119 resultaten.
Hoogtij
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 162 jouw verfijnde klanken
brengen diep in mij
een opgekropte snik
ik
voel de melancholie
de liefde in jouw avondlied
er is zoveel meer
je bent gedreven
bij elke prille noot
tover je een wijze sfeer
liefde voor het licht
liefde voor het leven
een aankondiging
van mogen verjaren
ik voel de veerkracht
en ik zing……
de levensboog
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 494 naarmate mijn tijd verstrijkt
en ik lijk te verjaren
schijnt mij steeds meer toe
dat al wat rondom mij is verzameld
stilaan weg wil varen
en mij als maar minder toebehoort
al ben ik aldoor meer geworden
de toekomstwijzer stagneert
steeds minder blijkt van mijzelf
en dat niet ik maar de schepping gloort
waar mijn wortels eerst moesten…
Dichter zijn is een eenzaam vak
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 125 maar weet één ding
het is een eenzaam vak dichter zijn
je zit wat voor je uit te staren
wacht soms zolang dat zelfs de melk en boter verjaren
het geeft je alleen maar maagpijn
maar wat ik u wil vragen
lees mij voordat u het blad heeft omgeslagen.…
Het kleed
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Zwervend langs de eilanden
van mijn allereerste kinderjaren
kom ik steeds dichter bij 't besef
hoezeer mijn corpus is gaan verjaren.
En dat zowel 't onbegrijpelijke toeval
alsmede de vermeende opzet van 't leven
gaandeweg voor mijn oude ogen
door onbekende handen worden samengeweven.
In een veelkleurig maar raadselachtig kleed.…
Morgen verjaar ik
netgedicht
2.0 met 19 stemmen 542 Morgen verjaar ik
en vandaag hebben we Tineke begraven...
Wat is dit leven tussen
geboren worden en sterven?
Wat maken we ervan
met veel vertoon en soms wat stilte
wanneer de bladeren vallen
en de regen maar niet ophoudt.
Man zonder vrouw nu,
kinderen zonder moeder
en morgen feestgedruis.…
Verjaren zul je niet meer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 240 wel tel ik alle zonnen
waarin jij jouw licht
op ons hebt laten schijnen
en nog
warm ik mij
aan iedere zonnestraal
die mij omarmen wil
al dans ik nu alleen
toch zal ik je blijven vinden
in de schoonheid van dit bestaan…
Als...
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.074 Als de schepen niet meer varen
omdat de zee geslonken is
en de wonden niet verjaren
omdat de droom verdronken is,
blijf vooruitgaan...
Als de klokken niet meer luiden
omdat de tijd vervlogen is
en de woorden niet meer duiden
omdat de zin gelogen is,
blijf niet rouwen...…
vier het verhaal - van harte
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 764 het leven is
als reizen in een boek
doorheen de bladeren
van dat wat al geschreven is
een roman ook
die je niet weggooien kunt
of dichtklappen wilt
noch teruggeven aan de uitgever
waar de jaren verjaren
doet verlangen naar meer
ons nieuwsgierig de vingers
de bladzijdes omslaan
het vervolg van de expeditie
de voleinding open nog…
Verstening
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 560 Ik versteen geleidelijk tot vastigheid
Langzaam wordt mijn duurzaamheid ervaring
Alles wordt geheel veranderd door de tijd
Een ook mij bedreigende verjaring
Ik zie het zuchten van de grote aarde
En bloemen buigen door de zonnestralen
Ook hoe een continent gewoon verjaarde
Alsof de eeuwen waren als kwartalen
Bomen haastigen zich naar verheven…
In vol ornaat
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 346 waar aan verjaren
nog een stoffig
image kleeft is het
bij jou altijd feest
natuurlijk is er
de terugblik op
wat is geweest in een
nostalgische caleidoscoop
maar door je lach
die nog straalt
met jeugdige vitaliteit
vergeet ieder die tijd
kijkt in bewondering
naar de souplesse
waarmee jij je door
het leven beweegt
verbazing over…
Violissimo
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 142 Dus geeft hij haar op heur verjaar
een prachtig instrument.
Een eeuwen oude Stradivaar.
Hij kijkt niet op een cent.
