Alle inzendingen over Venus en Sedna

Venus pulkt aan haar sluier Toont haar vrij, onbestemd naakt Ontbladerd in een diep licht Voller dan een arabesk of een bloem In een gestalte van rauwe rust Daar en dan raak ik verhit Ze strooit begeerte in een versleten ziel Meer dan naakt kan niet Het nu wordt een kristal Glanzend in de ronding van de borst De vloeiende lijn van de bilnaad…

in het overzeese veen bloei je in hoge zon de wortels ondergedompeld een getande schelp glanst van parels de kleffe stroop die opwelt uit een vangarm verscholen in een vouw trildraden verraden dat ik nader en de val klapt in een wenk dicht randen sluiten naadloos aan ik spartel weerloos maar gulzig in het sap tot je me weer ophoest als…

blind mijn hart doof mijn oren ik zwijg zinnen zonder horen luister slechts naar wat ik weet en weet dus niets…

Door mijn wimpers volg ik de druppel Verlost vanuit je overvolle navel Glijdt zij weifelend zigzaggend omlaag Over de deinende vlakte met trillend dons Aangekomen bij de heuvel van Venus Aarzelt zij even om dan samen te smelten In de nog altijd vragende vallei der liefde…

De Euro valt, zegt elke analist De werkeloosheid blijft voorlopig stijgen Geen bank bij wie u hypotheek kunt krijgen 'T is pokkeweer, dus Venus ook gemist Het  enige dat ons nog interesseert; Raakt Robben vóór de toss al geblesseerd ? …

Zijn vurige hoofd duidt de avond als een ster schittert lucifer…

het licht ontbrandt in z’n kop zoals de zon soms de dag openbreekt waarna het hout verbrandt verkoolt tot het zwart van de nacht en je het van pijn moet loslaten zo gaat het soms met liefde de plots oplaaiende vlam zal gaan dimmen verdwijnen achter beider kimmen en na het echt uitgebrand zijn rest alleen nog die duivelse pijn…

Haar hoofd In haar arm Op een kussen Borsten Pront vooruit Adembenemend Oog'n, mond Gesloten Venusheuvel Hoog haar Schede bin- nen geschoven Orgas- me en e- jaculatie Venus Heuvelhoog Gecopuleerd…

en geven elkaar een kusje cadeau want dat moet altijd van Venus als je haar passeert bij Mercurius rusten we in het luxe hotel aldaar en kijken samen naar de volle maan tot we weer ontwaken…

Bij haar Valt de leegte in het niets De kracht van haar zijn legt een band Van verbondenheid Alsof ik niet bewegen kan Dat ik verloren loop in haar zijn Het heelal is te klein voor haar ziel De zon te koud En venus te klein Daarom voel ik me een reus bij haar Dapperder dan de koene ridder En leuker dan de nar Dat alles Door haar…

Jij golvende venus, ik verslik me in de tongval van jouw G. Lippen wijken, 't gezwollen lichaam ontvouwt in kietelstand. Ik bevinger verlangen maar je wilt mijn hele hand.…

mijn maan staat in venus liefde kruist het pad van mijn tweede huis met nummer zeven mijn geluksgetal ik stuur een kreeftje strandwaarts vis een visje stroomopwaarts pak de boogschutter zijn pijlen af zie liefde op het pad staan…

In de berg bij mijn vuurman heb ik niets te doen dan gelukkig te zijn Om me te vermaken verschijn ik soms als blanke maagd in de wereld voor afgunstige ogen en onhoudbare begeerte om aan den lijve mijzelf als nieuw opnieuw te ontdekken Mijn dag en nacht duren langer dan een mensenjaar van de jongens en de mannen die hun schilden…

Als een sarabande de buik Ontbloot zij en haar kleren Die hangen met zo’n lichaamseigen Aantrekkingskracht te schemergeuren. Het zal even zijn in het eeuwig Geweest, dat –juist met het hoofd omstroopt- Ontboezemend haar hals verscheen, Louter als parelmoeren naakt. Ontvlochten in die toegeruste Overdaad met een pols wat losjes Van slag…

Met zoveel veerkracht komt zij naderbij de aarde moet haar dragen lege glazen tinkelen op tafelbladen het grint knerst met elke schrede Zij gaat niet eens zitten blijft staan onthutsend naakt een Venus zonder armen witkoel als marmer van Delos in haar ogen smeult de zon…

