28928 resultaten.
spoorslags verdwijnen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 onder loden luchten
dwars door velden van
knoop-en duizendblad
sporen op stalen banen
lange treinen een
spoorslags verdwijnen
naar Asgrauw-land waar
het pokdalige
gezicht van de dood
loodwit aan prikkeldraad
hangt…
een meisje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 134 wat we weten is:
in het veld is een put
hij laat geen sporen na
onder het sneeuwdek
een put waarin zij verdwijnt
waaruit ze niet terugkeert
onder een onberispelijk sneeuwveld
geen teken van wat er gebeurd is
misschien bestond zij niet
of stapte ze in een trein en verdween
liet ze haar naam achter op een beslagen raam
geen bewijs…
verdwijnen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 60 blijf maar nog even
zoek een schuilplaats
voor alles wat verdwijnt
herken de lege plekken
hang de metaforen aan
de wilgen in het aanwassend
duister blijf nog even tot
de nacht haar onmetelijke
armen spreidt…
Albino
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 92 slechts een enkele keer
ik weet nog dat het zo
een van die avonden was
die de zomer samenvat
ik weet nog waar je zat
dichter bij mij dan je ooit
was geweest maar toen
daar zat je dan langs me
op de oude stenen tuinmuur
je haalde je neus op voor de
vogels voor de vleermuizen
voor elk zoemende beest
je keek alleen de nacht in
ik…
Verdwijnen
netgedicht
3.0 met 1132 stemmen 76.378 Ik kom steeds dichter bij je
telkens, keer op keer
voel ik me meer verdwijnen
totdat ik explodeer.…
verdwijnen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 738 weg
ver weg
naar een strand
een eiland
een ster
overal
waar maar leegte heerst
en mijn eigen leegte
niet opvalt
zodat ik kan zijn
wat ik voel
en weet
wat ik ben:
alles
en tegelijkertijd
niets…
Verdwijnen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 910 Ik wil zijn zoals de ondergaande zon,
Even weg van al mijn zorgen,
Ik wou dat ik dat even kon.
Weg kruipen voor even.
De maan die neemt mijn plaats wel in.
Ik ben weg, verdwenen in het niets,
De maan, mijn grootste hartsvriendin
Want haar kom ik nooit tegen.
Zij zweeft in een andere baan,
Komt nooit wat van mij tegen,
Blijft veilig bij…
niet verdwijnen....
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 1.275 stel ik mij vragen
waarom dit huilen
liefde zoekt
die zichtbaar is
vinden mijn dromen
geborgenheid
die ik omhels
bij het ontwaken
is er de twijfel
of morgen verschijnt
in het zoeken
naar eeuwigheid
vraag ik de nacht
zekerheid
wat eens gegeven
nooit verdwijnt…
verdwijnen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 952 Ik wil verdwijnen
Verdwijnen naar een plek waar het rustig is
Vol met geluk bovendien
Naar een plek waar geen verschil is
Waar iedereen er hetzelfde uit zal zien
Ik wil verdwijnen
Zonder dat iemand het merkt
Zonder dat iemand me mist
Zonder dat iemand me zich herinnert
Alsof ik nooit heb bestaan
Ik wil verdwijnen
En alles hier vergeten…
Verdwijnen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 791 Ik wil weg, ver hier vandaan,
Gewoon verdwijnen, gewoon weggaan.
Alles achterlaten, geen pijn, geen verdriet,
Even geen problemen of ellende in het verschiet.
Was het maar zo gemakkelijk, kon het maar,
Het leven zoals het nu is, is zo vreselijk zwaar.…
Verdwijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.124 Alsjeblieft, verdwijn nu uit mijn leven
uit mijn hart en uit mijn dromen
ik geloofde weer heel even
dat het allemaal goed ging komen
Niets bleek minder waar
jij bent door en door slecht
dezelfde egoïstische leugenaar
waar ik niet langer voor vecht
Ik voel nu onderhuidse haat
en kan wel janken bovendien
ik wil dat jij nu weg gaat
en jezelf…
verdwijnen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 95 boven het water
verdwijnt de vogel
in het grijze hemeldak
de ochtend breekt aan
alles is gezegd
leen mij je oor, liefste
je zwijgen is zo licht…
verdwijnen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 de wereld krimpt
bij zo veel stille
uren op de dag
een droom op zoek
naar houvast valt
ontredderd uit de lucht
we raken verloren
in een mengsel van beelden
woorden en wie we waren
het wassende water
verorbert het land
het land wordt weer water
eenmaal in de wolken
zie je niets
tijd om te gaan…
Verdwijning
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 346 Stel dat ik verdwijn
eerst een week, dan een maand,
stel dat ik niet meer verschijn,
wel een jaar lang.…
Schaduw
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 703 Alles is zwart in mijn hoofd
Het laatste lichtje uitgedoofd
De moed zakt weg
en trekt de energie mee
Onvermogen, onmacht en zelfhaat
beheersen nu mijn bestaan
Ik sta voor de keuze:
Verdwijnen in de schaduw
of toch nog verdergaan
De onderste steen van de muur
heb ik in eigen hand
Durf ik hem eruit te halen
zodat het licht naar binnen…
ankerpunt
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 138 Liefde
is nu enkel nog
een hol gevoel
van rouw en onmacht
en hunker:
rauwe rasperige pijn,
waarmee ik
noodgedwongen
leren leven heb.