Zijn dochter blijkt niet bijster blij
met dat wat pa haar gaf:
~Zo’n tweedehands is niets voor mij,
kon er geen nieuwe af?~…
oprecht van harte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 225 uniek
voor hen die jij betekent
of die jou betekenen laten
het beste verdien jij dus
van wat het leven brengt
dankbaar voor elke dag
vul je leven met het geluk
steeds te weten mogen
dat je geliefd bent en gezien
dat alle mooie dromen
die jij had hebt of krijgt
zich realiseren mogen
deze oprechte wens
is speciaal voor jou
nu jij verjaren…
stenen tijdperk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 een moment
opgeworpen in steen
dit ogenblik stolt
tot aanhoudend voorbijgaan
wat plaatsvindt
is nog ergens na te lezen
overal kalmte
voortijd van avondmaal
dichtbegroeid
op den duur ontbost
rustend graan
is koren op de molen
wolken verjaren
met binnendrijvende zon
stille genade
benadert iets van troost
alles is eeuwig…
Avondrood
hartenkreet
4.0 met 36 stemmen 1.574 Avondrood zo warm zo zwoel
Het mooie strand verlaten en puur
Mijn voeten spelen met het zand
Terwijl ik naar de horizon tuur
Alleen het zachte ruisen van de zee
De wind plaagt mijn krullende haren
Tranen lopen over mijn wangen weg
Herinneringen zullen eens verjaren….…
Zij zag mij en groette
gedicht
3.0 met 21 stemmen 7.094 Er had van alles kunnen gebeuren
een vliegtuig kon landen
een boom kon verjaren
een groep bejaarden kon worden gelucht.
Maar er kwam een oud vrouwtje
op een ezel met een deken over haar
benen over het bospad voorbij.
Zij zag mij en groette.…
Zij zag mij en groette
gedicht
4.0 met 6 stemmen 2.597 Er had van alles kunnen gebeuren
een vliegtuig kon landen
een boom kon verjaren
een groep bejaarden kon worden gelucht.
Maar er kwam een oud vrouwtje
op een ezel met een deken over haar
benen over het bospad voorbij.
Zij zag mij en groette.…
Kantelen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 186 binnenkort kantelt
het licht weer mijn uitzicht
in hoop verpakt
en natuurlijk bemanteld
oprijzend uit de laatste dagen
van een verjarend gewricht
het is een verlangen
vol van gezangen
het is de roep naar
een heimelijk baren;
de geboorte van
een bevruchte zonnestraal
in de maagdelijke engte
die met vruchtwater
mee uit wil varen…
Lang Zal Ze Leven...
hartenkreet
3.0 met 60 stemmen 23.993 Morgen is ze jarig
weer een jaar voorbij
De tijd die gaat
steeds sneller...
en 't leven zó voorbij
Vroeger telde je
de dagen...
wanneer je jarig werd
Maar dat doe ze
allang niet meer...
Nu wil ze het
vertragen...
Maar waarom
zou ze klagen?
Want velen halen
die leeftijd niet...
Dus, gewoon:
Lang ze ze leven!
Dus waarom zanik…
Levenslustig
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 377 Ze zei: 'Meneer, nog éven ben ik tachtig,
omdat ik overmorgen zal verjaren.'
Hij zei: 'Dat is u echt niet aan te zien'
en vroeg: 'Gaat u iets leuks doen op die dag?'
'Natuurlijk,' zei de dame met een lach.
'voor levenskunst heb ik het cijfer tien.'
In Laren was het kermis. Zij betaalde
en gaf 'm nog wat extra bij 't bedrag.…
Bedenking op mijn eigen verjaardag
poëzie
3.0 met 19 stemmen 7.809 Dan wordt, door gonzende ijdelheden,
Mijn zielrust niet gestoord,
Dan nadere ik, met snelle schreden,
Het land dat nu mijn ziel bekoort;
Tot ik, eens al ’t gevaar ontvaren,
In ’t vol genot van ’t hoogste goed,
Mijzelf al juichend zal verjaren,
Met zelfvoldoening in ’t gemoed.…
Geboren onder zomerzon
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 2.671 Geboren onder zomerzon,
wanneer de dagen alweer slinken...
Je weet niet meer hoe 't al begon
maar leerde langzaam 't leven drinken.
