3834 resultaten.
Borrowdale
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 132 Bergen als bultruggen.
Hellingen waar je een tor wordt,
stilte hoorbaar toeslaat,
tijd vlug weggulpt langs watertjes...
Je nadert een persoonlijkheid.
Stapvoets voer je een gesprek.
'Het is goed om hier te zijn.'
(Beamende kreet van een lammetje.)
'Je wil er gretig tegenaan, hè?
Let wel: winden krijgen vat op je.
Ik kan wel tegen wat…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
Stil, zonder dorpen, weiden, watervallen
poëzie
3.0 met 15 stemmen 1.332 Zo zie ik soms in verte van verleden
'T zilv'ren gebergte van mijn liefden zweven;
In nevel van vergeten is vergleden,
Wat, mens, ik lijden deed en heb geleden;
En, onverloren feeërieën, bleven
De zal'ge toppen van verzonken leven.…
Massief
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 167 Loom land onder het strakke weefsel
dat alleen het diepste hemelblauw bieden kan
over de perkamenten huid
kruipt het geluid van rondtrekkende stammen
door wind en water
in de gelaagde aarde geëtst
de leegte is massief en hardnekkig
nodigt iedereen binnen
maar de aarzeling zoekt dralend een uitvlucht
voor de symfonie van exotische marktpleinen…
VERRE BERGSTEM
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 83 De Oekraïense aarde
vol gezegende groeikracht
dreunt onder zwaar geschut
voetstappen van felle krijgers
en bange vluchtelingen
de bodem verlangt als altijd
voedzame gewassen
te mogen baren
maar voelt klamme angst
bij het krijgsgebulder
oostenwinden uit de bergen
van de woeste Kaukasus
blazen bemoedigend
over de vlakke akkers
brengen…
HONKVAST WAAIEN
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 42 Het Vlaamse land toont blij en trots zijn kust,
die met wijde blik naar alle kanten tuurt,
bemoedigingen over de zee stuurt,
het eigen strand maakt tot een oord vol lust.
De bruisende branding murmelt bewust,
blaast haar stem langs haven en vissersbuurt,
landinwaarts, tot steeds verder aangevuurd.
Tenslotte vindt zij in de Ardennen rust.…
Costa del Sol
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 Achter het gebergte
van zonneschermen
moet de zee liggen, wellicht.
In de verte ogen
de ontbolsterde heuvels.
Verkreukt ontvouwen zij zich
om evenmin de honger te stillen.…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Eindelijk vrij
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 194 De wind jaagt onbarmhartig
Langs de scherpe rotspunten
Van het gebergte hier vlak
Onder mij, dat mij zo vaak
Naar het leven heeft gestaan -
Maar nu heb ik de rotsen
Achter mij gelaten, ben ik
Zo vrij als de wind die
Mij omgeeft, naast mij
De zeemeeuw met vrolijke
Oranje snavel en fonkelende
Oogjes die mij in zijn
Altijd durende…
Benevelde brieven
gedicht
3.0 met 6 stemmen 3.306 Het geblaf van honden
weerklinkt tussen houten huizen
in het gebergte
brieven slingeren in zwaarbeladen vrachtwagens
over de wegen
in de bittere geur van het lange lijden
groeide je schoonheid
we verwachten je vroeg in de middag
de stilte in de nacht
is een voortzetting van de dagelijkse muziek.
--------------------…
De Steen
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.337 Ik ben een steen.
Geef me een duw
En ik geef je te leen
Een lawine van stenen, ruw.
Maar niemand duwt.
Ik blijf staan en ween
Tot de storm luwt
En weer ben, een gewone steen.…
blauwe steen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 345 tussen beelden
in het park
tast ik je stilte af
geboren
in de zee
lig je ingetogen
gestold
een blauw gedicht
van steen
nata in mare
innemend als de welving
van je been.…
De steen
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 408 Als een steen mij op de maag ligt
Ligt hij mij niet in de weg
Als een kei mij op de weg ligt
Moet ik daar dan omheen
Als ik een kanjer van een rots ben
Beklim mij met een groot allure
Kun je zeggen dat je die steen
Met het meeste gemak hebt gehad.…
schrijf
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 158 schrijf in woord
aan een stijgend
beeld
dat ons in stenen
steedsverdeelt
tot mensen die
weer verder komen
langzaam rustend
in de mooiste
dromen…
het heeft de nacht gezien
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 222 onze liefde was
als een kostbare steen
in een ruwe rivierbedding
we werden ondergedompeld
in de heldere stroom
die ons kabbelend kuste
het leven verliep
als een rivierstroom
die zich haast naar zee
en zoals waterdruppels
de stenen uitholt, zo
versleet de tijd ons hart
de steen is geslepen, gekerfd
vol littekens het hart
het heeft de…
twee in buurland
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 150 Iedereen 2cb
koel de trip
je leven een vuurwerk
of niet?
