244 resultaten.
Stiltegebied
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 208 in het stiltegebied
dat sprakeloos maakt
wentelen woorden
naar oppervlak.
kwetsbaar.
gedachten nog bladstil,
moet ik wennen
aan een wereld van
breekbare zinnen,
aan het platgetreden pad.
in een ongebonden vlucht
en de loop van verre sterren
het eeuwig verlangen
naar verleden.…
Gedichten leven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 106 Zinnen zijn sprakeloos.
Woorden zijn symbolen.
Het woord voor 'plant',
kan geen zaden maken.
Alleen gedichten leven,
en stellen vragen.
Alleen woorden in gedichten,
kunnen ontkiemen, groeien
en sappige vruchten dragen.…
De plek waar jij zonet stond
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 3.308 Sprakeloos staar ik naar de plek
waar jij zonet stond
aangedaan door jouw schoonheid
en je gracieuze manier van bewegen
m'n verstand wordt beneveld
wanneer ik denk aan de momenten
die we samen zouden kunnen beleven…
Lenteknuist
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 376 Verloren handen
vinden morgen
in een licht
ontwaken
onzichtbare sterren
beroeren vluchtig
mijn jouw lijf
op voorbij
nooit meer verblindt
wordt vandaag
een toekomst briljant
verstrengeld verleden
schrijft sprakeloos
van plus naar minnen…
Een vleugje tegendraads
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 561 ik raakte
aan je bladeren
een vleugje tegendraads
het intrigeerde me
ja meer dan mateloos
hoe ik ook wendde
of jouw keerde
in een steeds
opnieuw proberen
ik werd radeloos
toch groeiden we
in veel seizoenen
jouw pril werd groen
kleurde in ons stoeien
je bloem maakte mij sprakeloos…
Wind reist sprakeloos (Ballade voor Ronald)
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.442 Wind reist sprakeloos door de takken,
de boom die alles zag, blijft zwijgen.
Ik probeer mezelf weer te herpakken,
zodat ik zicht op morgen kan krijgen.
En jij mijn broer, die hier rust,
zal voor altijd 38 jaar blijven.
Begraven lig je, hier aan de kust,
waar meeuwen op de wind drijven.…
5 dagen verder MH 17
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 184 5 dagen verder
Ik begrijp het nog steeds niet
Ben nog steeds sprakeloos
Al die doden zo nutteloos
Vraag me waarom
Zij hadden toch niets te maken
Met die rebellen of soldaten
En toch moesten zij het leven laten
En zoveel dierbaren achterlaten
Al die pijn en verdriet
Dat is wat de wereld nu ziet…
Waar de dood bloeit
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 109 Waar de dood verwoestend
Heeft toegeslagen,
Lichamen onherkenbaar verspreid
Over een te groot oppervlak,
Voortijdig begraven tussen
Eigendommen die van henzelf
Of van anderen kunnen zijn -
Groeit uit het midden van
Deze doodsakker een zonnebloem,
Sprakeloos tot bloei gekomen
In het diepst van deze
Inktzwarte nacht…
De kleine zeemeermin
gedicht
2.0 met 45 stemmen 34.381 Wie liefheeft verliest haar
stem voor lichaam, spoelt
aan als een drenkelinge
op een ver, vreemd strand
toen je mij vond kon ik
niet meer spreken dus zong
ik mijn liefde met strelende
vingers tot jouw hand
mij losliet en mijn lippen
openscheurden, rood
niet meer te stelpen
hoor, je woont
in mij zoals de zee
in lege schelpen
---…
Als woorden niet
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 115 Als woorden niet
En nooit
Of letters weg
In het niet verdwenen
Dan neemt een mens
Beter maar de benen.…
Aan de natuur
gedicht
2.0 met 9 stemmen 4.325 Hier raken alle windstreken de aarde
land ingelijst door verre dorpen
knipperlicht tussen zinkwit schuim
kaatst zwarte vegen dansend over de weiden
wegen totdat het erbij neervalt
in regenbogen eerst
dan zakt het doek in beken stromen
ach, de natuur behoeft geen woorden
-----------------------------------
uit: 'Het depressionisme', 1988…
De mimespeler gebaart
gedicht
3.0 met 7 stemmen 4.237 Lang geleden staken naalden
in mijn keel als ik wou spreken.
