Alle inzendingen over Spiritueel OR Hereniging OR Liefde

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Wat je denkt van liefde te weten Dat zou je met liefde vergeten Als je in de oceaan werd gesmeten Van het spiritueel gemoed Want de jammerende kreten Van je hart opengereten Wat je anderen hebt verweten Is wat je zelf doet… Hoe jij voor de wereld wilt heten De angst om te worden vergeten Het blijft toch aan je vreten Al houd je jezelf…

Je moet de goddelijke krachten, die de goden bijeen dachten vertalen naar de aarde in alle aardse talen, om te genieten van kunst, aarde en zee, bracht je een nieuwe gunst met goddelijke daad mee.…

ware liefde is een daad van oeroude herkenning alsof je eens twee zielen was verenigd in een persoon ruw van elkaar gescheiden elk in eigen helft je leven doorbracht in wanhopig verlangen naar hereniging en dat je dan op een dag een wonderlijke dag dat oeroude afgescheidene ontdekt in de ander en na een lange ballingschap…

Dat wachten is oerouds en uiterst spiritueel. Wat gaat nu nog met lichtelijke ongeduld gepaard heeft leven toch alsnog een climax bewaard. Dit wachten is oerouds en uiterst spiritueel, je had gelijk maar wat heb jij nu nog nodig. Moeten we nog maanden vruchteloos bezig zijn of word ook jij eerdaags die wakende serafijn.…

Een goedendag schudt mij wakker: het zinderende begin van hunker naar avondlijke hereniging.…

Ergens in het donkergrijze verleden woont nog steeds mijn verwondering Op wegen, al heel lang platgetreden door uitsluitend flarden, herinnering Neerdalen in die oude, grijze dagen betekent mijzelf in ‘t donker zoeken Waar ik geen de weg hoef te vragen welke reis ik nooit behoef te boeken Terugkerend naar waar ‘t ooit begon betekent het…

Zachtjes ruisen in het herfstlover laat mij in de duisternis ontroeren Ik buig mij hierom diep voorover laat mij door ’t schoon ontvoeren Als er wind een zucht laat horen klinkt dat als der scheppers stem Ik merk van liefde ook de sporen ik weet ‘t nu wel zeker, dit is hem Zachtjes fluisterend door ‘t bruin zegt hij dat ik in ‘t nu zou…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ver in het druisen op de wegen van de heer, wordt mens en dier opgejaagd tot dat ze hun rustplaats vinden, wat geschreven staat in het bloedend hart van tijd, in draf rennen ze de aarde rond, ver vooruit de zones van ideologieën, onafgebroken zonder tussenstations, spannen ze zich in en de vermoeide paarden uit, aangeklaagd in landen…

Een welvaartszoeker meldt zich in Ter Apel Doel van zijn onderneming: Asiel en gezinshereniging Nederland is humaan Op kosten van de staat laten wij die persoon terug naar huis toe gaan Heel het gezin, opa’s, oma’s ooms, tantes, aangetrouwden, het halve dorp eigenlijk ja, allen die om je rouwden stralen van geluk, vieren feest eindelijk…

Liefde groeit met prachtig gevormde bladeren, als diepe bloemen in alle kleuren, voelt spiritueel overleven.. nietszeggend en stil falend warm en vochtig wild als dieren, onwennig aangepast aan het langzaam stervende bladerdak.…

Met elke strofe vangt aan een prelude In 't vingertoppenstrelen der beminden Die ook spiritueel elkaar lief vinden Ononderbroken spelend hun etude Hun woordeloze vrije minnekozen Wil 't liefste doorgaan tot in 't eindeloze...…

