door de doornen Door anderen op Ons losgelaten - Of soms ons door Het leven aangedaan Waarvan wij zelf Niet kunnen bepalen Wat er gebeuren gaat Zo ga ik in liefde Met jou mijn leven door Los…

Lichamelijk totaal uitgeput Door louter geestelijk verzet Maar ik ben nu waar ik wezen wil Ik heb het van me afgezet Geen stap meer te verzetten Het is ook niet meer nodig Als je uitrust op de goede plek Zijn verdere stappen overbodig Dus zit ik in het licht van boven En laat me rusten, laat me gaan Lichamelijk een wrak, geestelijk op…

In een pan, in het duin op het Wassenaarse naaktstrand raak ik in de ban van mijn nietigheid M'n blote billen voelen de miljoenen zandkorrels, waarvan 1 exemplaar meer verbeeld dan ik me kan voorstellen, aldus de Bijbel Dan kijk ik met wijdgeopende ogen naar de effen blauwe fletse lucht en loer, tuur naar de horizon van een zo rustig kalme…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Maïsveld badend in de brandende zon, Strooien hoed die mij beschermt tegen Dodelijke steken - Aardappelveld overspoeld door rijke modderstromen, Oogst onmogelijk gemaakt voor tractoren, Geen machine die er nog kan komen - Alleen mensenhand die uitkomst biedt, Overvloedig licht dat welhaast alles onzichtbaar maakt Ogen die maar niet…

Een zwartgekleurd verleden Bekadert mijn bestaan als een donker kaft Van een zwaarlijvig boek Dat stoffig ergens uitrust Erbinnen dansen letters tot een mooi verhaal Illustraties als een meesterdoek Begeleiden klare taal Met gekleurde strepen Het is een feest daar in dat boek Het sprankelt dat het doet Maar elke letter hoewel zo blij…

’s avonds schreef ik je naam in mijn hart diep van binnen kwam ik je tegen liefde bleef hangen daar kon ik bij uitrusten om te slapen als dauwdruppeltjes zacht liet jij mij hoog zweven op de snaren van mijn hart gloeide fluwelen magie boven mijn verstand ja 't is voorbij de wind is gaan waaien op het gewicht van einde het water…

Gij die mijn grafsteen leze kome gerust wat naderbij Gedenke mij en terwijl mijn Geest U heeft ontwaard en 't U ook niet blijft bespaard Maakt Hij U van Uw doodsangst vrij.…

Eindelijk vakantie, van die school verlost Lekker eens thuis en lekker uitrusten Buiten spelen of hangen in de buurt Of met je familie er tussenuit. Hoe zou het zonder school zijn? Had ik dan anders geleefd? Had ik niks geweten of was ik dom geweest? Leefde ik anders is de vraag?…

Ik noem ze niet bij name ik draag ze in mijn hart Waar ik ga, sta, werk, winkel uitrust, uit ga, woon of gewoon naar uitkijk Waar ik maar ben, waar ik maar leef wat ik ook beleef, wat me maar lief is Ze zijn er altijd in mijn hart: mjn man, mijn kinderen, mijn gezin, mijn moeder, mijn familie Ik draag ze in mijn hart en in mijn…

Vertrouw u aan de nacht, te slapen gaat nu alles op de aarde - en geef verloren wat uw hart bezwaarde, langs verre stromen wordt het thuis gebracht. Zo kom tot rust - en hoor naar het gestadig ruisen des levens. Al wat is geschapen doorwoont het, aan zijn hartslag moogt gij slapen: Ook in u zelve arbeidt het genadig.…

rode stippels zwart met goud alles donker maar zo vertrouwd schim van licht wil je gaan of heb ik je gewoon weer niet uitgedaan?…

ik ben moe en toch lig ik wakker ik wil slapen wel nu beleef opnieuw wat er gebeurde vanaf het verleden tot nu bang om te gaan slapen bang om wat dan komt alles weer opnieuw meemaken het herhaalt zich hoe alles ontstond…

De oude wind beweent met as de gouden zee daarop traag en treurend drijft de dag weg het sterft het streng en trouw gesprek en een zucht verheft zich tussen de donkere doornen wit schichtig de tred van de maan In de diepte en onder zwijgzaamheid trekken toekomstige handen naar het werk aan waters en aan de wortel.…

Kijk daar ligt ze dan te slapen.…