Beter is geïsoleerd
goed is niet haalbaar
verlicht nooit verleerd
intergalactisch gebaar.
Melancholisch gewaar
in twaalf stappen
de weg en het gevaar
wie zal `et ooit snappen.
Iedereen een eiland
niemand de rots
in de branding
en uit de brand
het schouwspel
de leugen…
vuur
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 266 jaar na jaar
de vuursteen heeft
geen besef van tijd nodig
liggend wat oncomfortabel in
een rivier
steen te zijn
toevallige voorbijgangers schaatsend
met ijzers
is het ijs het enige
wat de steen
nog scheidende houd
om een vonk te creëren…
monoliet
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 80 opmerkelijk genoeg
liggen in zwaar gesteente volle
kleuren in het verschiet
we gaan onze stenen nog breken
zo dadelijk
met blote hand
of tegenwoordigheid van geest
maar nu even niet…
Een ezel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 298 er was eens een ezel
die zich drie keer stootte
aan dezelfde steen
die midden op zijn pad lag
de eerste keer was het donker
de tweede keer had hij dorst
de derde keer was hij verliefd
hij zag niet waar hij ging
hij leerde aan zijn nageslacht
dit pijnlijk fenomeen
elke ezel echter zal zijn
eigen hoeven stoten
.…
AAN ENE WEDUWE.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.089 Rijze 't leed voor uw oog
als gebergten omhoog:
Het geloof kan ook bergen verzetten.…
De gekroonde arend
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 816 Een gekroonde arend
cirkelt boven de stad en het bos,
haar standvastigheid ligt aan vleugels
steeds vaker stilt zij haar honger
dichter bij huis en zweeft niet verder
met de wind mee rond het gebergte
maakt dan een stille ommekeer
naar wat wij in hogere sferen
niet beheersen
wendbaar toont zij haar veren.…
Op de dood van Sterre
poëzie
4.0 met 119 stemmen 17.630 De hemel slaat geluid, ik hoor hem door mijn stenen,
En zegt, mijn Sterre staat in 't heilige gebied
Waar zij de Godheid, waar de Godheid haar beziet,
En, voegt het lachen daar, belacht mijn ijdel wenen.…
droomstart
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 64 vandaag draaien boomtoppen met hun wolken mee
het gebergte aan de einder blijkt
een ruwe hemelschets
ontwaken is nog gaande
daglicht is voor vogels
afloop is in hanepoten geschreven, zelden aangenaam
de woorden tuin of straat in de zin zonder punt
overal eenrichtingsverkeer
het gerucht gaat
als de ochtend breekt
zonder slaap te vatten…
bestemming
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 50 laten we onder
het dikke ijs van
Antartica schuiven
vanaf het Koningin
Maud-gebergte onder
kilometers ijs kijk
je uit over diepe fjorden
en een uitgestrekte
eilandenarchipel
je kunt er ook zeilen!…
Steen op Steen
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.417 Steeds als Henk weer ging verbouwen
en met stenen liep te sjouwen
voor een muurtje dat hij maken zou
dan was hij de sigaar
want zijn vrouw die er op toe zag
en als sfinx er op de bank lag
klaagde meters steen en been
en gaf hem zinloos commentaar
Zeg Henk, je moet het zelf weten
maar je bent een steen vergeten
en dus zeg ik het maar even…
Steen-voor-steen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 109 'k Was thuis en
Dacht dat ik droomde
'k Was daar en
Zei tegen mijzelf:
Voor áltijd
Nooít meer eenzelfde
N-E-G-E-N - E-L-F…
Steen voor steen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 207 Ik kan niet dichten
al sla je me met een hamer
ik kan wel mooi zingen
vraag maar aan mijn badkamer
Toch heb ik een blauw vermoeden
dat er een gedicht in me zit
of een lied van verlangen,
belofte, liefde en gemis
Snelle dagen splijten ons uiteen
en voegen ons weer samen
steen voor steen metselen we aan dit huis
en nestelen ons in geborgenheid…
[ Een steen op een steen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Een steen op een steen
op een steen, zo klim ik steeds --
verder naar boven.…