Alle inzendingen over VERKENNEN OR DUISTERNIS OR RUST

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Voor de verliefden is er maar èèn hartewens Elkaar beminnen.…

Duizend vragen die als dromen een EEUWIGHEID verkennen.'…

Een wilde hummel verblijft tijdens warme dagen vlakbij de zee ervaart vluchtige lusten al rondwentelend duiken in zwaar brullend scheerzeep waarmee reuzen uit verhalen hun stoppelbaard doen schuimen en over hoog helmgras springen terwijl luchtige duinrozen zacht wuivend lokken "blijf even snuivend bij ons staan klim op de zandtop voor…

Ik wens je het kunnen genieten van de stite, genieten van het mooie zonlicht, het mysterie van de duisternis, de kracht van het water, de frisheid van de wind, de rust van de kracht van de aarde, en liefde die alles overtreft.…

lui, loom, niet vooruit te branden slaperig dromerig als een slak kruipend door de dag om uiteindelijk over te gaan in de nacht met duisternis, helderheid onrust, rust luiheid loomte…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

in het verkennen van de grenzen…

hij is toe aan een uitdaging na maandenlang elke dag dezelfde als ervoor en erna rusten op plots gekomen lauweren werd het niets hem ineens teveel bergen beklimmen wil hij zonder zuurstofmasker de diepste zeeën verkennen een duik nemen in de ziel van het wezen dat hem stuurt en op drift heeft achtergelaten voorlopig schrijft hij plannen…

Piëta naast je neer in haar barmhartige armen rust jij kind Wang Yue…

de zomer komt het land verkennen uit een koele zee blauwe lucht en zoele winden nemen al haar geuren mee ze zindert richting horizon kleurt weide geel torens trillen krom de warme lucht wordt hen te veel vogelkoren zijn verstomd mensen worden mat siësta biedt serene rust er is niemand meer op pad zon zal blijven stoven tot…

Duisternis dimt nacht tamelijk zacht in een dromend woorden onderkomen misschien een schim, in hem de ziel zou deze twijfels thans herkennen of toch een dweil, met tegenzin die nog zijn grenzen moet verkennen vermenigvuldig zinloos zwijgen verlegen inhoud, het hart paraat we gaan naar huis, doorbreek de stilte schaduw der liefde, aangelegen…

in de fluwelen duisternis, waar kwetsbaarheid tederheid wordt lag je in mijn armen, innig geborgen nagloeiend we zwegen in veelzeggende stilte en luisterden hoe de tijd tot rust kwam en stolde tot tijdloosheid niets was er nog behalve wij…

Zo nu en dan komt er iemand die me uit de duisternis wil trekken. Ze proberen me te helpen, helpen om het licht te ontdekken. Ik durf niet in het licht, ik wil niet zichtbaar zijn. In het licht ben ik kwetsbaar, en ik wil geen pijn. laat me gewoon met rust.…

In Kaatsheuvel staan sukkels stom te springen In Londen zit een kneusje in een kooi In Rome doet een feestfossiel een gooi Naar het record ‘het even uit te zingen’ En om de afgelopen week te wreken Poog ik een Marokkaans record te breken…

moed de hoop vloeit weg en keert niet terug de duisternis blijft over, de rest lost op in het niets……

Binnen in mij is het duister Diep verborgen in mijn hart Maar ook zichtbaar in mijn ogen Zo gevoelloos, zoveel smart Leeg en niet meer te vervullen Onherstelbaar en verscheurd Laat me schreeuwen tot het einde zodat mijn lichaam met mij treurt Mijn hart vervult zich met het duister Mijn lichaam vol met angst en vuur Haat zal in mijn ziel…

Hij heeft zich jegens mij in het ongelijk willen stellen, opdat Zijn schijnbare onvolkomenheid mijn liefde zoude ontroeren en ontrusten, opdat Zijn schijnbare duisternis mijn liefdesver- langen des te dieper zou doen glanzen.…

Weet je nog van de parkeerplaatsen waar ons bloed opspeelde omdat we elkaar wilden. Soms spanden koplamplichten tegen ons samen soms viel er iets uit: speciaal voor ons zei je, een knopje om in naam van onze liefde. samenvallen in een soort somber onecht neuken, en zelfs dat is hard gezegd voor wat wij deden wij hadden voor elkaar wel…

Duisternis, alleen verscheurd Geen licht, wat me kan bereiken Het zwarte als een kooi om me heen Ik kan me niet bevrijden Het is te diep, te zwart Mijn oren horen stemmen Maar mijn hersens niet Mijn ogen dicht, voor het licht Zodat ik de uitgestoken handen niet zie Alles gaat aan me voorbij Geen vreugde, geen warmte voel ik hier Het is…

Waarom is de dood zo zwart Zoals het lot ons tart Een leven van verlangen Ja echt, de dood treft alle rangen Zoals het leven wordt genomen Want Hein zal toch eens komen En denk ik aan die ene keer Dan weet ik, er is geen ommekeer…

De duisternis wijkt voor Zijn Licht Opeens zie je weer een gezicht. Je ziet je zelf in de spiegel staan En je hoort het hart regelmatig slaan. Wordt het weer donker om je heen Kijk dan eerst eens goed in je hart Het Licht geeft je een heldere start. God laat niemand in de duisternis alleen.…

Het einde van een tijdperk is meteen het begin van iets nieuws in je armen was het zo mooi. Het einde van mijn wereld hoe graag ik blijven wilde en nu verdwijn in het onbekende Het vervagen van onze wereld wegzwevend uit jouw armen terwijl de smaak van tranen bitter is.…

In een dal van duisternis ploeter ik mijn bewustzijn voort ik zucht en ploeg verder pijn behoeft geen woorden aanraking verstikt mijn gevoelens en klap dicht door te veel liefde die ik nooit eerder kreeg als je niet kunt kijken voorbij jezelf en ik de woorden zwijg die ik had moeten zeggen _toen de duisternis mijn ziel binnen…

ik word wakker wanneer de gouden bol reeds hoog aan de hemel staat de ochtend is mijn vriend niet en er is geen vastomschreven reden toe ik hou van de zon ik ben in de ochtend nog te moe en ik verlang naar dat mooie hemellichaam uiteindelijk is zonder het mooie licht met mij gedaan het ontneemt alle zicht en ik weet nu wat het is duisternis…

Over de duisternis. Tegen de avond, in veel gevallen, Is de duisternis vaak gevallen. Nu denk u wellicht, Die viel languit over het licht, Dat zelf ook weleens is uitgevallen. In dit licht stelde ik zelf vast, Dat men hierover nog in het duister tast.…

Duisternis, ik weet het er is zoveel over getwijfeld ik kon de ingang niet vinden was in de worsteling te wrang voor eenzijdig niet beminnen en ik hield het beetje licht ook vast in mijn grijpgrage vrouwenvuisten vol onbegrip, maar met vertrouwen dat onze vergissing niet blijvend was of weg zou kwijnen in de tussentijd ik hield immer jouw…

In mijn diepste duisternis zal ik je wezen diep liefhebben en God vragen je te vergoddelijken.…

Droevig en alleen uit de wereld; is het landschap heel gedwee, stil vredig en zacht. Teder welt de bries en raakt het goudkleurig tapijt. Roekeloos zoals d'aanraking van een veer; neerdalend als duisternis'ommekeer. Is er niets meer te verwachten, stil sereen de morgen afwachten.…