Alle inzendingen over Ver van hier

Ver voor de vertwijfeling ver voordat mijn leven opnieuw ontsprong was jij mijn stralend middelpunt aan de hemel mijn nooit ondergaande zon Ver voor de volwassen wereld ver voordat ik tevergeefs om onwillige harten streed werd jij gevoed met het grootste geluk maakte een drie-eenheid jouw leven compleet Ik vroeg me af hoe het zijn…

Neem een veren kussen, knip het open en laat de veertjes vliegen in de wind.” Hij begreep het niet, maar deed het wel. Hij vroeg: “Hebt U me nu vergeven?” De wijze zei: “Ga, en zoek nu alle veren weer bijeen.” “Dat lukt me nooit, De wind heeft ze in alle richtingen verbreid.” “Ja,” zei de wijze man,” net als die veren...…

als je denkt een schuilplaats gevonden te hebben goed beschut en veilig warm ver weg van de leugen de stad de angst de leegte de droom de starende voorbijgangers ver weg van wolken trekkend het land in ver weg van de…

Ergens ver weg Huilt een jongen Traanloos staart hij Naar de horizon Hij huilt om pech Is van de pijn doordrongen Bewegingloos gebaart hij Naar de plek waar het begon Ergens ver weg Staat een jongen Naast hem ligt de leegte Te wachten tot ik kom…

ver van huis voetje voor voetje waar een zee van bergen heerst die het veld niet ruimen zal waar je niet ontsnapt aan ongebaande paden waar geen keus is dan te sterven of te overleven voetje voor voetje ver van huis…

Jij die zo luchtig was, je bent bekleed, bekleed met gezag, je schrijfsels, je spreeksel hebben je ver gebracht, tot de zoveelste macht, je lopen een ritus je spraakkunst ruis ze hebben je ver gebracht, ver van huis, de uitoefening van je lach is onbedaarlijk in orde, je bent vanzelfsprekend geworden. -------------------------- uit…

Jij & ik, samen wij, waarom ben ik hier en jij zo ver weg van mij.…

om de bocht heen gluurt ik oker met je mee naar ‘t donker waar we onze veren plooien verrassend licht en eigenzinnig zal 'k zacht bij jou ontdooien…

In je oren het miauwen van de meeuwen en het gemoedelijk getok van het veer beneden op de vlakke fjord heen en weer en terug naar je bladzij.…

Het gaat er Vooral niet Koninklijk aan toe Met de royalty’s En zeker niet Met meerdere partijen en belangen Van Duncan, Wouter en Ilse Zo close, compact In het compositie/makingsproces Zo ver af Van eerlijk zaken doen The making of wordt Ik maak je af Zo ver af van het auteursrecht En dus voor de rechter De pijlers onder…

Hij is te ver hier vandaan Mijn handen kunnen nog zo rijken Zijn woorden kunnen nog zo strijken Maar we raken elkaar net niet aan Hij is te ver hier vandaan Zijn stem hoor ik fluisteren Ik *moet* wel naar Hem luisteren Maar we raken elkaar net niet aan Hij is te ver hier vandaan Zijn gedachten zijn ook die van mij Voel me door Hem gebonden…

was ik een vogel ik blies nieuw leven in mijn oude veren dan koos ik het luchtruim een subtiel tapijt van veren liet ik voor jou lief achter…

Een vederlicht vers om jou te groeten om de dagen te kleuren met regengeuren met heimwee naar lente en vogelenzang. Een vederlicht vers om jou te zeggen dat het leven goed toch goed is vol betekenis ondanks zoveel zorgen er is samenhang.…

ik kan je niet meer volgen je bent weer ver weg van mij…

Hoewel we dicht bij elkaar wonen zelfs vaak onder één dak ben jij toch dikwijls zo ver bij mij vandaan. Verder dan mensen aan de andere kant van de wereld kom eens wat dichterbij.…

Ver van lawaai en herrie, drammers en gedruk, van te weinig met teveel op een te klein stuk. Streel ik verre zichten waar het weids de zon verwaait, en haar waterlanden nog weten van geluk.…

Ja, maar het is een beetje ver. Hoe ver? Ver genoeg tot het avondeten. Dan halen we het niet? Misschien wel, hangt ervan af hoe hoog je wil klimmen. Hoog. Dan halen we het niet. Als ik vlug klim wel.…

Bijna niks is er aan de hand en zo ontstaat het mis-ver-stand, maar aan de andere kant: de meeste oorlogen ontstaan door mis-ver-stand. Dood en verderf, liggen vlak bijeen, haat en liefde eveneens maar: bijna niks is er aan de hand, alleen maar een mis-ver-stand. Net als bij oorlogen!?…

zo ver van de dag de eindeloze uren voel jij mij verder dan meer zo ver van hier herken jij mij mijn hart in dat van jou we dromen een ster en vergeten…

light verse normaal gesproken heb ik Bart Chabot best wel hoog maar zijn bewering dat de meeuwen een vliegbrevet hebben gaat mij wat ver vissen hebben toch ook geen zwemdiploma…

Zeeblauw kleurt jouw liefde wanneer je me tussen eb en vloed, eventjes, meeneemt naar zeeblauwe oorden ver weg van de sleur, ver weg van de strijd.…

Het is tijd om op te stappen het is tijd je moet nu gaan Waarom woon je ook zo ver, te ver bij mij vandaan?…

Wanneer de neus zich lengt tot besluit, behoef je zonder veren in het leven nog niet te creperen.…

De meest verse vis moet nog gevangen worden. Aan de lijn blijven!…

hij kwam van ver zij zag door hem hij overwon haar glimlach hij kwam niet ver zij doorzag hem hij overwon niet haar begeerte hij kwam niet zij nam hem waar hij behaalde louter zege op haar zinnen…

De jongen hier ver vandaan! Ik zag een jongen, ver van mij vandaan hij zag mij niet staan, dus laat ik maar naar hem gaan, hij zei zijn naam, ik zei aangenaam .......kennis met je te maken!…

luister naar de radio al die stemmen die van ver komen zijn opeens hier maar zo ver weg ook en de regen van het regenwoud veel luider dan het sneeuwen ergens in Siberia dat hoor je zeker bijna niet…

ik ben moe en weet wel waarom maar vraag het mij en ik weet het niet ik zie de vlucht van de vogels ver zullen ze gaan zo ver zulllen ze vliegen ik ben geen vogel en ik ben moe…

alsof in een bos bij de helling gezang klinkt een kind zingt het is nog vers deze inkt van de veer een gans laat deze reis beginnen met een eerste stap luchie…

waar blijf je ik wacht een geluid een auto een voorbijganger maar niet jij kom je nog of blijf ik de hele avond eenzaam jij bent zo ver van mij verwijderd ik zie de muur groeien maar kan het niet verhinderen steen voor steen wordt hij hoger jij neemt een zijweg ik verdwaal zal ik de weg naar jou nog vinden ik zoek hopeloos reik…