3836 resultaten.
Steen voor steen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 489 ik bak de
stenen zelf weer
heb genoeg geraapt
met wat voor handen was
uit rotsen die een
levenlang partij beloofden
in voegen slechts een fraaie
schoorsteen deden roken
de fundamenten delen we
steen voor steen zal
ik gaan bouwen met specie
om samen van te houden
zie je ogen in het
nieuwe licht verschrikken
door de open ramen…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
zo
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 80 en geen Japans
of Chicoureyo terwijl
alle klanken
elkaar opvolgen
denk je aan volken
in hoge en koude bergen
zeker ook aan dieren
die dampende dieren
in koude gebergten
elke keer dat ik het zie
wil ik daar zijn en leven
zo heel erg en voor altijd…
Wat ze denken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 een vogel brak uit zijn lijst
plots was het uitzicht helder
geen wolk sprak hem aan
geen deur geen raam
in het grote gebergte
er was nooit één verhaal
wel een eeuwig verlangen
naar schitterende zinnen
dansend op wankele schouders
het ontginnen van de mijn
de omweg naar de waarheid
met vingertoppen betast
uit vitale wanhoop…
Mijn stille plek ( A. )
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 295 Die plek, mijn plek, tussen
al het hout en gebergte,
waar de zon blijft hangen.
Alsof je mijn geliefde was.
Ik wilde enkel bij jou thuiskomen.
Me ooit ergens thuis voelen: veilig en geborgen.…
Vlucht van de arend (psalm 121)
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 889 Een lied voor de vlucht van de arend
Een blik
gericht
op het gebergte.
Aarzelend
wild
benauwd,
reiken
zijn vleugels
omhoog;
happend naar
zuurstofrijke lucht;
verstikt
in
zijn voorbij
gevlogen vriend.
De zon bij dag,
de maan bij nacht,
wachten
dragen hem
het witte licht.
Hopen
op bescherming.…
HET EILAND MELOS.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 440 Tegen het noorden beveiligd door glooiend gebergte en rotskaap
Holt zich een zeebocht uit, waar 't stormontvlodene vaartuig
Veilige ligplaats vindt of de kleinere boot op het zand rust.…
Oude handen
gedicht
3.0 met 70 stemmen 19.050 Als ik oud ben wil ik oude handen
die, als op de reliëfkaart
van een basisschool
hun gebergte, hun rivieren
durven tonen. - Verre landen
waar ik in kan wonen.
Ervaren aderen,
vingers met verhalen.
Handen
die ergens waren;
op schouders, om een hart,
in andere handen.…
Een mooier later
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 237 (Het leven als kunstwerk)
Met mijn handen die Hij gemaakt heeft
schep ik een kleine hemel
over land en water
en later rots en strand
pover en verlaten
alles wat nog in mijn herinnering leeft
De wind draait om oud gebergte, om
lovertjes en platanen
waar liefde pijn verdreef
Dit is wat Hij mij geeft
iets sterkers om in te geloven…
Reis naar het donkerblauw van de nacht
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 329 Jouw ziel zit in een versteende stoel
de wereld angstig aan jouw voeten
reusachtig als een woest gebergte
jouw innerlijk ligt vredig verloren
samengekomen in tijd
herinneringen
deels onzichtbaar
voor de mensheid
in een oeverloos bed
zonder gedachten of dromen
witte rozen vergezellen
jouw laatste wens om stilte
reis naar het donkerblauw…
Verbinden
snelsonnet
5.0 met 1 stemmen 184 We moesten, als het even kon, verbinden,
De Koning had dat zelf met Kerst gezegd.
Komt van zijn woorden doorgaans niks terecht,
Met oudejaar wist men elkaar te vinden.
