8907 resultaten.
Antwoord
poëzie
3.0 met 7 stemmen 897 Ach kind: waarheid en leugen
Zijn altijd wat verward,
Want geen van beide deugen
Ze alleen voor 'n mensenhart.
Weef tusse' uw hart en 't leven
Het kleed van schone schijn -
De bloemen daar geweven
Zullen de ware zijn.
Als andren ze anders noemen
Hebben zij ook gelijk -
Het zijn nu eenmaal bloemen
En leugens tegelijk.
Wat deert…
Imagine, stel je eens voor dat
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 319 John Lennon
stel je voor dat er alleen het leven
op aarde is
geen hemel, geen hel
“Imagine”
stel je voor geen oorlog
geen religie
geen honger
stel dat we allemaal
onze wereld zouden koesteren
in de palm van ons hart
staan wij dromers alleen
vraag ik me af
John Lennon
zijn stem klinkt door de kamer
de man, de dromer
die toch een…
Bruggen Bouwen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 226 Afstand scheppen kan bijna iedereen.
Gas geven,
en onverschillig achterom kijken.
Onderduiken,
en niets meer van ons laten horen.
Opstijgen,
en gewoon uit het zicht verdwijnen.
Ondergronds gaan,
en naar zwarte olie boren.
Wegen aanleggen,
dwars door problemen heen.
Bruggen bouwen,
die meningen verbinden.
Waterputten slaan,
in denkwoestijnen…
lijk lijkt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 kijk, daar ligt een lijk
doodeng, zo midden op de straat
een medemens maar dan dood
een lijk lijkt op hoge nood
in sommige landen heeft men een andere kijk
mbt tot religie en staat
zaait men dood en verderf
ter verheerlijking van het eigen gelijk
onbeweeglijk…
Antwoord
poëzie
2.0 met 15 stemmen 3.684 Ach kind: waarheid en leugen
Zijn altijd wat verward,
Want geen van beide deugen
Ze alleen voor 'n mensenhart.
Weef tusse' uw hart en 't leven
Het kleed van schone schijn -
De bloemen daar geweven
Zullen de ware zijn.
Als andren ze anders noemen
Hebben zij ook gelijk -
Het zijn nu eenmaal bloemen
En leugens tegelijk.
Wat deert…
De avondwolken
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.151 Toen zag ik uit in de avond
En keek in de wuivende hemel,
Zoals een plant in de avond
Alleen op een zonnige heuvel,
Zoals een zwijgende vogel,
Die rust op een eenzame heuvel,
Onder de varende wolken
Van de eindeloos drijvende hemel
Van blauw en van goud; - en de wolken
Dreven als zachte gestalten,
Als tedere vreemde gestalten -
Zoals de zoete…
de dirigent
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 137 na het slotakkoord
houdt hij zijn baton hoog
de instrumenten zwijgen
uit het ampul vloeit
een concentraat van stilte
recept voor de wereld…
Het kwartier
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.842 Toen viel een gat in mijn droom
En een koele klok sloeg het kwartier
Door de zwijgende nakende nacht,
En ik voelde mijn ogen wijd open -
Die zagen stil
In de nacht.
Maar ik lag in een doodstille kuil
En ik keek in het donker heelal,
Verwonderd en wakker, naar het geluid
Van het eenzame koele kwartier -
Dat al zweeg
In de nacht.
En…
Inkeer
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.862 Wat lelijk heel die heide,
Wat lelijk doet dat veld,
Wat triest dat geen van beide
Mij meer iets moois vertelt!
Elk bloempje aan de wegen
Leek eens een mooi verhaal -
Nu drupt het in de regen
En zwijgt het allemaal.
‘k Loop in herinneringen
als een wanhopig kind,
Dat ziet de oude dingen
En de' oude weg niet vindt.
Maar hebben…
In de stilte
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 152 In de stilte
wist ik altijd
wat te denken en te voelen
wat te willen
waar lagen de verschillen
in de stilte alleen
altijd of het scheen
dat ik meed en vermeed
om een zachter leed.…
De stilte
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.612 Min de stilte in uw wezen,
Zoek de stilte die bezielt,
Zij die alle stilte vrezen
Hebben nooit hun hart gelezen,
Hebben nooit geknield.
Draag uw kleine levenszegen
Naar het dromenloze land,
Lijk de golve' haar oogst bewegen -
Tot zij zachtjes breken tegen
Het doodstille strand.…
Lichtspel
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 146 Tijdens de ochtendwandeling
staat de groep plotseling stil.
Ik vind mij voor een hoopje takken,
en staar ernaar.
Dan breekt de zon door
en voltrekt zich een schouwspel van licht.
Over de talloze kriskras gesponnen draden,
dansen ontelbare lichtjes.
Het nauwelijks voelbare ochtendbriesje,
zet de maat voor dit glinsterend festijn.
Het hoopje…
Openstaan voor jezelf.
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 230 Wanneer men luistert
naar zijn ziel dan begint taal
zowaar te leven...…
Mijmering
poëzie
4.0 met 1 stemmen 517 't Wordt stil - en als een stille droom
Komt de avond om mij heen, -
En zachtjes ga ik dromend aan
De weefstoel van 't verleên.
