Alle inzendingen over Toetanchamon OR sarcofaag OR vitrine

in jarig zijn wordt de sarcofaag van leven geopend op het altaar door de schouw worden jaren afgerekend processies schrijden langs met goede gaven woorden en gevoel je oogt nog goed maar de stoet vrienden neemt langzaam een eind voordat de vaandels zijn gestreken wil ieder nog jouw netwerk delen…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

een verzopen begonia in een klomp aan de muur, of een bosje geknakte fresia's in een doos tussen het afval op de markt, een nattig toefje peterselie op een steak in de koeling, een rijtje plastic groen tussen de snacks in de vitrine, ik zeg het je graag met een bloemetje…

En daar in Gheops wacht een tombe de sarcofaag geduldig wacht op hem Hij de eens zo levensgenieter met de onnavolgbare mooie en unieke stem Onze Ramses zal ooit hier herrijzen rechtop de armen ten hemel gespreidt onder het applaus als bliksem en donder zingt hij, vecht, huil, bid, lach,werk en bewonder…

Ik slenter speels door de wereld van mijn gedachten in een veld van duizelingwekkende herinneringen opgeborgen in mijn sarcofaag van stormende beelden , om te ontwaken in de ochtend van een nieuw leven gestreeld door de vroege dageraad die mijn huid bewandelt...…

zich vleugels aangemeten nu fladdert hij de vogelman door het zand naar het water boven hem strekt een oneindig blauwgrijze deken uit hij houdt de vleugels hoog tot hij als een vogelstip aan de horizon verdween de veren van de vogelman komen bovendrijven wie ziet zijn unieke veren wie haalt ze uit het water wie bewaart ze in een sarcofaag…

Het hoofd van Toetanchamon uit Egypte -of zoals dat is gereconstrueerd- staart mij vanaf de frontpage in 't gezicht. 'Zo zag zijn toet eruit', zo wordt beweerd. Men heeft zijn mummie grondig doorgelicht en kwam met dit portretje op de proppen.…

van ouds voor schoon bij was gekozen bij Toetanchamon in pyramide gevonden 'n parfumkruik lavendel in z'n tombe is er de tuin van eden op nageplozen adam en eva namen het struikje mee zonder lavendel voor geur geen leven beseften ze eenmaal buiten gedreven in de olie tegen pijn en zielewee twijgjes maken geesten sereen in tijd kussens…

Tijd is geen snelweg tussen geboorte en sterven, Maar ruimte om in de zon te parkeren Tijd is geen kast Om je leven in op te bergen, Maar een vitrine om het tentoon te stellen Tijd is geen typmachine Om alles te beschrijven, Maar een harde schijf om alles op te slaan Tijd is geen kalender Waar alles voorgeschreven staat, Maar een boek…

hoe droog waren mijn lippen toen ik, ten langen leste, dorstig van stoffige wijsheid proefde tandenknarsend viel mijn wereldbeeld in duigen toegedekt met droge blaren zocht wederom, gelijk de mens is, een andere schim die ook in mijn gespiegelde vitrine vertoefde ik was van mijn schepping getuige en kon weer de horizon verklaren…

Aangebeten vruchten, taart in zijn sarcofaag verdroogd, vleesresten in je zakdoek uitgespogen, brood dat onder een mossen deken lag. Nu, het is tijd, ga zitten. Eet. Wees stil, niet mopperen. Eet, leef omdat ik het wil. ---------------------- uit: 'De Uren', 1995.…

Struiken werden uitgetrokken, en voor zij vertrokken, zijn ze nog een kapelletje binnengedrongen, om de sarcofaag te onteren. Wie doet nu zo iets, wat is er in hen verwrongen? Hebben ze geen eerbied om te eren?…

koken De bestanddelen zijn onbetrouwbaar en dragen een zoute nasmaak van teveel deprecierende zelfstrijd en te weinig opbouwende aanspraak Je voelt je een nietsnut, overbodig op de wereld maakt gehakt van iedere aansporing tot hoop maar geloof, hoop en liefde zijn gerechten die nooit zo ver weg zijn als ze lijken ze liggen in dezelfde vitrine…

Hierin wordt als alternatieve titel voor 'Invitatie' nog 'In de vitrine' als optie open gelaten.…

tussen woorden en achter dingen leef ik in een warwinkel van leven zoekend als een alleseter kijkend achter muren wat er op mij wacht daar moet het zitten de kern wat ik zoek gedachten en gedichten in de groei van het ongrijpbare doordrenkt door onze oertaal die zich laat inwerken in de vitrine van mijn denken het zijn de verschijnselen…

zegt welkom en vaarwel vanuit de eeuwige deuropening die zekere honger naar de onsterfelijkheid van één vrouw en één kunstenaar bijtende in alle uren en ogen alsof ze kersen en appelen van de korte seizoenen zijn offer onderweg naar de goden in deze, versierd met dure kant paarlen ketting, juwelen en één open waaier, sarcofaag…

Dien niet langer jouw verdwaalde droom en kom liggen zij aan zij Maar alvorens wij ons droeve doodskleed schikken open de gordijnen en laat alle sterren vrij want de maan klimt nu kil en de zon zakt reeds traag aan het voeteneind van onze donzen sarcofaag.…

We kochten kaarten, maakten foto's en deze vitrine met namen van schelpen op kaartjes die het leven had moeten betrappen maar kansloos liet ontsnappen, vergeeld, verregend onder stof; Bontemantel, Watermuiltje, Hartschelp. ------------------------------------------------- uit: 'Door het donker van een kamer', 1989.…

We kochten kaarten, maakten foto's en deze vitrine met namen van schelpen op kaartjes die het leven had moeten betrappen maar kansloos liet ontsnappen, vergeeld, verregend onder stof; Bontmantel, Watermuiltje, Hartschelp. ------------------------------------------ uit: 'Voor een dag van morgen', 2011.…

Een unieke relikwie uit de dynastie van Achnaton, farao die Aton, de zonnegod, behaagt: op het paneel aan de achterzijde van de sarcofaag zit zijn opvolger en schoonzoon Toet-Ank-Amon gezeten op de troon de goddelijke koning door zijn vrouw gezalfd, elk op het hoofd een kroon een zweem van ingetogen tederheid doorbreekt…

in de chaos en hectiek vandaag zie ik een sarcofaag die pure rust uitstraalt bij afwezigheid van tijd door millennia gekleurd met trotse zelfverzekerdheid zijn is zo in stand gebleven met alle exhibities uit een rijk vroeger leven het hebben is vergaan in strijd en dwaze oorlogen waarvan de zin ons is ontschoten wie zijn we nog…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

keek, Ik weet nog toen ik jong was, Met m’n hele leven nog te leven, Zat ik daar, dromend in die klas, Ik weet nog toen ik jong was, De dood nog zo ver leek, Maar nu, als ik slaap, Kan het zijn dat ik morgen niet ontwaak, Ik weet nog toen ik jong was, Carpe diem was nog vaag, Nu leef ik elke dag, Totdat ik voor eeuwig rust in mijn sarcofaag…

Wynedaham woord van oeroude stam weggesleten in de Dollard maalstroom van eb en vloed vergeten door de wind de wiede leegte maar waarachtig op Hoofdweg 89 Nieuw Beerta 1830 ongeveer toch weer een wierde opgegraven stenen fundamenten beenderen staven dat er een kerkhof was een sarcofaag het blijft vaag dorp is verloren ergens hier…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…