Toch wil ik niet
verzaken
aan de genster
die smeult onder de as:
als ik haar uit mijn hart ruk
ben ik immers
dood.…
Angst en liefde...
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 2.846 Waar liefde aan angst
wordt geketend daar
zal puurheid verdwijnen
daar kan twinkel in
ogen niet schijnen
De angst zal deuren
van hart en ziel sluiten
liefde zal zich niet meer
vanzelfsprekend uiten,
uiteindelijk verdwijnen
Waar liefde door angst
zal worden geregeerd
is geen plek meer voor
helder, oprecht voelen
Deze angst zal de liefde…
Onmachtige kracht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 Onmacht is graag willen,
maar helaas niet kunnen.
Onmacht is wel kunnen,
maar echt niet willen.
Onmachtig zijn die mensen,
die de vrede willen dienen.
Die voor hun eigen gelijk,
echt niet vechten willen.
Hun eigenwijze ongelijk,
moedig durven zien.…
verdriet
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.226 De pijn, het verdriet,de onmacht
ik kan ze niet wegnemen,
laten verdwijnen,als een boze droom
tijdens een onrustige nacht.
Was het maar zo simpel
mocht dat maar zo zijn,
dan maakte ik voor jou direct een eind
aan deze pijn.…
Ontmoeting
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.935 Een ontmoeting, oude liefde
Die vonk in je ogen
Van vergeten verlangen
Toch is er dat vlammetje, onbewogen
Warmte en wederzijdse liefde
Dat vlammetje flikkert
Als sintel van die liefde
’s Nachts lig ik wakker, onmacht
Voel me alleen
Herinneringen zijn verdwenen
Geen arm om me heen
Als verloren sterren in de nacht
Het zoete licht van de dageraad…
slijten
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.706 fluisterzacht verdwijn je
in woordeloos verdriet
je vroeg slechts om
wat aandacht
van liefde sprak je niet
de pijn zal wel verdwijnen
helen mettertijd
vertrouwen komt pas
weer terug
als het geheugen slijt…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 453 Als ogen waken
spreekt de taal
en veegt tranen
uit het zicht
jouw gevecht
verlaat
de tweebaansweg
finaal verloren
wanneer stappen
niet verder lopen
en ook jij de muur
niet meer ontwijkt
zal ik steen voor
steen onze taal
opbouwen
welke ooit
geschreven is…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.525 Ooit goudgeel wuivend korenveld
verminkt door woeste voren
de golven wreed onderbroken
...de harmonie verloren
Ondoordacht vertrapte toekomst
bedekt met stervende aren
vertwijfeld brodeloos zijn
...het niet kunnen verklaren…
onmachtig...
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 578 onmacht in de strijd
het gevecht met jezelf
verwoest wordt een leven
verscheurt door pijn
waar angst sluipt
in nachtelijk dwalen
het zoeken naar waarom
de vraag, nog hoelang
en jij luistert naar stilte
het snikken gesmoord
angstvallig wakend
dat niemand het hoort…
Onmacht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 558 Ik zoek niet meer,
naar het zin van het leven,
maar naar waarden,
die het draaglijk maken
en mij kunnen verzoenen
met mijn onmacht.…
Onmacht
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 2.414 De boodschap was zo verteld en zo verklaard
Het werd gebracht kalm, rustig en bedaard
Een schouderklop en een hand
Daar stopte het medische verstand.
Een half jaar!
Wanhoop, verbijstering en tranen
Emoties zonder banen
berusting, ongeloof en opstand
Allemaal kregen ze de overhand
Een half jaar!
Denken, doen en praten
Dit wil ik doen en…
Onmacht
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 924 Onder golven bedolven
in het kolkende water
in onmacht getracht
niet te denken aan later
steeds buigend en zuigend
en eindeloos diep
afschrikkend verstikkend
en doof toen ik riep.…
Onmacht
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 337 Zo murw geslagen
maar zonder stok of wapen
alleen maar duldend.…
Onmacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 de gretige eter
van angst en twijfel
smullend
van onmacht
zit zich na
een kort dieet
vraatzuchtig
vol te proppen…
onmachtig
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 564 ik lig te ver van bomen af
om het roerloze spreken te bezitten
het heeft ook geen zin
om eerder dan woorden de wind
te bevelen
of de blauwe plekken in de lucht
die langzaam wegtrekken als halsgesnoerde
lichtjes
wat uit kruinen valt
zijn jaren, samen gewaaid rondom een mond; dichtgestopt
met schedels en afgestorven bloesems…