Alle inzendingen over Verloren liefde OR Herinneringen

van het volle leven, naar de poort zonder sleutel, het verborgen paradijs die liefde, stralend als een wonderbare dageraad, is thans verloren voor mij, voor immer vergaan…

Doffe ogen bevroren tranen een mond die zwijgt haar hart dat huilt de wind die zachtjes een masker streelt over bleke wangen en haren lokt waar krullen futloos hangen voeten lopen over zwarte rozenblaadjes laten een spoor achter waarin in scherven van gebroken liefde werd gestapt ze ziet zijn schaduw node gaan niet bij machte hem…

Engeltje, Ik raak je kwijt, want we hebben het opgegeven. Ik begrijp alleen niets van het feit, dat we zover uit elkaar zijn gedreven. Wij zijn toch het ideale paar, zoals iedereen ons ziet. Of zijn we gewoon goede vrienden van elkaar en weten we dat zelf nog niet. Ons besluit om uit elkaar te gaan geeft mij een gevoel van radeloosheid…

Als de zon in het westen ondergaat en de hemel in vuurrood vlammen staat dan is er weer een dag voorbij en ik,...... ik voel me vrij?! Kleine dingen van de dag doorloop ik in alle rust het nog aanwezige verdriet is weer geblust In de spiegel van het verleden zie ik jou nog dikwijls staan, alles is zo snel voorbij gegaan De nacht zal weer…

Ik had je lief, zo lief Meer dan je ooit zult weten Elke dag De deur een mokerslag Altijd de vraag Houdt ie wel van me, ook vandaag Waarom die starheid Waarom dit gevoel Altijd die twijfel Is het dit wat hij bedoelt Later de angst, De angst en het geweten De boze dronken woorden Door jou allang vergeten De blijheid als je thuiskwam…

doel niet herkent en mijn tong de smaak van liefde niet meer bemint…

In kamers grijs, waar stilte spreekt van jou, de liefde die verdween met 't vallend blad, echoot zacht jouw stem, die ik nog steeds vertrouw, en dwaal ik door herinneringen op ons pad.…

, het gevoel Ik rouw om jou, om dat wat we niet meer hebben, om het beschadigde vertrouwen, om de liefde…het verloren gevoel en de verloren dromen, Ik rouw om jou…..…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

dan een herinnering alleen…

Zal je me nog wel herkennen mijn liefde voelen die er nog steeds is voor jou. Herinner jij me nog als een roos die eens in volheid bloeide maar langzaam zijn kleur verloor. Als ik sta aan de rand van het leven en er straks een eind komt aan mijn aardse bestaan.…

de natuur heeft altijd haar wetten : iedereen sterft op een dag . dat kan je niet uit je geheugen zetten maar wat wel altijd zal blijven: mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…

’s Avonds wachtte ik hem op voor het huis in de verte zag ik hem komen blij kwam hij dan thuis heeft mij bij de hand genomen In de stilte wil ik hem ontmoeten even komt hij dan weer thuis met blijdschap zal ik hem begroeten mijn vader, fundament van het huis…

Hiep hiep hoera, weer een jaar overleefd Ouwe problemen overwonnen, nieuwe problemen gevonden Ouwe vrienden verloren, nieuwe vrienden gewonnen Nieuwe liefde gevonden maar ook weer verloren Mijn hart geheeld, maar ook weer gebroken Nieuwe herinneringen gekregen terwijl we de ouwe langzaam vergeten Ups en downs in het leven, soms zit het mee soms…

Door woorden op papier gevonden Door woorden op papier verloren Herinneringen verkreukeld Jij heb het niet als volwassene aangepakt Maar het heeft mij wel als volwassene aangegrepen.…

Zien oude mensen Herinneringen, De werkelijkheid met Een geschiedenis Verloren wanneer deze Afbrokkelt Personen vervagende Contouren De wereld wordt vluchtig…

twijfelend hart, slechts kloppend op liefde die zij van het leven ontving…

je transformeerde liefde over eeuwen heen de lading vonkte toen je weer verscheen mijn vingers brandden op je huid, de hemel kierde en de tijd ging uit we praten zonder echt intiem te raken wisten hoe we elkaar zouden smaken uit de overlevering, hoe teder ik ook bij je binnenging het is nog steeds herinnering…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Met onverklaarbare pijn verklaar ik de pijn met liefde Vervuld met hartstocht. Niets liever dan de liefde voelen, de oorlog Aan de smart Verlangend naar de nog onbekende herinneringen die al bekend zijn in mijn voorgespiegelde herinnering…

wat liefde was De purperen vlinder die jij ooit penseelde op geschept papier drijft op verschaalde wijn Verscheurd mijn laatste herinnering aan bevroren ogen.…

o, mijn herfstkind nu ik je kraaiend vind in een bed van goud gevallen blad voor een verloren zomer strooi jij spinnetjes uit je blonde haar en ieder afscheid is er een voor altijd onze liefde is een zwaluw over de Sahara en elke streling is een herinnering in een schaduw naar meer en meer en meer mijn lief dan stort de waanzin…

van de nacht zondig door de diepste liefde.…

een herdershond in hart en ziel stukje geschiedenis gaat verloren alle herinneringen komen naar voren wachten tot het einde zalig viel…

er hangt een geur van verloren waar werd gespeeld samen de schoolbanken gedeeld hij koud opgebaard wacht op de stoet die naar warme herinneringen tracht…

Verloren hun eer na de oorlogsschaamte, verloren hun menselijke ziel voor een troostende oorlogsplicht. Troostmeisjes voor Nippon, valse liefde voor wat nimmer harten winnen kon. Geen gezicht voor wat reeds was verloren; onherkenbaar in het rijk van de eeuwige zon.…

Een klein stukje land waar het veilig is Na een avond Halloween besef je wat dollen is En wat de werkelijkheid is wat hier geschreven staat Daar laat ik veel Halloween achter maar ook van heel veel waarde Ik hoef geen wedstrijd te winnen geen gat te overspringen mezelf hoef ik niet te bewijzen En daarom zeg ik genoeg geouwehoer in niemandsland…

(met dank aan Scientias voor de foto) __________________________________ Op een zomerdag zeg ik je alleen maar dit Zeg mij geen gedag ...de herinnering leeft in de binnenzee langs de savannegroene rivier waar het universum antwoordt met de stem van het leven... Zing van de man Leef!…

Als de vogels vloog jij naar het zuiden terwijl ik de klokken al had horen luiden Al die vrijheid opeens gaf jou de vleugels niet meer vast niet meer in die beugels En nu... nu ben je weg en kan ik je niet meer vinden jij en ik die elkaar zo beminden zoeken doe ik nog steeds tot ik niet meer kan wat moet ik dan? elk moment zit jij wel in mijn…