Er was een waslijst met gebreken
waar ik verder over zwijg
want steeds wanneer ik iets
wil zeggen: ja ik wil, pas op
een bus, of dat ik, help, niet
zwemmen kan, wordt mijn tong
een stop van kurk, schieten messen
door mijn huig en trekt mijn strot
het keelgat uit. Ik sta op feesten…
hopelijk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 207 wat is er toch gebeurd
dat je nu zo sprakeloos bent
wat is er toch gebeurd
dat je jezelf niet echt herkend
zo de tranen te zien vloeien
over je prachtige wangen
opdat er ooit weer hoop
en vertrouwen in je bloeien
de aarde draait nog rond
je haalt nog adem en gezond
ja gezond ben je ook nog
en dat is maar goed ook
hopelijk ben je gauw…
Woorden als deze
gedicht
2.0 met 4 stemmen 5.017 Waar geurde je toen naar, toen, het was
een woord dat er niet was, zomersneeuw, zweem
van lichtweefsel, mondstilte, honinggras
vandaag, najaar, in ons slordig beheerd paradijs
hoorde ik, afzijdig, tussen de wildgroei
je pathetisch geblokkeerde zilver rinkelen
ik ziende taalde het doofste, witvlinders, leven
zo licht dat geen naam het kon…
Met gesloten lippen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 325 Jouw gesloten lippen opende sprakeloze woorden
in stilte toonde jij jouw temperamentvolle wereld
je serene gelaat verbond jouw passionele hebzucht.
Jouw gesloten lippen verzegelde je laatste gebaar
dat zich illustreerde in kleuren van zonsondergang
met het requiem vanuit de horizon in een ijle lucht.…
Reis en bestemming
gedicht
3.0 met 4 stemmen 3.873 ik denk dat ik aanknopingspunten bedoel, een
uitzicht bijvoorbeeld, contouren van bergen die
opdoemen in de mist, cipressen, een linde, een
halfopen kanten gordijn, druppels aan stoelen
op het terras, iets tastbaars en het is waar,
in andere steden doen wij meer moeite, kijken
naar peuken en stof op de weg, naar plantengroei
op het voetpad,…
De sprakeloze rust
poëzie
4.0 met 4 stemmen 498 Gelukkig, die de stilte kent,
Die, als de avond zinkt,
De beker van vergeten drinkt
En zich van 't leven wendt;
Die mede met het licht bezwijkt
In 't kleureloos verschiet,
En kleureloze dingen ziet
Waarin de wereld wijkt.
Gelukkig, die geen luid gebed
Meer op de lippen heeft,
Die niet meer mee dit leven leeft,
Doch, als een beeld…
Moeder
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 123 Ik vraag je niet
waarom er mensen zijn
die hun ogen sluiten in schaamte
die op straat zitten te bedelen
die zich voor een trein gooien.
Ik vraag je niet
hoe een warme omhelzing voelt
hoe een liefdevolle blik
hoe een oprechte lof.
Dat vraag ik allemaal niet.
Ik weet
dat jij het ook niet weet.
We weten het allebei niet.
Ik vraag niet.…
no replay, no replay
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.004 hier en daar een uitgevallen
telefoon de lijn is dood
leve de lijn de dood
hier en ginds met stomheid
geslagen tongen sprakeloos,
als bij een mooie kus
wij kiezen stilte tot elkaar,
zodat er mild verdriet kan komen
en verval van spel:
pionnen in de doos.…
ineens zonder jou
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.683 Sprakeloos,
Ongeloof,
troosteloos,
ineens zonder jou !!!!!
