Alle inzendingen over Verliefd OR Jong OR Verkering?

Ja, het kan verkeren het gaat niet altijd even mooi en het gevoel is niet altijd even lekker als fijn als goed. Geef de dagen meer kracht door geluk niet te houden maar te delen met anderen geef, geef, geef en durf ook nemen.…

Eenzaam lag daar op 'n morgen 't Was maar kort na 't nieuwe jaar rustend tegen vuilnisbakken een gebruikte kerstboom klaar Klaar om meegepakt te worden Als de vuilniswagen kwam Die hem tussen al het afval Naar de vuilnisbelt meenam. Daar kwam dan al weer een einde Aan een mooie dennenboom Die met Kerstmis had staan flonkeren Mooier dan…

Zo plots zat jij toen achter bij mij daar op de fiets we gingen naar je vader want die wist nog van niets Nog niets van al datgene wat ik hem vragen wou dat ik van alle dagen het liefste was bij jou Jouw vader moest hard lachen en was mij even voor hij zei dat ik te jong was dus fietsten wij maar door Zo fietste ik wind tegen en dacht…

Door mooie herinneringen niet gestoord, alleen door slechte Wat was, en vooral wat is gebleven, aan mijn geest is blijven kleven Zei Bredero “Het kan verkeren”, maar ik heb niets geleerd.…

Wanneer verkeer, verkeerd is, is men in opperste staten. Als echter de gelukzaligheid verkeert is "verkeerd" ineens als een ballon opgelaten!…

Ik was vroeger een kwebbeltante ook een behoorlijk huppeltrutje was uitgekookt, wist van wanten ging niet snel door 't afvalputje. Later was ik bekend om het sjansen ging graag met jongens aan de haal, soms van adel, vaak gewoon Jansen ja, een bruiloft heb ik wel gehaald. Nu ben ik helaas een bejaarde bes niet meer piep maar ook niet stok…

Ik was vroeger een kwebbeltante ook een behoorlijk huppeltrutje was uitgekookt, wist van wanten ging niet snel door 't afvalputje. Later was ik bekend om 't sjansen ging graag met jongens aan de haal soms van adel, vaak gewoon Jansen ja een bruiloft heb ik wel gehaald. Nu ben ik helaas een bejaarde bes niet meer piek maar ook niet stok…

(oftewel van mysteriespel tot klucht) De geestelijken deden aan toneel Het kerkvolk kon op die manier iets leren Als het vertoefde in het Huis des Heren Viel het ontzag en opluchting ten deel Het was rond dertienhonderd functioneel Om Bijbelteksten zo te ensceneren Ook wereldsen gingen het uitproberen Dat zorgde voor een brok in clerus’…

In het verkeer met vrouwelijk schoon is afstand houden niet mijn ding, op de snelweg van het minnen daag ik de dames voor de kling. Al botst het soms weleens ik raak niet uit het lood, let niet op voorrangsborden al stop ik wel voor rood.…

Ik bewoon een huis aan een stille straat die met het passeren van vele jaren zijn logistieke taak lijkt te bedaren en merk dat verkeer niet langer langsgaat steeds minder wordt er doorgereden en dan ook steeds in dezelfde richting geen bord roept op tot die verplichting verkeer verloopt om een vreemde reden ooit was de straat een drukke…

mijn glazen dalen af naarmate ik haar ervaar en de zoete reuk mij bevangt als lokkend gebaar het witte zijde kleed omhult haar flets waarneembaar lijf waar een licht golvend gewelf zeker nog niet hangt, zover ik met fantasie daarop drijf de afstand valt weg ook al schept het naakte geen innig dichterbij ook niet als ik haar raak; een…

De betoeterde toerde in vervoering rond op de rotonde vrije geluiden spuiende naar verluidde als een etude. Claxonouverture gedurende het 'tuut tuut' door muzen gehuurd.…

Idealen worden vermalen en tot gruis gemaakt, om vervolgens te verstuiven en nieuwe mensen aan-te-raken.…