En zachtjes tel 'k de dagen weer,
Die door mijn vingers gleên -
En dromend zie 'k het dampend dal
Door de' avondschemering heen: -
Daar is dezelfde heuvel waar
De zon vroeger verdween -
Daar zijn dezelfde…
Heelal
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 120 benaderingen
Schatten van kinderen, onheus tactvol kleinkindje
Zegeningen niet te tellen
Dankbaar
Gezond naar ziel en lichaam
Muze steeds aanwezig
Ochtendgloren wenkt
Sterrenhemel lonkt
De volle maan beste vriend
Heelal zo heftig temperamentvol en wijs
Machtig krachtig meeslepend hitsig stuwend
Prachten om me compleet in te verliezen
Stilte…
Woorden
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 170 Laat woorden
Nooit een stilte kraken
die de liefde breken…
De vuurtoren
poëzie
4.0 met 4 stemmen 709 schets van ontwaken
Ik ben wakker aan 't worden als een toren aan zee -
De lieflijke lamp van mijn dromen
Verbleekt in de weifelende dag.
Vannacht hebben beelden van licht
Gedraaid door een duistere wereld
Over de grillige zee;
Nu sta ik pal in de lucht
Met rode en witte strepen
Als een vissersjong in een trui.
En de wind…
1 MEI
poëzie
3.0 met 3 stemmen 690 Kom vriend met uw jonge vrouw!
Met uw liefdevol hartlijke vrouw,
Met uw al zo zorgende vrouw -
Welkom! welkom is zij
De eerste Mei!
Kom vriend met uw zoon, uw kind!
Met uw jonge en al verstandige kind,
Met uw o! eenmaal gelukkiger kind -
Welkom! welkom is hij
De eerste Mei!
Kom vriend met uw kloppende hart!
Met uw…
Stervend meisje
poëzie
4.0 met 4 stemmen 340 Kind van wonden,
Dat één stonde
Nog als bleke sterre beeft,
Voor wier luister
's Werelds duister
Gene nacht meer olie heeft;
Kind van vrezen,
Teder wezen,
Kind van louter liefde en leed,
Wier geflonker
Uit het donker
In dit droeve dagen gleed;
Kind van zorgen,
Met de morgen
Van uw leven 't leven moe,
Gaan…
De sprakeloze rust
poëzie
4.0 met 4 stemmen 498 Gelukkig, die de stilte kent,
Die, als de avond zinkt,
De beker van vergeten drinkt
En zich van 't leven wendt;
Die mede met het licht bezwijkt
In 't kleureloos verschiet,
En kleureloze dingen ziet
Waarin de wereld wijkt.…
De dralers
poëzie
4.0 met 3 stemmen 264 Het welig licht was afgekomen
En lei zich aan de kim te rust,
De grote zee begon te dromen
En spoelde haar rozerode zomen
Over de stil vergulde kust.
Wij vulden met ons beider leven
De dommelige avondlucht,
Tot wij verwonderd staren bleven: -
Een stip kwam naar ons heen gedreven -
Een nevelige vogelvlucht.
De lucht hing vol van purpren…
Stilte en rust.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 63 Stilte op het strand.
En dit bij zonsondergang.
Wij bleven nog lang.…
De ideeënfabriek
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 137 Voor het bloeden het elfde gebod
Tot zijn eigen glorie
En die van zijn redelijke schepselen
Vitaal is een religie
Is meetbaar
Wie je vandaag ook bent
Zo is het weinig voor woorden
Voor de rauwe werkelijkheid
Als drijfzand, alles wordt draagbaar
We weten waar we op afstevenen
De ergste vernedering in bekwame handen…
Traditionele werkelijkheid
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 77 En kunnen wij niet meer leven
in een wereld van verzoening
Met respect voor religie
voor elke kleur en elk ras
Met de eer van tradities
wat ons bij elkaar bracht…
DJ
hartenkreet
1.0 met 9 stemmen 1.556 de dj profeteerde
tussen twee nummers
vanaf zijn altaar:
‘je kunt net zo goed
een kruis door geloven zetten, want
vanavond is muziek de enige religie’
en de beminde gelovigen luisterden
naar de eerste lezing door
de apostelen van Faithless:
‘tonight, God is a dj’…
Een nieuwe spiegelwand
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 167 ik spijker protesten
aan behang
dat al te lang
draagmoeder is
van tegelspreuken
en goede wensen
haar banen
hebben generaties binnen
lijnen van fatsoen gehouden
de kleuren zijn
vergeeld als eelt
op religie en ervaring
de muren zijn gestript
een nieuwe spiegelwand kaatst
enkel jou en voelt je aan de tand…
zonder twijfel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 88 beter dit of dat
had je kunnen doen
dat is zeker
aan je twijfel
nooit meer
twijfelen
is waar je
naar streeft
maar pas op
wie nooit meer
twijfelt
is bijna dood
toch strijdt
elke religie
tegen de twijfel
de filosofie niet, of toch
ik hou van de wind
die over het riet waait
en over het water
waar die ook naar toe…
Knotwillig
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 548 Ga aan mij voorbij
blauw dat me niet
bevroeden kan
wat mijn hart beroert
wordt niet in lucht gelezen
ik zuig met lange tenen
diep uit de grond
afgestompt de treur
van de akker
opdat daar groeien mag
wat bij mij is afgeknot
uitgestrekte armen
naar een heldere hemel
is het mijn lot
of de doem van een religie
knotwilg te willen…
Homo Sapiens
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 32 De sleutelwoorden zijn religie, racisme of eigenheid,
Maar het roofdier verliest nooit zijn geaardheid.…
Geluk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 214 Zolang er ruimte is
en stilte om te schrijven
Zolang ik mijzelf kan denken
in de blauwe lucht gaan liggen
‘t licht kan eten en ‘t donker vasthouden
Zolang witte kou in mijn kamer staat
en ik met volle ogen
‘t ochtendlicht voel steken
Zolang durf ik
elke dag mijn huis uit te gaan
mensen te groeten
en verder te lopen met mijn lach…