De rode knecht verhaast zich met demonen hemellichaam zonder borst fakirbed voor kindse bevalling venus stremsel van de macht heeft de melkweg drooggelegd demonen lachen zich tot barsten verbeten zuigeling aan je navelstreng geworden tot de rode knecht vrijerig met vele manen wordt de kosmos stilgelegd…

Ik voel me wat lentetriestig Het grijs wordt zwart na een dag van voortdurende zachte regen Door wortels heen stroomt, ruist het vocht, het blad richt zich op De dingen gaan zoals ze gaan als Venus, een inktzwarte stip op de zon en toch waar ben jij wie ben ik word jij als het regent nat?…

Ooit hoop ik dat een Eva voor mij naakt, Venus uit een zucht van zilte golven Parelend in Botticelli's baren Mijn hart verterend, God mag mij bewaren, Mijn ziel verblind verloren en bedolven Als zij de slangelust in mij ontwaakt Vrouwe Fortuna engel-wraakgodin, Berooft zij mij, een Adam, van mijn zin…

in den beginne een woord en een rib uit mijn lijf het was goed zo, dacht ik, maar niet mijn verworven wijf in overdreven beweer dacht zij dat er meer moest zijn diende een andere heer nam een laatste trein zij dacht een kaartje naar het eindstation en verwacht niet dat het anders kon duidt het mij niet euvel alleen Venus heeft de…

ogen kijken naar het zienlijke en onzienlijke ontdekken facetten van gruwel en schoonheid doorgronden mysteries achter keerkringen zelfs in het duister ervaren zij het licht van Venus mijn binnenogen kijken speuren met een Argusblik waakzaam ziend voorbij de randen van het dagelijks bestaan niets gaat verloren in de oneindige Kosmos…

Als ik mij ogen opensla, badend in het licht zie ik mijn helderste ster, de hemel heeft haar ingericht, de Venus met een eigen gezicht, tapt haar liefde uit de waterput van duizend zinnen elk woord een wolk om te beminnen ongeremd, om nooit te vergeten zo niet, dan wordt de hemelse put alsnog gedempt, tussen de dag en nacht…

Ze sluiten geen deuren achter zich de jongens al roepen ze honderd keer kan die deur niet dicht als de wereld roept vergeten ze licht wat ze aan anderen ergert en ik zeg u het wordt nooit wat tussen mannen en vrouwen zowaar als ik besta zeg het me maar na een vrouw komt van Venus een man komt van Mars en wie anders beweert is dubbel…

De muziek is inmiddels al lang weer opzwepend een ieder gooit zich los maar zij dansen nog hun eigen dans innig verstrengeld mond aan mond in een totaal andere dimensie waar Venus en Mars zich innig versmelten tot een eigen heelal waarin de tijd stil staat alle zintuigen alleen gericht op elkaar…

Haar laptop optillend het bagagerek in laat zich haar blote buik zien, een navel glimmend van doorvoed geluk een vleesgeworden godin volmaakt vallend in het moment waarvan ik deelgenoot ben zich hakt in de herinnering beweegt, bestond, verging voelbaar vloeibaar Ming…

vragend geen antwoord starend geen blik wat moet ik wat kan ik doen? "koffie zetten" zegt ie…

. ----------------------------------------------------------------- Opmerking van de schrijver: De Venus van Urbino van de grote Renaissance schilder Titiaan, wordt beschouwd als een meesterwerk.…

Vrouwen komen van Venus mannen komen van Mars, Althans dat zegt iedereen maar ik ben nogal dwars Als je enigzins je best doet om elkaar beter te begrijpen Dan kan een prille liefde tot iets heel moois rijpen Open staan voor elkander het beste voor elkaar willen Dan kan een liefde bloeien zelfs een hele prille Als mannen nu eens zo…

In symbiose leven zij zichtbaar ongelijksoortig in aanklevingskracht die de stilte laat bewegen Waar krachtdadige liefde liefdevolle kracht raakt plakken twee componenten tegenstellingen aan elkaar…

Vanmorgen gezien dat de morgenster er opnieuw even eerder was dan de zon met zijn rozeringerige dageraad Jij was daarbij verbaasd dat een ster ook een planeet kan zijn en dat de maan even ervoor zo groots en prachtig scheen…

Plan A; een gat in je gezicht geslagen, met een voorhamer misschien of desnoods een tennisracket, je moet begrijpen, het gaat hier om een straf, wij spreken van rechtvaardigheden. Zinloosheid is een parelmoeren doosje, een bijouterieënkistje vol dierbare obsceniteiten, maar niettemin. Mijn haar vloeit uit, azuur, mijn lijst is afgezet met knalroze…