Alle inzendingen over Steen OR Schepping OR Kunst

DIVERSE MATERIALEN Gevangen in de steen een gezicht gebroken glas en steen of bot Toevallig gevonden en hier zo opgericht en in kunst bijgezet Als afval ongeschikt en tot kunst gemaakt in een gedicht Hier huivert een leek en lot alles verpulvert bij verzet…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

het rommelt soms in een oude doos als ik op zolder loop dan is het tijd om te genieten door mijn stenen op te diepen ik heb ze geraapt in alle oorden waar zij zich kenbaar hebben gemaakt de schittering in kleur of licht was het signaal van hier ben ik zij hebben mij hun stukje schepping laten zien in paradijselijke schoonheid…

Sinds voor ons geest en materie niet meer voor hetzelfde staan zijn wij van onze identiteit ontdaan zoekers in de periferie Soms maken we bij toeval contact met de oorsprong van eeuwige waarden want zelfs bij alle splijting op aarde is het ontwerp nog steeds intact Te herkennen onlangs bij de premier die vele klinkers doorslikte op tv…

De vertaling van de Joodse tekst: Jeruzalem van goud En van koper en van licht Zie, ik ben een viool Voor al je liederen De heldere lucht boven de bergen De geur van cederhout Wordt door de zachte wind gedragen Daar rond die stad van goud De stenen liggen kaal te rusten Zij zien al eeuwen lang Hoe mensen deze stad begeren De pelgrim…

breidel jouw pen geen kunstgevoel maar leef in de uiting van wat moet ontstaan raak er de hand die schepping weerstaat het lot achterna bekroning zucht bedwing dan obsessie weerstaanbare drang tast naar de grenzen van eigenheid waar letters gebeiteld als zegeschreeuw het dichten tot kunst hebben verweven…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

ik zoek de aders in het steen mijn beitel vindt ze in het klieven gestold in koelend samengaan nadat emoties zich uit aardes haard verhieven zij verhalen hoe de schepping sluit maar in stromen magma perst de korst nog steeds haar nageboorte uit…

verdwaald is de dichter in zijn eigen woorden op doorreis in zijn zinnen in het gat van donkerte traag in maat van onvertrouwen in vreemde drang kunst gekweld in kruising van esthetica missend de elementen van zijn kunnen in scherpe scheiding van zijn schepping er valt niets meer te vullen in de gapende uitgestrektheid je schreef…

de buren klagen steen en been getverderrie rotzooi troep en herrie huishouden van jan steen groenten staan te rotten peuters doen het niet in potten de muizen lopen over wat wilt u zei de heer des huizes hoge kunst staat hier onbetwist nummer één wij zijn ingericht naar een echte Jan Steen…

je paste feilloos in mijn hand een steen uit duizenden ik zag de breuken komen gelukkig aan de buitenkant er was verval tijd trok zijn sporen tot onverwacht de kern brak jij viel uiteen niets kon me meer bekoren de schepping was totaal verloren…

bewerken zoals De kunst dat van hem vraagt Ziet hij in haar lijnen Zijn naam staan…

vitaliteit in levenloze schepping stroomt vibreert aspireert inspireert daalt neder wind waait verdorde bladeren van bomen ongrijpbaar niet te vatten creativiteit reis langs paden van de zegewagen stilte verandert kleur…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

kunst van verlichte zielen in gewas,zand en sneeuw hoe mooi schijnt de zon op het omgebogen graan in het gouden landschap je ontstaan is verstopt in wonderlijke licht magie ik vlieg over je heen aanschouw de geometrie in zijn prachtige vormen ik wacht op een teken vanuit jouw schepping de geheime boodschap in wiskundig denken…

hij was kunst zijn handen vlochten steen tot transparante vormen in het raken aan de hemel schiep hij schoonheid uit de tijd zijn bereik dacht grenzeloos als god kritiekvol voor de onderdaan tot de spiegel naar hem keek een bleek gebogen man met imitaties in de hand het was geen kunst slechts replica’s van reeds gebaande wegen…

ik heb je steen gekloofd zag hoe de aderen liepen eonen voelde ik in levens die gedaan hun haard verlieten ze gaven me de tijd te kijken langs miljoenen jaren hoe aarde ooit ontstond de schepping dichterbij te halen maar niet alleen het licht vertelt in steen verhalen het zijn emoties die je voelt in het fluisteren van toendertijdse…

Gij zoekt op ‘t marmer en de steen ‘t geheim van vroeger dagen: gij vindt de rassen van weleer, de sporen van de schepping weer, gij gaat aan ’s hemels sterrenheer zijn eeuwge wetten vragen.…

Deze fase is het zagen van stukken uit steen Zweet valt op de wolk in wording Poeder sneeuwt wit op sandalen Buiten waaien zaden golvend door de straten Vragen over een vervolg drijven mee naar een smetteloos huis…

En hij torste koperen schild en reuzenzwaard met zich mee zo trok hij op tegen de herdersjongen Zijn wapen was een witte steen daarmee raakte hij de reus zijn scheen Vooroverliggend met zijn neus in het stof zongen nu Gods engelen de lof.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

zij gaan over kunst en onze centen…

Een stuk steen dat zichzelf blijft, onvatbaar voor alles dat ik probeer eraan toe te dichten Het blijft gewoon wat het is terwijl het in mij vormgedachten vormt die ik met beitels uit mijzelf vrijhak Kijk! Kunst. Van mij. Zie je mij? Alleen ik doe dat zo Kijk, ik besta!…