Alle inzendingen over Tussen dromen en de

In het kamp verdwijnt de werkelijkheid tussen -- droom en welzijnswerk.…

de grenzen van mijn dromen heb ik nog niet ervaren wellicht wil ik die onbewust voor het laatst bewaren ik loop dan wel de kans het moment suprême te missen door tussen droom en werkelijkheid mij in de route te vergissen…

Onder 't helder koele laken, Waar ik op de sluimer wacht, Lig ik tussen droom en waken Voor de drempel van de nacht.…

N7 de route Montelimar de stad Nougat de lekkernij de stad als twijfelaar tussen Drome en Ardeche drukt z´n stempel op de N7…

tussen droom en daad... (W.Elsschot) er wordt heel wat geschreven in en dichtersleven... doch met zestig dacht ik stellig 't mooiste moet nog komen maar zoals ik ooit eens schreef; 'de dichter is een dromer'…

tussen dromen en waken raakt mijn hand niets terwijl de voet al aardt flarden van illusies bespelen dag en nacht zo wentel ik als mens eeuwenlang in dromen leven en dood zijn een vorm van dezelfde energie…

als tussen droom en werkelijkheid geen scheidingslijn meer loopt en zonder schroom de wenselijkheid aan realiteiten wordt geknoopt dan kan de vraag het antwoord zijn op wat ik eigenlijk wil… en valt vandaag het menselijk brein in slaapstand eindelijk stil…

In mijn zoektocht tussen dromen en werkelijkheid pluk ik sterren die mijn pad verlichten in het duister raap ik maangedachten en nestel mijn zilveren lijf tussen dons en lakens deze nacht sterf ik mijn duizendste dood voelt mijn ziel niet langer de strijd voorbij eenzaamheid geef ik mij over aan het grote lege niets…

Mijn gedachten drijven, tussen droom en werkelijkheid. Als bladeren die vallen, dwarrelend in de wind. Nog met de warmte... van de zomertijd. Hun voedsel gevend, aan de grond waaruit... ze zijn ontsproten. Hopend op een nieuwe lentetijd. Antje.…

wel jaren, Want tussen droom en daad Staan zoals altijd nog Veel praktische bezwaren…

De slimme surfers in de Dapperstraat Zijn goden in het diepst van hun gedachten Van wie geen jonge sla is te verwachten En als wetten tussen droom en plagiaat Volgroeien van klein bah tot grote boe Dan ben je aan je laatste byte-je toe…

Verslagen ontwaak ik, zwetend tussen droom en daad. En een illusie armer.…

vandaag stokt de tijd ze weigert te verstrijken uit het niets herrijzen mijn ouders die lang geleden gestorven zijn ik klop aan bij het verstofte nest het is verlaten en begroeid met mos ik ken de dode dromen van mijn ouders niet met smalle vleugels woon ik tussen dromen en de dood…

KAARSLICHT Waar jij nu bent tussen droom en daad het is donker buiten Ik werp een lijntje uit een spinnendraadje op de wind het is nat en koud Er brandt een kaarsje een warm licht verspreidt ik voel hoe het jou bereikt…

Met één oog kralig dicht geknepen, sukkelt hij tussen droom en geeuw. Daar op die tak wipte een spreeuw, maar met een slapende poot, stortte hij heel rap naar benee.…

Golven rennen over het lage land wolven komen van de bergen een kinderstem in de nacht bovenkomend in een wak tussen dromen en waken (boven aan welke kant?)…

Hoe vaak stonden er tussen droom en daad Niet praktische bezwaren - zie de mens Doorbreekt hij in zijn leven ooit de grens Waarmee hij als taboe zichzelf verslaat? Wilbur en Orville vlogen met hun kite Eerst heel gewaagd, maar achteraf best (w)right…

de balans tussen dromen en leven is soms voor even wazig en zelfs onbepaald zou de last van contemplatie ook wegen op een simpel wezen? Zijn de rede en reflectie middelen tot overleven? Nemen zij ons bij de hand? Is afstomping soms een zegen? Voor ons strijdende geweten we kunnen er soms niet meer tegen we vallen van ons evenwicht…

Op een bed van veren schilderen gewonde engelen tussen droom en daad het verre licht.…

In wezen al afgesneden zijn zwevend tussen droom en daad Het heft in eigen hand nu ze hierin was beland en wie erom vroeg kreeg te horen "genoeg is genoeg"…

Naakt open bloot gedachten gevoelens in jouw schoot voor jou buig ik nachten raap sterren in verboden land dwaal ik tussen dromen niet wetend wat gaat komen geef mij jouw hand mijn zielsverwant ik toon mij naakt open en bloot leg mijn ziel en zaligheid in jouw schoot…

spreek zachte woorden, liefje in het onbeslapen bed van heimwee laat mijn handen strelen naar alle zijden van je taal in een wervelstroom tussen dromen en ontwaken dek me toe, mijn liefje met de warme zucht van je zwijgen mijn lichaam heeft jouw lichaam lief doorheen de diepte van het linnen adem mij, je liefde ik wil samen…

waar roze valt in de tweespalt van waken en verder dromen zijn dimensies hun grenzen kwijt er is niemand die kijkt of past op overtreding allen zijn gelijk op het prilste uur van de nieuwe dag als de nacht zijn beelden in licht heeft zien sterven is de keuze vrij tussen dromen en werkelijkheid meteen een wankel moment…

een aarzeling schemert in het duister terwijl wij verkeren in en illusie tussen dromen en ontwaken een offensief van denkers en dromers is onderweg naar morgen en zullen elkaar vinden in elke vleugelslag de vogel zal blijven vliegen de aarde zal blijven draaien de zal vis blijven zwemmen zolang de…

Gepiloteerd tussen clangevoel en pubersentiment slaap tegen slaap, romp aan romp, langs de schrikdraad van de bandoneon gegidst door de torsie van het torso. Muziek als dynamisch onderduikadres voor de tweeledige egocultus van man en vrouw, om na de balsem van cabeceo en abrazzo halt te houden tussen droom en daad.…

wie het weet mag het zeggen waarom je midden in de nacht gaat schieten het kan iets geweest zijn tussen dromen en waken toch waarbij je diepe angsten het overnemen en een wapen grijpen en dan zit je liefde daar dood in plaats van een niet bestaande inbreker op de toilet en ben je verder niets meer dan excuses en tranen, hoe…

Bij jouw gratie Begint elk woord met een zin elke zin met een context elke context met een toekomst een toekomst zonder verleden En nu weet ik wel: als ik stemloos meesnik met alle boze wolven in het bos raak ik in het ongerede word ik getechnologiseerd -tegen onwil en ondank- in het schimmenrijk tussen droom en werkelijkheid…

zocht Een glimlach op ‘t gelaat Domweg gelukkig Tussen droom en daad…

Lucht bezwangerd van licht in stralende ochtendkleuren waar duister der nacht zwicht tussen droom en dagelijks gebeuren. Nevel over vergezicht tot wouden parelen over velden van smaragd landerijen die daglicht trouwden zon als bruid die vriendelijk lacht.…

waar draden herfst spannen dood en vergankelijkheid loert uit steelse hoeken schijnt een lage zon kleur in de druppels op het web in een verlate oogst die ik altijd heb gespannen tussen dromen en verlangen wandel ik langs je gezicht in weer een laatst aanraken de ogen nog gericht in zwart en grijs de blik op wit van winter maar…