Het leven dat geheimvol is,
dat telkens weer ons is gegeven;
wij zijn de gasten aan de dis
en proeven de verrukking even,
maar nooit zijn wij voorgoed voldaan;
en 't antwoord op de laatste vragen
het is zo…
Weer jarig zijn
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 4.356 Weer jarig zijn: de tijd verschalken
alsof dat zomaar even kan:
eens stilstaan bij wat werd geschonken,
een mens weet er graag alles van:
van liefde, tederheid en groeien,
van toekomst, kinderen en gezang,
och, zoveel mooie, goede dingen
die je verheugen levenslang.
Laat dankbaarheid je dagen sieren,
verheug je om het licht dat straalt,…
verjaardagswens
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 634 op mijn verjaardag
2 maart 2011
probeer
ik de klein menselijkheid
van sommige volwassenen "dichters"
ik noem die meer "splijtzwammen"
of nog erger "ver-wijd-eraars"
die ze me gisteren nog,
rancuneus,ongekuist,vanuit de hoogte
met veel hollandse bombarie
onder de gordel gaven,
te vergeven.
vandaag,
omringd van vrienden en gelijkgezinden…
Het leven zingt in jou
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 2.268 Het leven zingt in jou
nog eer je werd geboren;
het heimwee brandt de
dauw van ’s morgens weg.
De dromen glanzen in
je rust en bouwen steden
waar liefde woont en waar
de tederheid wil bloeien.
Een levensjaar weer verder
en je kent de zachte kracht
waarmee de rozen geuren
ondanks de vergetelheid.
Het leven zingt in jou
en leidt je…
Een hele bijzondere dame
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 516 Gillian is een hele bijzondere dame want
zij woont namelijk in Prinsessenland
daar eten ze geen spruitjes of gewone pap
maar drinken ze iedere dag prinsessensap
zijn papa en mama Koning en Koningin
hebben prinsessen het hier altijd naar de zin
dat is waar de zon voor altijd schijnt
en de regen wolkenloos verdwijnt
de plek waar wij je altijd…
Met het vallen van de avond
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.681 Met het vallen van de avond kwam de vrede,
de rust na al het jagen van vandaag.
Met schroom heb ik dit huis maar weer betreden
al was er verder niemand hier, geen buur, geen vriend.
Toch was ik niet alleen: er waren wensen, bloemen,
berichten aan de telefoon en zeker ook gebeden.
Vandaag heb ik een jaar erbij gekregen, en dat is
vreemd maar…
wat je zaait mag je oogsten – van harte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 485 daar waar het ochtendlicht
het voorbije jaar verdrijft
lonkt een nieuw levensjaar
met de bladzijden blanco nog
als in het oogstseizoen
met de wind in de haren
de zon op het gezicht
genieten wij jouw vruchten
proeven wij de rijkheid
van immense vreugde en intens verdriet
die jou maken wie jij bent
mens van mensen
op de grens van jouw…
Terugblik
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 489 in de koffer
van ’t verleden
lees ik over
alleen zijn
en verdriet
in de koffer
van ’t heden
vind ik innerlijke groei
de geboorte van
mooier kon het niet
in de koffer
van de toekomst
liggen liefdevolle
dromen, vol met
uitdagingen in ’t verschiet
ik verwelkom haar met open armen…
Verjaardag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 640 Maar toch is verjaren ook altijd weer feest
en dankbaarheid past ons die dagen;
want God gaf ons toch van harte zijn Geest
en in Jezus mogen w’alles Hem vragen.
Dan vraag ik voor jou ook nog mooie jaren,
gezond en gezegend met heel veel moed,
opdat je voor mensen geluk mag vergaren
en dat ook jij elke dag weer met vreugde begroet.…
Standvast
gedicht
4.0 met 2 stemmen 16.032 herinneringen voor anker gaan
die horen bij een periode, bij een plaats
vandaag is zo'n opgediende dag
waarop je anders dan anders eens echt ouder wordt
geen drama, ten hoogste de gewoonte
dat vroeger stil verder van je vaart
wat was heeft zich genesteld
genoeglijk met iets van weemoed wellicht
onthou, de stad is je niet vergeten
de verjarend…