Die iets verbindt wat alleen met liefde kan worden verbonden.…

Het land dat er verkaveld bijligt, is zijn vroegere vette naam vergeten en droomt hoorbaar van hereniging, van herinnering aan vroeger dagen toen liefde en wijsbegeerte nog als hetzelfde werden beschouwd en de eenhoorn zijn gouden hoorn met een gul gebaar over ons leeggoot tot wij misselijk werden van zijn overvloed en honger en miserie…

jij klopt niet aan maar glijdt onhoorbaar in een wereld vol getuigen jouw eerste kreet zal ze doen juichen als alles is geteld in weten hoe het met jou is gesteld nog wacht een snel herenigen in smetteloos wit het warme gezicht de eerste moederlijke elkaar herkennenblik…

waar flora en fauna spiritueel verdroogden zonder enig contact met de mens groeide de wereld van knuffels en troetelbeesten omdat liefde en warmte ook andere gezichten kent zoals de kabouters en dwaallichtjes boven het zwart water ven dieper in het bos de dansende elfjes bij maanlicht op het mos griekse mythen en sagen in latere…

Ik luister naar de golven terwijl wolken uitrusten mijn zorgen zijn bedolven in deze zee der lusten Ik voel de koele wind ze verfrist mijn ziel de zon die verblindt een ster die nooit viel Ik aanschouw het ritueel van water en macht het is bijna spiritueel en de zee...die lacht…

Brussel heeft nog niet gereageerd, hoorde ik en een geheimzinnig lachje maakte me tot vriend van mezelf tot vriend van mezelf mijn lippen die vlezig zijn zo hun weg hebben gemaakt onschuld uitdrijvend als Bosnisch bloed in beken velen zijn, maar weinigen fragmenten hopen nog op heling en hereniging broeders wisselen verder chromosomen…

geen idee of voorgevoel nooit gedacht of durven dromen dat het met ons zo ver zou komen ruzie strijd haat en nijd verbannen verstoten is wat ik voel weg de glans weg mijn doel geen gezin geen samen zijn leef ik op herinnering blijf ik eeuwig van jou houden en hopen op hereniging…

zelfverzekerd redelijk eigenwijs fonkelende kijkertjes verraden haar ondeugendheid maar wie kan het wat schelen zij… laat je genieten lichamelijk en spiritueel je wordt er niet ouder door integendeel, je voelt dat je leeft zij… bezorgt je positieve gevoelens nooit eerder gekend fantastisch te mogen voelen dat ze om…

de lange slanke pij van boven tot onder of van aarde tot hemel draagt in zich wat nog rest als stof maar toch vooral gevuld met de adem door de geest gevormd overwonnen op het uitzichtloze broze ik zoek het gelaat sprakeloos geworden dat doch als haast zeker de zuivere zienswijze draagt van worden naar zijn waar echter…

Donkere wolken glijden stil voorbij eventjes na het middernachtelijk uur Ik zie omhoog want de kust lijkt vrij uit te gaan zien naar het hemels vuur Wolken beloven in ’t nachtelijk ontij dat de hemel zich binnenkort ontsluit Ik sta even stil bij onze maatschappij en hoor van verre ‘t troostend geluid Donkere wolken boven dit tranendal als…

De ruimte in mijn hoofd is kaal en leeg ik reis naar binnen er zijn geen ramen of gordijnen bestemming is er niet reizen is genoeg de weg er heen is mijn doel het verlangen onderweg te zijn die mystieke ervaring is de vervulling daar verander ik raak ik ballast kwijt om balans te herwinnen de ruimte in mijn hoofd ontdoet zich…

Een lamp die flikkert in de kamer Als alleen ik daar wezen moet Maakt mij nieuwsgierig en ook vrolijk Ben jij dat papa die dat doet? Zet jij mij soms weer aan het denken? Laat jij me weten: life is great Moet ik meer aandacht aan je schenken? Bang soms dat ik je vergeet? Dat jij het bent mijn lieve papa Die bij me blijft zelfs na de dood Over…

Vannacht lag de dood naast mij met de rust die bijna hemels was Hij noodde mij naar het generlei ver weg boven dit aards moeras Daarna reikte de dood zijn hand alsof ’t eind reeds gekomen was Je bent op aarde slechts passant sprak hij kom, ik ben je kompas Waar is mijn God vroeg ik hem die wacht tussen ‘t hemelgewas Vervolgens brak dan…