Nog zo veel plannen,
nog zo veel dromen,
nog zo veel dingen ongezegd
ineens zonder jou !!!
Al die woorden,
zo vol troost gesproken,
helaas dringt het niet door
ineens zonder jou !!!
De tijd zal leren,
of dit leven nog vol vreugde kan zijn zo
ineens zonder jou !!!!…
geroofd
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 537 waar ben je nu
jij die bevallig
naakt hing
aan de wand
sprakeloos
liep ik op je toe
je leek een zandduin
aan de zee
zonder ogen
bekeek je mij
je was volledig
heup en dij
waar ben je nu
jij die bevallig
mij de schroom
ontnam
wie heeft je leest
geroofd
je lijn
ontvreemd ?…
schrijf me nu
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 733 Wees dan poëzie
in stemloos gejuich
iets moois, iets onbestaanbaars
in tongval van klare stem
Vervloeiend in een dwaze
roes der zinnen – ingebeeld
in zoete adem van verbijstering
letters in dromerige aandacht
Schrijf me nu, schrijf me nu
verhef mijn woorden
in sprakeloosheid van taal…
herleving
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 539 wereld warmer in innig leven
met uitgestrekte handen
ontvang ik tederheid in trilling
betoverd in bestaan van licht
voel ik de kern in mij
sprakeloosheid in onbeweeglijkheid
verstaanbaarheid kom ik tekort
maar aanwezigheid hoger dan de lucht
onverschilligheid wegkwijnend
in kenmerkende herleving…
Een ruige kunstenaar
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.691 Sprakeloos komt het beeld
langzaam tot leven.
Haar compositie is als
een ruig landschap;
woeste schoonheid,
adembenemend mooi!
Ruige stilte
is haar beloning!…
Opnieuw beminnen.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 637 Ik ben sprakeloos,
ik behoor te zwijgen,
ik besef het, maar woorden stromen,
niet te stuiten,
als een waterval over mijn lippen,
ik snak naar adem nu,
hoor mijn hijgen
het zijn loftuitingen mijn liefste,
ik raak van jou buiten zinnen
ik hou van je, ik bewonder je.
Blijf bij mij,
en ik zal je elke dag
opnieuw beminnen.…
Weg
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 598 Ik loop op mijn weg
Nachtenlang sprakeloos
Dagenlang in stilte
Was dat mijn weg?
Vooruitkijkend door mijn achteruitspiegel
Langs mij heen kijkend door jouw ogen
Jouw weg was de mijne
Ik stond alleen mezelf in de weg…
Laaggebergte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 75 ruig land is sprakeloos
versmelt zijn gemoed
met glooiende kleuren
hier laat vaste grond
zich graag omarmen
door oneindig zicht
het oog is onooglijk
in zichzelf gevangen
tussen binnendeuren
door verzonnen orde
voorbij verwondering
over het levende licht…
Beeld
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 103 Waar zouden we gaan
als we hier niet waren
om dichter tot elkaar
te bestaan
om te spreken
en sprakeloos te zijn
om te horen
en verlicht te zijn
om ons een eigen
beeld te vormen
en het te plaatsen
aan die van jou
het in koude klei
te kneden en klinken
tot onze gronden
hier bezinken
om gemengde aarde
te zijn…
Taal-loos
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 4.818 Ramp
zalig
het gevoel
loos de woorden
schat ik ook van jou
wéér
galmen
gehate
klanken vormen
zinnen sprakeloos
mond
dood moe
gestreden
uitgedroogde
levens ader en
door
stromen
haperend
ader latend
walgende weerzin…
Woorden waren sprakeloos
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 469 je schreeuwde stilte
mijn woorden
waren sprakeloos
alleen mijn handen
konden je bedaren
in ervaren van verdriet
maar ik was er niet
beeld en woorden
konden je niet aarden
je was alleen
miste schouder en
die warme arm om je heen
toch ben ik gekomen
in de onrust van je nacht
we bevochten samen al je dromen…