Alle inzendingen over Veerman OR thuis OR haven

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

het schip een paard van hout met vleugellamme stilte volgestouwd het vertrek valt hem zelden zwaar de thuiskomst steeds een smeulend verlangen maar thuis zijn gewoon thuisblijven dat kan hij niet verzucht Penelope het water huivert de veerman meert aan een roerloos wachten in onderbroken tijd…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

de veerman op de pont belaagt het water keer op keer overwinnen zal hij dat wat zijn vrouw nam rusteloos frommelt hij aan een sigaret hoort de takken in de noordenwind het is kalm aan dek zoals bij hem in huis waar koffie en muziek zorgden voor een thuis onbewogen staart hij het water af dat zijn gezicht prijsgaf…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Veerman, vaar mij nu maar over.…

Waar is de veerman? We reiken de halzen. Zwijgende kraaien wachten. In gesloten bomen. Waar houdt hij zich schuil? We draaien de hoofden. Verstarren in de duisternis. Watergeesten kronkelen. Wanneer doemt de veerman op? Ergens wacht hij aan de schimmige overkant. Hoeveel kraaien zullen hem vergezellen Wie van ons neemt hij mee?…

Thuis is geen bed, geen tafel en geen stoel Thuis is geen plek, maar iets wat ik voel Thuis is alleen waar mijn ogen je zien 't Is waar jij me laat weten dat ik 't leven verdien 't Is waar jij naar me luistert met me praat, met me lacht 't is de veilige haven die ik nooit had verwacht Thuis is de warmte waarmee jij me verwent…

het is geen huis, nee meer een haven en niet omdat ik kom en ga ik leg ‘r aan, ga er aan land verzand in blikken en in woorden blijf ik komen, zonder gaan bestaan wij immers echt het is een thuis, meer dan een haven en wel omdat ik ga en kom ik blijf vertrekken, maar ook keren leren hoe het ook kan zijn niet te vluchten,…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Thuis is mijn haven, soms dichtbij dan weer ver weg. In alles heeft mijzelf zich voltrokken. De klok die alijd voorloopt, de hond, de kat, de ongestemde vleugel: alles begroet mij met vriendelijkheid.…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Wanneer je Zuid of Oost als je thuis haven koos.…

Ik stuurde de veerboot die van dood naar leven gaat heen en weer – zolang de klok het einde slaat. Ik vaar altijd bij schemering wanneer we lijken op elkaar – je wilt onder mijn kap kijken naar mijn donderend licht. Drink het water maar van vergetelheid – met de tijd doe ook jij je ogen dicht. En als je ze sluit tel ik de buit die…

hij neemt de munten van m’n ogen en draagt me naar zijn boot ik voel me opgetogen al ben ik kennelijk dood er is het wiegende bewegen op het water de besliste haal waarmee hij aan de riemen trekt de zachte schok een tijdje later waarmee de eindreis zich voltrekt een zwijgend wachten tot ik opsta een knik – als groet bedoeld terwijl…

zich rimpelt in de strijd weerklinkt mijn drijvend spiegelbeeld in klotsen dat zich wijd als een uitgestrekte echo voorbij de luchten heeft verspreid en zal ik mij hervinden in de rimpels van de tijd Kijkend op het water verglijdt mijn beeld in blauw stromend trekt mijn spiegelbeeld langs oevers die in dauw wachten in hun ongeduld op de veerman…

De veerman telt zijn munten na. Alweer klaar om te vertrekken.…

Elke zee is veilig Elke haven is een thuis De reis is vol vertrouwen Zelfs breekbaar gaat niet stuk Wanneer je elkanders baken bent En elkaar om beurten volgt Zoveel meer zul je behouden Op golven van geluk…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

kleurden blauw ik gaf me over aan de armen van de zomerwarmte de veerman bracht me zwijgend naar de overkant…

deinsde iedereen jouw fluïdum was onmiskenbaar van een hogere orde dan het menselijke jouw verkiezing als veerman had an sich al zoveel tegenstrijdigheden dat de drijfveren uit een andere wereld nadrukkelijke waarneembaar waren in buitensporigheden…

Dus blijft de bootreis onverlicht als de veerman het licht duistert namens alle wereldgoden omdat niemand ooit nog luistert.…

in het raam ligt een onbewogen haven. de ruimen zijn ondiep geladen, afgezonderd. de smalle masten kerven in het zwijgend verstand. een vaste koers is op het schip geplant. varen, stiller dan ik het kan.…

hun tweede veilige thuis haven.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Minister Veerman is een ritselaar, met nevenfuncties en met boerderijen die blijkbaar zonder hem niet goed gedijen, met foutjes hier en slordigheidjes daar. Als een gladde aal kan hij ontsnappen en voelt zich niet gedwongen op te stappen.…