Daarbij zou men elkaar ook flink verwonden,
Niet vaak is er die nacht zoveel verbonden.…
De Steen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 343 Bevrucht door aarde,
gedijende bij tijd,
wordt hij geboren door druk,
ondanks dat wrijving hem slijt
Hij is hard als hij valt,
aangetrokken door zwaartekracht
Hard wanneer gegooid of gevangen,
wees op hem bedacht
zijn leven is lang,
en staat schijnbaar stil
Kritiek doet hem niets,
hoewel geen ijzeren wil
Laag bij de gronds,
zijn omtrek…
Steen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 644 hij schonk hem
omdat enkel een steen
hem onsterfelijk scheen
een steen
zomaar een kiezelsteen
ze kust hem en gooit
want zo alleen
verliest ze hem nooit…
De steen
gedicht
3.0 met 13 stemmen 10.432 In de tuin lag
reusachtig een steen van twee doorsnee
bij één. Doopvontig was hij, een slordige
ster met een mond. Ik liep
door de tuin met een boog om de steen en keek
ervan weg. Toen stond hij op, vernielde
perk en gazon terwijl hij achter me aan
de terp op klom.…
De stenen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 585 tijd is niets dan vlijtige wisselingen
het wachten op of onder handenwringen
van gesloten keien waarbij geen verstand
scherpte vindt geen snijdende openingen
ik weet niet genoeg uit stenen te knijpen
ze zeggen alles in hun eigen woorden
over eeuwen die moeilijk te begrijpen
zijn zonder ze verstandig bij te slijpen
soms denk ik iets van hun…
als een steen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 400 als een steen
die jij in de vijver gooit
naar beneden zinkt
en kringen maakt
rimpels op het water
steeds wijder uit elkaar
hoor je dan
wat ze aan het zeggen zijn
roepend mompelend stil
of weet alleen
de eeuwigheid waarom
we lawaai maken om te zwijgen
roepend mompelend stil…
Een met de steen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 649 hakken wil ik
tikken
vorm laten groeien
door weg te nemen
als Michelangelo
eruit halen
wat er in zit
laten vallen
wegspringen
wat overbodig is…
Steen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 507 Hen wil het blijkbaar beter lukken,
kon niet m’n glimlach onderdrukken:
''Een steen fladdert uit de boom''.…
als een steen
hartenkreet
2.0 met 49 stemmen 9.256 er zijn zoveel mensen op de wereld
mensen geven me haat
mensen laten me alleen
en daar word ik zo hard van als een steen…
De steen
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 253 Wanneer een vallende ster
een brandende meteoor ontmoet
versmelten magma en straling
in onnavolgbare stromingen
Bloeiende erupties ontstaan
geven boeketten rood en oranje licht
Laten zij het heelal nog een keer knallen
zonder zwarte gaten te veroorzaken
De gesmede komeet reist verder
geen grenzen en ongeremd…
steen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 210 ik
leg
een
steen
en nog
een steen
één voor één
ik bouw een vloer
een vloer van steen
steen voor steen
één voor één
en nog een
steen
leg
ik…
steen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.208 die steen is mijn moeder niet
die steen is niet mijn pa
verweerd en hard en koud
ik hark en plant verdriet
alweer opnieuw verweesd
keer ik terug naar het leven…
Niet van Steen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 121 soms voel ik mij een kruik
waar de dop van wiebelt
het warme water gutst eruit
als ik niet alert blijf
schroef ik mijzelf te stevig vast
dan koel ik af van binnen…
Steen
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 667 zinnen
die mij
bij blijven
van binnen
maar ik zal
blijven denken en niet
in een steen
veranderen…
Steen
gedicht
3.0 met 20 stemmen 7.600 Drie stenen zitten op een steen.
Acht stenen liggen er om heen.
Daar onder liggen er nog negen.
Andere daar naast en tegen.
Een steen steekt half uit het zand naar buiten
om zich nog eventjes te uiten.…
Onder een steen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 66 Onder een steen
Uit het zicht
Zitten beestjes
Krioelen bewegen
Schijnbaar zonder doel
Zo is soms een
Gedachteleven met
Een onbestemd gevoel
Kruipt het liefst
Onder een steen…
Geen stenen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 135 Duizeling
De Middellandse Zee als
een kerkhof
zonder herinnering en
geen stenen
met memorie, altijd vreemde…
Steen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 68 Aan de rand van mijn water
vind ik een steen.
Ik raap hem op,
houd hem in mijn handen;
zijn naam wordt me ingefluisterd.
Ik sluit mijn ogen en voel weer
de navelstreng die ons verbond
in het donker voor onze geboorte.
De steen brandt in mijn hand
en ik scheer hem weg –
negen keer ketst hij terug
en zinkt dan naar de bodem.…
De steen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 106 De steen ligt daar al een eeuwigheid
nooit kon hij zijn verhalen kwijt
aan de reizigers die hem links lieten liggen
het is ook maar een steen
hier gekomen toen hier nog zeeën waren
gebleven toen woestijnen het overnamen
leg je oor eens te luister
hoor hoe de wind golven van water
en woestijnzand opjuinden
de razernij van de natuur.…