De god, de vader en de zoon Hoezo werden we dat gewoon De moeder, dochter, de godin Van alle leven het begin De kerk die emancipeert Hoog tijd dat het tij eind'lijk keert!…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Verliefd als de jonge(n)man die 'k Eigenlijk weer wil zijn Zwijgend kijk ik naar jou Zie schoonheid en hoe deze Zich ontwikkelt Door bedachtzame streken Van een zacht penseel Die glijdt over strak gespannen Doek Tot ons geboren, poëtisch Liefdesspel…

weet je het nog? vele rimpels geleden jij en ik, een gelukkig paar, wat was de wereld tevreden op stap met wat vrienden, een dagelijks tafereel we dansten en lachten en speelden toneel we renden door bossen, beklommen steile rotsen, kampeerden in tenten of in donkere grotten niets of niemand op dat moment kon die vurige hartstocht…

zij hangt haar treuren aan de trossen van de Medinilla die zo prachtig bloeide toen zij elkaar verliefden schoner dan de wilgen die zich ademloos weerspiegelden maar nog net het trillend water niet beroerde jonge lente heeft hem opgenomen in de straling van het zwakke ochtendlicht dat fluisterde je moet hem rustig laten gaan…

In de heldere maneschijn is het heerlijk samen zijn genietend van de avondrust de drukte van de dag geblust beiden in gedachten verzonken en in liefde verdronken hand in hand zittend bij elkaar als een jong verliefd paar terugdenkend aan wat de dag ons heeft gegeven in het woelige dagelijkse leven.…

twinkelende ogen doorlichten mijn hart, zoeken de weg naar wat aandacht. want betoverend mooi jouw schoonheid, ik voel reeds het nakend gevaar. gevoelens die wringen mijn ogen vermijden maar mijn hart kan ik moeilijk bedwingen. wat luttele seconden... beheerden heel even, beroerden dit magisch moment!…

Ik blijf altijd in jouw buurt misschien zal je het niet merken smaakt je hart wat bitterzuur na het lezen van mijn teksten Durf jij je nu al meer te uiten na je menig peer te laten stoven laat de weinige kansen toch ontluiken om terug in ware liefde te geloven Je ogen, mijn liefste, dienen om te kijken je hart om te beminnen, alles aan…

Zeventien Lentes jong In de kerk waar ik eens zong zat een jongen, niet onaardig Zijn naam was Henk Kanon Zijn haren waren ietwat blond De scheiding zat opzij Zijn kleding onberispelijk Hij glimlachte naar mij En ik was in de wolken Ik lachte ook naar hem Hij was verliefd geworden Verliefd denk op mijn stem Of wat ik stond te zingen…

Ik loop dan een stukje met jullie op, dan word ik weer jong en vitaal en haal een oude brutaliteit in m’n kop: Wil jij misschien met mij verkeren?…

Ik schrik wakker bij de buis uit de keuken komt vaatgeruis een kopje stoot een schotel aan je stem neuriet met het gaan Buiten bewegen bomen heen en weer door het raam klinkt het verkeer We waren jong, de geest oudsher we tellen nog steeds elke ster Het verlangen is een nacht heelal gevat in kristallicht met jouw ogen op mij…

Ik ben in stilte verliefd verliefd op jou al weet je het niet ik hou van jou Ik ben in stilte verliefd verliefd op m'n maatje al weet je het niet m'n beste kameraadje Ik ben in stilte verliefd zo verliefd, al weken lang al weet je het niet dat ik naar je verlang…

Die seinen meteen wat hier gebeurt, verkeren verwoed in mierzoete dromen...…

In de jonge Lente,- Ach, hoe dwaas, ‘k Ben mezelf niet meer baas,- In de jonge Lente Hebben twee jodinnetjes, Twee trouwe vriendinnetjes, M’n hart verleid En tot ’n kort geluk geleid. Nu dwaal ik zonder senten,- We zijn ook in de jonge Lente!…

, haar gelukstraan en ze smulden van de puberteit Zij kroop dichter aan zijn borst en nestelde zich daar in ’t geluk Naar liefde had zij enorme dorst dat ze toegaf aan de tedere druk Hij voelde zijn hart tekeer gaan toen hij haar heel teder beroerde Ze zouden samen zijn, voortaan dacht zij, waarbij zij ontroerde Zij smulden van hun jong…