( voor Jan Arends )
Hij had de eeuwigheid lief, die cent van grote waarde,
dat lachen boven al het aardse, de kronkelwegen van
aardverschuivingen boven het melkwegstelsel, gesteld
dat we daar eens wodka van maken en klinken met God
op zoiets als de genade voor allen en het temperament
in volle extremiteit. Het moeras van de waanzin ligt
besloten…
Ich irr' herum in Nibelungen,
Verzauberd, ob Zirenen sungen
Schwimm ich in einem dunk'len Fluss
Im Schwarzen leuchten trotzdem Sterne
Und einem Traum bringt mir dein Kuss;
Es scheint die Sonne in der Ferne…