Alle inzendingen over Verlaten OR Verdriet OR Teleurstelling

Het woord teleurstelling was snel vergeten Er werden mij nu nog ergere dingen verweten. Waarom doe je jouw ouders dit aan Je stopt er mee, anders kan je voor ons niet meer bestaan. Wij schamen ons voor ons eigen kind Die door vrouwenliefde wordt verblind.…

Ik schreeuw mijn zorgen toe aan het water, de wind waait de teleurstelling uit mijn lijf. Tranen vermengen zich met de zilte golven, ik weet met mijn verdriet geen blijf. Twee voetstappen verdwijnen in het vermoeide zand, ik ga nu wegdrijven naar een witstralend land. Ik ga nu echt, maar weet, ik had je lief ...heel oprecht.…

In tranen van verdriet gevangen groeide de wil om weg te gaan menig hartoffer heeft zich verhangen kon het verlaten niet meer aan.…

ik wil je geest verleiden uit mijn hart te verdwijnen je stem dwingt mijn oren om te blijven luisteren mijn mond proeft de leegte als verzengende droogte na een warme wervelwind ik struikel telkens over je naam in een vervagende herinnering minne strelingen plagen mijn rubberen lichaam mijn lach is verloren in onbegrepen verdriet…

straat die jij ondanks een schitterende collectie zonder buit verlaat…

Ons dat is toch ‘ik en jij’ Ons dat zijn wij allebei Maar ’t is nu zonder jou, alleen nog mij Ga ik te ver, wat snap je niet Bij hard lachen en verdriet ’t zijn de tranen die je zelf niet ziet Waar was je dan, toen je dat zei Was je er met je hoofd niet bij Was je mijn teleurstelling allang voorbij Je bent jezelf, wat ik daarvan vind…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

De achtervolging blijft plagen, Elke vluchtpoging is tevergeefs Onmacht tot afschakelen, Destructief voor de dikste muur Onrust knaagt zijn weg, Sluipende onzekerheid Angst regeert … Angst voor teleurstelling, Falen, mislukking Angst voor verlies van eigenwaarde, Afkeuring, schaamte Angst voor leegte, Eenzaamheid, verdriet…

Laat mij daar zijn waar ik kan helpen Waar ik verlichting kan brengen van last Waar ik verdriet en tranen kan stelpen Bevrijding van lichaam en ziel van ballast. Ik wil daar zijn waar ik vrede kan brengen Vreugde en blijdschap en een gulle lach Ik wil tranen drogen die de mensen plengen Door verdriet, teleurstelling of tegenslag.…

Want als ik nou zou zeggen, dat ik verdrietig ben, is er helemaal niemand, die me troosten “ken” Behalve ikzelf!…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

toen ik heel even van een afstandje naar mezelf keek er slechts teleurstelling ontgoocheling verlatenheid en een zeker falen bleek en de vraag rees zoals bij zo velen wat ging er mis of juist goed toen en hoe zou je dat nu anders doen helaas het is gelopen zoals het nu eenmaal is ooit verkeerd begonnen wordt er veelal niets meer…

Neem mij mee aan je hand Sleur mij weg uit het geweld Ver van ongewenst verdriet Doe het nu, verlaat mij niet Neem mij mee aan je hand Laat mij jouw warmte voelen Ver van onzinnig verdriet Doe het nu, verlaat mij niet Neem mij mee aan je hand Samen genieten van elkaar Ver van wreed verdriet Doe het nu, verlaat mij niet Sleur mij weg…

vriendschap niet Mix dit samen met een gram teleurstelling En bak een taart vol gevoelens en verdriet Versier hem met een toefje verlangen En wat kleine stukjes zomaar vergeten Snijd er een lekkere grote punt vanaf Weg met die emoties en smakelijk eten!…

Bang om de teleurstelling Die het zal geven.…

Perron 3 Maandagavond, nee dinsdagochtend 00.13 uur in mijn hoofd wil een zin niet wijken “hoop is uitgestelde teleurstelling” minstens twaalf jonge mensen misschien dertien verlaten de trein ik stap in in de lege coupé is hun warme aanwezigheid nog voelbaar onschuldig-blije stemmen galmen nog na ik dompel me in dit bad…

Soms zijn we boos, hebben we verdriet of pijn, zijn we terneergeslagen, het is te begrijpen, hoe dat moet zijn. Toch in de stilte, een hoekje heel klein, zijn de de emoties ineens niet meer zo klein. teleurstellingen in onze dagen blijven ons plagen, in het diepste dal komen de echte emoties zoals het komen zal.…

Ik moet hem teleurstellen.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

ik schreef kleuren op je huid trapsgewijs van licht naar donker je onderging de steek van het puntig pluis gelaten gaf jij niet thuis in emoties die de kop opstaken voeren wij op onbekende wateren gingen nergens heen in het intens verlatene waar aantrekkingskracht geen baas over de polen was…

Ik wil dat je me verlaat, Ik wil dat je vergaat, Ik beveel je: ga weg uit mijn leven! Traan, verdriet, woede, kwaad. Jij verwoest me, Verwaarloost me, Jij maakt me kapot. Verbittert me, vertrapt me, Ik wil dat je me verlaat, Ik wil dat je vergaat.…

Het moment waarop je omkeert om te zien wat je verwacht, te voelen waarnaar je verlangt en de teleurstelling nabij is. Het moment waarop je denkt dat alles voorbij is, het schip de haven heeft verlaten, de golven zich tot kolken vormen en de zon doorbreekt.…

ben in de herfst van m'n leven hopelijk duurt 't nog even heb m'n balans eens opgemaakt en dat heeft me wel geraakt, geluk heb ik niet veel gekend maar 't maakt je wie je nu bent; teleurstellingen en verdriet, och wie kent ze niet?…

ik langs deze weg blijven gaan Een tevreden leven met een teleurstellend eind of een pijnlijke tocht naar een gouden toekomst...…

Ik voel me leeg Ik voel me bedrogen Moet ik je nu verlaten? Ik weet nog die uren die wij zaten Maar nu, mijn vertouwen beschaamd Klap op mijn hart Moet ik je nu verlaten? Dagen lang, zo te praten Ik voel mij zo intens verdrietig Mijn maatjes gevoel is weg Moet ik je nu verlaten? Ik kan je wel haten….…

in alle schande gegeseld in alle verdriet bespot in alle hulpeloosheid verlaten zie de medemens…