Alle inzendingen over Verdonk OR asiel

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Al wie asiel aanvragen in ons land die ondergaan een integratiekuur: in hallen worden zij voor zekere duur met achten opgehokt; niks aan de hand. Vierhonderd slapen daar met hun bagage. Mijn auto slaapt bij ons in de garage.…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

Ligt het aan Verdonk en Balkenende, dat al die mensen kiezen voor een vlucht? Of zijn belastingdruk en vuile lucht De redenen voor vlucht in ‘t onbekende? Vijftien mensen hebben het bekeken en zijn naar Belgarije uitgeweken.…

“Die ander heeft het nu nog voor het zeggen, Maar als je naar mijn voorkeurstemmen kijkt,” Zo sprak Rita Verdonk verongelijkt, “Dan hoef ik mij daar niet bij neer te leggen. Nee, Hare Majesteit de Koningin Neemt de voor mij bestemde zetel in.”…

Als je asiel zoekt en een tijdje wacht En daarbij op een plaats wordt opgevangen Die klein is en waar vreemde luchtjes hangen Dan wordt dat hier onmenselijk geacht. Toch denk ik dat geen mens dat zelf zo vindt Die net ontsnapt is aan een schrikbewind.…

De hele wereld een asiel. Vluchtelingen op de aardkloot geworpen door machteloze goden. Zonder handen, zonder voeten, tandeloos Een touw om niets aan vast te knopen. Een mouw om niets op te spelden. Maar wel een aapje Ja verdomd een aapje.…

Het is voor Rita wel een beetje zuur Dat van de stichting “Vrienden van Verdonk” Het vriendenaantal zienderogen slonk, Want zij vormt in haar eentje het bestuur. Men krijgt de vrienden die men heeft verdiend En daarom is zij zelf haar laatste vriend.…

Geen mens die deze Advocaat verdedigt Hij heeft ons met zijn blunder zo beledigd Dat hij in een ver land asiel moet vragen Zo ruimt hij binnenkort wellicht het veld En krijgt van ons alleen wat wisselgeld…

Ik vond Mark Rutte altijd zo bedeesd Je zag hem dan zo leuk met Rita bomen Het was natuurlijk nooit zover gekomen Als hij een echte leider was geweest Maar Mark heeft op Verdonks beleid gelet En in die geest heeft hij haar uitgezet…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Het tweede ging ten onder aan Verdonk. Maar nu hef ik het glas en breng een dronk uit op het derde onder Balkenende. Jan Peter, jij wordt nog een instituut. Succes! Met vriendelijke groeten, Ruud."…

de club voor vrijheid en democratie heeft Verdonk kennelijk aan banden gelegd zij had zichzelf al meer invloed toegezegd: een voorschot op haar eigen inflatie toch toont een luis in de pels ook haar charme ze legt verdeeldheid bloot, zonder erbarmen…

Verdonk vraagt spullen van haar achterban Wat paperclips (dan houdt het bij elkaar) Een afvalmand (die komt wel vol, nietwaar) Een gummetje, een stoel, een koffiekan En heb je een partijprogram? Of twee? Ach, weet je wat, stuur die dan ook maar mee…

Geheid dat zij dan een retourvlucht boeken Om in hun eigen land asiel te zoeken.…

De oorlog is me overkomen de vijandige mensen mijn buren en familie ik moet hoe dan ook mijn verlies nemen Het donker leert me te aanvaarden dat ik onkwetsbaar ben niet hoef te vluchten mijn ziel is mijn asiel als ik dood, dood ik liefdevol met een zilverglans om mijn plicht die geen spiegel is van hun motieven…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Alleen Verdonk had dikke binnenpret: “Geweldig ! Wéér een tweetal uitgezet !”…

Ik hoorde Gerrit Zalm destijds verstandig Verdonk betitelen als takkenwijf Helaas hield hij zijn poot daarbij niet stijf Dat vond ik nou van hem weer niet zo handig Als in Den Haag de waarheid wordt gezegd Wordt die altijd zo snel het kan weerlegd…

De reden dat met Rutte aan het roer Het liberale scheepje bijna zonk Was blijkbaar dat hij niet de koers-Verdonk Maar eigenwijs de koers-Mark Rutte voer. Dus Rutte is naar Rita haar idee Heel anders dan zijzelf niet recht door zee.…

. -------------------- ...Rita Verdonk is uit de VVD-fractie gezet...…

Maar binnen wordt een bloot hoofd nagestreefd Omdat Verdonk geen hoge pet op heeft Van Marokkanen met een capuchon Is zo’n debat nou politiek gepruts Of horen wij een xenofobe muts?…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

In het asiel reageer je zeer verrast Als men je vraagt de bijsluiter te lezen Voor het dier dat je net hebt aangewezen Zodat men weet of het huisdier bij je past Wel kijkt men eerst, voordat je het mag kopen Welke scholen het baasje heeft doorlopen…

Verdonk en Rutte wegen weer hun kansen Op leiderschap in Haagse retoriek. Wie zal het winnen, Rita of toch Mark? Het is weer stemmig in elk Neêrlands villapark!…

Verdonk had steeds maar ruzie met haar staf Waardoor haar helpers gaandeweg verdwenen Ze namen doorgaans fier en trots de benen En ook haar zeteltal nam danig af Geen punt, ze heeft er nu precies nog één Wel fijn, dan kan ze het gewoon alleen…

In zijn monotone eenzaamheid heeft hij een hondje bevrijd uit het asiel gehaald en ervoor betaald. Nu wordt hij bij elke thuiskomst beloond, elke keer als hij nu binnenkomt wordt hij begroet met kwispelende staart en sprekende ogen. Zijn eenzaamheid is vervlogen voortaan zijn al zijn eenzame monologen spraakzame dialogen.…

Wie nu asiel zoekt en hoopt op een wonder, Die weet al: dat geeft straks nooit meer gedonder.…