Alle inzendingen over Verleden OR heimwee OR verloren

Plekkend beschenen witte heerlijkheden van dag de morgen, en onbevreesd zich trekkend was daaraan op, 't hart dat nu is zich rekkend uit wanhopig naar de vreemde leegheden van de avond en zijn gemaskerd gezicht, - maar de dingen die hem zullen behoren houden hun ogen nog zo vragend gericht; en de verledenheden hebben verloren hun glans, en…

we dansten samen op het witte strand blij verlangend naar de nacht een meisje lief uit niemandsland haar handen koud haar lippen zacht met gele bloemen in het haar bespeelde ze de zachte wind zo magisch mooi, een leuk gebaar van jou, voor mij, mijn godenkind de donkere hemel straalde open och, lieve mensen wat een zicht want…

Langzaam vertoeft haar geest door dat verre land vol nevelen eenzaam drijft heimwee haar langs beken met helder water en geuren van frisse ochtenddauw de melancholische klanken weerklinken nog altijd over de heuvels en de groene velden daar waar eens haar thuis was in dat verre verre verleden…

Veeg ik, gevangen in heimwee dit pseudo sneeuwdek weg. Ook mei wordt snel verleden.…

Dit is niet de stilte die ik voelde toen mijn jeugd een andere wending nam geluidloos in mijn ouderdom vol weemoed en verlangen dit is ook niet de stilte van verloren vriendschap of liefde die een loopje nam geluidloos in mijn hartstocht vol melancholie en hunkering dit is de stilte van jouw gestorven dood in heimwee die geen weerklank…

Heimwee naar jezelf. Maar je weet niet meer waar het ook alweer was. Daar, waar je jezelf ooit was. Ver weggestopt ergens. Goed verborgen zodat niemand erbij kan. Zelfs jezelf niet. Ik ga maar eens op zolder kijken. Wie woont daar ook alweer in al die dozen. Misschien iemand uit het verleden.…

In mij gloeit het heimwee naar die zondoorstoofde dagen Als mijn moeder, 's morgens vroeg schermen neerliet voor de ramen Mijn ogen streelden van opzij haar weelderige haren en trefzekere gebaren waarmee zij mijn moeder was Met haar dood is ons verleden bars verbloed; de navelstreng ten tweede male doorgesneden Nu voorgoed…

Het overvalt je zomaar, heimwee naar wat, vraag je me, nou gewoon heimwee naar wat was! Wat was er dan dat je heimwee hebt vroeg je me daarna ik zei gewoon, nou dat? Het overvalt je bij een melodie of bij het zien van wat zag je dan, vroeg je me? Een traan biggelt over m’n wang ‘k weet ‘t niet, gewoon? ik heb heimwee naar dat!…

haar sterkte en trots waren steeds te bekoren nu is haar leven verloren verloren in tijd het heden ongrijpbaar verleden niet tastbaar verdwaald in twee levens soms meisje, soms vrouw…

Die strijd Verdwenen verleden Verloren tijd…

nog steeds gebonden nog steeds alleen mijn liefde voor jou is als een molensteen ik strijd met mezelf maar tot op heden blijf ik nog kampen met heimwee naar 't verleden je bent het ergste dat mij is overkomen hebt mij mijn onschuld en toekomst afgenomen ik kan je niet haten al wil ik zo graag ik blijf elke dag hopen dat morgen beter…

Een stroom van woorden herbergt wat onderhuids leeft frustratie om wat niet angst en onbehagen niet vatbaar voor rede eerder redeloos en niet te stuiten Een stroom van herinneringen voedt wat binnenskamers blijft ondeelbaar om wat wel heimwee en broosheid niet vatbaar voor herhaling eerder onmogelijk en verleden tijd…

ik noemde wat mij zoals was overkomen in het verleden de tijd dat we elkaar uit het oog waren verloren dus je hebt veel geluk gehad een terechte opmerking die precies vertelde wie en wat hij was geworden wat ik gezien zijn verleden niet had verwacht…

