Alle inzendingen over Speels OR Ondeugend OR Humor

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Best spannend hoor Die paar gelijke spelen Verlengingen, oké En op het eind Werd nummer tien De grootste sof Van het EK Die dreun voor Em Bap Pé Maar zielloos Het gebrek aan lef En aanvalslust En fantasie Het eindeloze Schaken breien Tikkie terug Balletje breed De schrik sloeg ons Wel om het hart Bij Christian Eriksen Maar…

dat ik ze nog niet of pas veel later mocht weten jouw humor heeft mij de bloemen gebracht die ik wel wist maar nooit zag…

De lichtstraal, die in donker valt raakt feitelijk nimmer mijn gelaat Steeds houdt zij bij anderen halt voordat zij in donker verdergaat Tot zij op zekere nacht afdwaalt van die weg die gebruikelijk was ’t Is hiervan dat dit vers verhaalt van de lichtstraal op mijn matras Verlegen keek die straal mij aan en sprak van ‘t lekker zachte bed…

verlangend naar eenieder te staren ’t Diertje voelde zich wat eenzaam want ze zag kanjers door de haren Iedereen die ‘t beestje wilde aaien die moest aan de eigenaar dokken alvorens zaden in de tuin te zaaien Doch elk deed dit zonder mokken Onverzadigbaar was het beest wel die kon wel weken achtereen eten Zij beschouwde eten als haar spel…

daar waar aarde voeten voelde de tafel en stoelen een rustplaats tijdens de lunch bedoelden voelden handen onderdeks elkaar in vinden een knie de zijkant van het been met zachte streling een kneepje heel gemeen en dan die ogen ja zelfs de ober kon het nog niet geloven in zijn passeren werd het proberen een provoceren tot hoever…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

hongerig hang jij aan mijn lippen speels wandelen nieuwsgierige vingers over mijn warmte ondeugende ogen ontmoeten de mijne ze beoefenen geduld met grote passie wachtend tot 't moment daar is, en het feestmaal kan beginnen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

prof van den Brink mist vast moraliteitsbesef: “speels” waren jongeren o zo gewoon – © Inge Boulonois…

in het galante voorspel tot ondeugend vrijen…

Olga lachte ondeugend en lonkte naar Serge Wetende hij was verloren door haar gefleurd Vele mannen geilden zich op als zij blikte Dan wel zij sensueel aan haar glas likte Zij was een vrouw zoals mannen het wilden Rondborstig slank en hoog in de heupen Haar billen zichtbaar onder satijnen rokken Bewoog zij ritmisch om menigeen te lokken Maar…

door de kamer klinkt het stemmetje van een peutertje iemel iemel iemel enthousiast klapt ze in haar handjes een stralende glimlach opent charme offensief hoe kun je nu boos worden op zo’n klein prulleke van nog geen twee jaar die van haar zusje wat woordjes leerde “piemel” zegt de zevenjarige iemel klinkt de echo terug…

In een volle bus, knietje aan knie en daar tegenover elkaar gezeten Voor de blote benen dé inspiratie om er eens heerlijk van te vreten Zij bekeek hem, hij bekeek haar woordloos geschiedde het en stil In bochten raakten knieën elkaar en hij vermoedde haar..moedwil Flink rap reed hun buschauffeur en scheurde woest door bochten Haar knieën…

rode schoentjes gaan luidruchtig over straat stappen met een ferme pas in iedere plas hebben net genoten van een scheve schaats ze blozen nog de hitte van hun kleur verdwalen bijna in de voetengeur de voordeur zit in het complot en is van slot de trap wordt stil gedaan, het rood kijkt elkaar aan niet uitgeveterd…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Speelse blikken, een leuk karakter en toch mis ik je Mooie ogen, een lieve lach en toch mis ik je Golvende haren, een gevoel voor humor en toch mis ik je Zoete klanken, een mooie naam en toch mis ik je Altijd vrolijk, een gelukkig leven en toch mis ik je Zelf heb ik alles en toch mis ik je…

heb gerust aan je voeten met je tenen gespeeld vrijheid gevoeld in ontvankelijk groeten plezier in humor beleefd maar ik ging voor je benen het eindeloos stel gelaarsd tot de schenen pas in het spel van leer en ontdoeken ontmoette ik eindelijk tenen en voeten…

Ik koop niet de passie, maar slechts de regels van het spel. Ik blijf mijzelf bevragen en richt mijn ogen ondeugend en stout. Ik richt mij op de toekomst en diegene die van mij houdt. Ik heb mijn hoop op een nieuwe vrijheid nog niet verloren.…

Ik koop niet de passie, maar slechts de regels van het spel. Ik blijf mijzelf bevragen en richt mijn ogen ondeugend en stout. Ik richt mij op de toekomst en diegene die van mij houdt. Ik heb mijn hoop op een nieuw vrijheid nog niet verloren. Ik richt mijn aandacht op het vrije spel dat niet de mooiste ogen hoeft te scoren.…

We lachen veel samen terwijl hij alles als een spel laat gebeuren met uitbundige sprongen en een ondeugende blik. Als een kindgod kijkt hij verwonderd naar alles waar hij mee bezig is en met de onschuld van een pasgeboren baby. De wereld is voor hem één groot vreugde spel.…

Leef je leven met een lach Heb humor van dag tot dag Zie de humor van het leven Al is het maar voor even Kijk met een lach naar je problemen De humor zet ze op hun kop Blijf Lachen in je leven Humor raakt nooit op…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

als een open deur alle knoopjes zitten vast toch kijk je binnen…