Alle inzendingen over Vaarwel OR Tot nooit OR Afscheid

Als een gedwongen afscheid aan ’t einde van de dag, een laatste groet verstopt de tranen in mijn lach. Je tijd kruiste mijn pad je dagen zijn ontmoet, vergeten doe ik je niet meer vaarwel, het ga je goed.…

Dit is onze afscheid niet, kameraad. Boven de wolken zullen we elkaar ooit tegenkomen. We gaan zwarte Friese paarden bestijgen, over onze gewonnen oorlogen en mooie vrouwen praten. Ik zeg je geen vaarwel maar tot ziens, grote vriend ! In memoriam meneer D.…

Eigenlijk zeg je nooit, voorgoed vaarwel Eigenlijk zeg je nooit voorgoed adieu Eigenlijk zeg je nooit, tot nooit Eigenlijk zeg je nooit, tot nooit meer ziens Want al verruil je het tijdelijke voor het eeuwige We zien elkaar toch echt wel weer Dus zeg ik eigenlijk, tot snel, kortom: Tot de volgende keer!…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

En bij de allerlaatste groet zal ik je hoofd neerleggen en zacht als afscheid zeggen: Vaarwel, tot ik je weer ontmoet!…

Het is zo moeilijk om te zien hoe je langzaamaan verdwijnt terwijl je toch aanwezig blijft ik zie je angstige onzekerheid de hulpeloosheid van vergeten jouw lege ogen niet meer weten het verliezen in en van jezelf en telkens als ik jou weer zie ben je een stukje verder weg schrijnt de pijn opnieuw vaarwel in het langste afscheid dat…

Vaarwel Maastricht. Ooit kom ik terug. als ik oud ben en versleten. want het goede van jou. Want dat... dat zal ik nooit vergeten…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Hij is niet meer, Driek van Wissen eens dichter van het vaderland met zijn schrijven elke zaterdag in de krant grote dichter, we zullen je missen Nooit meer in het Dagblad van het Noorden nooit meer: Driek van Wissen zijn woorden. Vaarwel Driek…

ons verbonden daarom ook zeggen wij liever nog was jij hier toch en éven nog om elkaar te zeggen waarvoor eerder wij de woorden mistten voor de vragen ook die antwoordden zouden dit moment van afscheid komt rauwer daarom in en op ons gemoed want ergens eens of ooit hielden wij de hoop elkaar echt te vinden toch vaarwel pa wij…

Ik neem geen afscheid er is ook geen reden toe misschien maakt het dragen van de dag mij zo moe veel meer dat afscheid vooruit duwen niet over de schouder kijken nee, nooit afscheid.…

Goênacht, vaarwel! want ik moet gaan, Vaarwel en reik mij nog de hand; Een vreemdeling bood me in 't Zuiden aan, Wat ik niet vond in 't Vaderland; Wanneer ik u voorheen verliet, Dan was 't: "Ge ziet mij spoedig weer!" Thans luidt de groet, die ik u bied: "Vaarwel, zo 'k nimmer wederkeer." Goênacht, vaarwel! - Goênacht, vaarwel!…

Afscheid nam hij voor de einder, veel te vroeg.…

Soms zijn er in het nieuws ook mooie dingen De regen klettert, maar mijn dag is goed Ik roep naar iedereen die ik ontmoet: 'Kom luister mensen, Gordon stopt met zingen! De voorpagina zegt het, zwart op wit.' Nu Bløf nog, Bauer, Joling en Jan Smit!…

Bekijk mijn gespiegelde vergankelijkheid in de droefenis van jouw bewogen ogen bomen nemen afscheid van de witte winter dromen drinken bij het vaarwel van de dromer hoe iemand met jouw zeldzame schoonheid tot zulke tedere eenvoudige dingen in staat is hoe iemand zo teder kan zijn dat kan alleen in liefde blijven waar ook ter wereld…

Ik wil je rust niet bederven en neem nu voor de laatste keer afscheid.. Vaarwel lieverd...…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Nog altijd tovert zijn beeld een traan het ontbroken afscheid drijft mij in een waan van heldere beelden die wij samen deelden Het heengaan zonder een vaarwel leidt mij voortaan door een aardse hel in een flits zijn licht gedoofd mijn geluk voorgoed geroofd Wanneer komt weer die dag dat uit volle borst ik zingen mag: ‘Weg is nu de…

Altijd komt ie totaal onverwacht, maar nu als op afspraak ’t afscheid is zacht, is teder is mooi en triest tegelijk, want afscheid, is afscheid en je bent er nooit helemaal op voorbereid! Rust zacht verre vriend!…

Vaarwel klassieke eetkamer hoekbankje in zes kleuren rood Herinneringen te meer brengen mij in ademnood Vaarwel tweepersoons eiken bed witte luchtige deken Herinneringen te meer die wonden in mijn hart steken Vaarwel klavier en leren bankstel beiden in donkerbeige kleur Herinneringen te meer ik mis jouw klank en geur Vaarwel pitoreske…

in ’t bindlint trekken strak nu wij ieder aan een kant ons tegenhouden het weefsel wat losschiet tussen je vingers je trekt de draad met je mee richting nooit in gedachten al voorbij de horizon gelopen zoals je komt en gaat in mijn leven het mooiste vaarwel is nog niet geweest…

nog geen lichaamsdelen wat plakt aan dit zwaard van waarheid vaarwel tot dan is geen afscheid dacht dat dit beter zou maken mens maar alles blijf en niks is meer als het mes waarmee ik jouw strot doorsnijd geweld is soms geoorloofd omdat schuld gemaakt is uit een belofte belofte maakt schuld wie nu niet bang is sterft…

Ik schrijf je naam in schemer en kus de inkt, vaarwel schrei lachend tussen laken verhang de plafonnière Afscheid glanst barrière twinkelt atollen aan`t verleden schuift gordijnen over fel ik schrijf je naam in schemer Donkere glazen onaangedaan hoe lang we ook vermeden dat laat zich niet ontkennen Dat laat alleen maar weten het duister…

De wereld draait steeds haar rad van de tijd vóór mij – Ik word duizelig.…

het leven tekent nooit meer gisteren morgen geeft haar glimlach terug aan toen terwijl vandaag wanhopig schreeuwt om jou kus ik het duister vaarwel volg je heel zachtjes naar ooit dag lief…

Gisteren achtergelaten gezichten, snikkend Vandaag verloren illusies verdwenen in tijd Ogen stromen tranen naar vergetelheid Morgen aangebroken schuifelende voeten `n Laatste aards vaarwel brengt hemelse groeten.…

Ei, zie van ver nog wordt het woud Zijn groet aan ons niet moe, Daar 't wuift met tak en twijgen, Die duizend stemmen stijgen; 't Roept ook vaarwel ons toe.…