Je voelt hier de heimwee teruggekeerd als droom tussen wildernis van bomen je blijft staan aan oevers in gedachten, het onbevangen kind loopt met je mee in het vergeten en het proberen in toekomstgebaren heeft letters uit het alfabet verloren blijft alleen nog voelbaar in de zinnen van de wind die onvoorspelbaar waait uit boze dromen…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Mijn oor is kleurpositief de rode rand kookt van jouw woorden, fel licht spat uit de schelp en hangt voor mijn mond voor mijn ingehouden adem mijn lippen nog niet open mijn gedachten onuitgesproken mijn blik kleurnegatief met doorbloede hersenen gekruiste armen, gloeiend van argwaan en verzet van willen aanvallen Jij zult er niet…

Fantasie van zuchtend landschap zonder zweet van verwarring argeloze creatieve heimwee toen het zomerde in de stad weer alleen in het verleden in de stralen van de zon met wuivende bomen muziek van natuur beschaving in stilte opnieuw vervreemdende erotiserende schoonheid langs niet bestaande wegen en onwerkelijke geschiedenissen…

Vandaag heb ik een reis door het verleden gemaakt de dag was te kort Vandaag heb ik een reis door de toekomst gemaakt de dag was te kort Vandaag heb ik geen tijd gehad om het heden te beleven want ik verloor mijn heden aan de toekomst  en aan het verleden…

je bent het heimwee meereizend in ons hart de stilte die we dragen in innerlijke lagen het onbeantwoorde van die septemberdag de dag van je weggestorven lach je in verlorenheid koos voor het grijs toen, ja toen zweeg voor jou elke vogelwijs * ik schrijf in poëzie onze gedachten dichtbij breng naar de stenentuin wat woorden…

Moegestreden verlaat het verleden de hunkering naar erkenning van het zijn in het heden beloofd en verwacht weggegooid en veracht kan ik niet meer zijn die ik was, verloren in de val naar de onwaarschijnlijke werkelijkheid gekneusd en gewond wil ik mij overgeven aan het eindige opnieuw verloren in het weten ......…

R. van den Hoofdakker, psychiater en dichter Bram Vermeulen, Nederlands singer-songwriter - 'Voltooid Verleden Tijd'…

Er ligt een eindeloos landschap tussen jouw verliefde droom en mijn verloren werkelijkheid de nacht maakt harde muren van waarheid die zich draait in het betoverende fluisteren van het inktzwarte duister Geloof niet dat de rivier een moeder is de golven van de zee zijn geen vader omdat zeelieden geen heimwee kennen bergen slijten…

Ik leef in het heden ik ben in het Nu maar kijk in't verleden, en dat is te cru... Ik ben je verloren en 'k ben je ook kwijt leef achterstevoren in een onmogelijkheid...…

Ik was dronken toen ik je ontmoette Ik was dronken toen ik je verloor Wat kan er nog een hoop gebeuren Tussen twee dronkenschappen door ----------------------------- uit: Rijk Verleden (1999)…

nu je terug bent en nu ik je zo terug heb en liefheb omdat ik je mis. --------------------------------- uit: 'Heimwee naar', 2006.…

Heimwee naar echt oer eerder.…

In iedere hartslag voel ik warmte de hunkering naar geborgenheid geen heimwee naar verleden maar ook liefde en vrede in deze tijd. Elke gedachte wil ik wijden aan vriendschap en fatsoen aan zorgend verder leven geen loze kreten maar ook doen.…

Waar is mijn dorp gebleven Mijn lief, verdwenen In stenen Waar ben je gebleven Met je kanalen, heide en venen In de vooruitgang voorgoed verdwenen Of ben ik niet jou maar jij mij verloren Stilstaand uit het zicht verdwenen Achterblijvend in het verleden In stilstand alles verloren…