1686 resultaten.
Verwondering
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 269 Een volheid die de lust lessen zal onder
duizend pluizen op het marmer van de nacht
en de rust in evenwicht met licht betaald, de
echte werkelijkheid schuilt in de schoonheid en
uit dichters pen waaruit verwondering stroomt .…
Wanhoop
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 663 Mijn blik valt neer ter aarde
Gezapig hangt mijn lijf en zucht
De ader van verwondering stroomt leeg
Mijn ziel reeds jaren op de vlucht
Giftig roest verstikt mijn hart
Eens centrum aangenaam in bloei
De rivier ertoe is drooggelegd
Ik voel niet langer dat ik gloei
Mijn brein verzuipt in zacht geprevel
Een klaagtoon van de hoogste soort
De massa…
De zee
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 515 De zee zal nooit de bodem bereiken
water zal altijd blijven bestaan
stroomt door zonder einde.…
Alles stroomt,
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 41 laatste zomer bracht
roerloos drapeert de mist
zijn vitrage over de velden
ganzen strekken hun poten
in de vloeibare lucht, de ziel
van het seizoen blijft achter,
ingebed in veren van de
overwinteraars, waarvan al
velen zijn vertrokken, wat
achterbleef is een getekend
gelaat, geeft de verbrokkelde
dag een vertekend gezicht,
alles stroomt…
strandwandeling
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 712 tussen zilte pilaren
golft het schuimend
water af en aan
zoeken meeuwen
krijsend naar vis
glinsteren schelpen
en wier in geurende
tinten
stemt de zee me
tot zuiver zwijgen
stroomt onderhuids
mijn verwondering…
Avondlitanie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 179 De geladen nachtlucht
hangt onaangeroerd
in mijn gemoed
Verstoken van de tinteling
stroomt het innerlijk als een spiegel
rimpelloos over
Dus wereld werp uw steen
vang reflectie in de golven
en bezink in mij
Staar mij in de ogen en
laat mijn verwondering
de vrije geest…
Panta rhei
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 236 Panta rhei
alles stroomt
alles is vluchtig
alles is luchtig
vooral in de zomer.
Panta rhei
alles stroomt
alles beweegt
niets overleeft
ook niet de zomer.…
ADIEU
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 171 daar sta je dan
BEVRIJD van alles
eenzaam en verweesd
mooi te wezen
op de website van
gedichten.nl
honderdvijf keer bekeken
en niemand die om je geeft
niemand die de moeite doet
om je waarde
uit je regels te zeven
quotering nul
schrijver Jan lul
adieu
van mij hoef je
geen inzending meer te vrezen…
Als een wachter
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 226 Kijkend naar de maan
in het duister van de nacht,
voel ik de stilte om mij heen.
De schoonheid van het koele licht.
Als een trouwe wachter, eenzaam en alleen.
En denk aan hem die alles maakte,
hoe groot zijn liefde wel moet zijn.
Zijn macht die hij gebruikte,
voor zon en maneschijn.
Hij vat de zeeën in zijn hand,
weegt de bergen in een…
Piano.
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 408 Neem me mee naar de zee, beter nog naar kersenwonderland
Schenk me nogmaals verzachtende helende sterke hand.
Feeërieke toverkracht mijn lieveke
Steeds weer dat wonderbare hartendieveke.
Je aanbeden, vaak geleden zo puur, moeder natuur
k Zie je graag en heb je broodnodig venteke yep spetterend vuur.
Pak me en ontvoer me naar eilanden zonovergoten…
Zin in verwondering
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 52 Onbegrepen energie voel ik stromen,
die door alle levende wezens stroomt.
Door wat ons leven geeft.
Wat leven geven blijft.
Mijn onbegrip leeft zinloos verder.
Er is niets meer dat ik node mis.
Dan aanwezigheid.
Dan verwondering.
Onze oeroude krachten zijn het.
Die ooit de kern van leven waren.
Die de zin van een zinvol leven is.…
Als alles stroomt
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.180 Als alles stroomt,
waarom verlangend naar jou
sta ik stil?…
Als alles stroomt
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 91 Waar modder wordt
Uiteen geslagen
Blokkades opgeheven
Adem die stokte
Weer wordt vrijgegeven
Stolsels verpulverd
Als waren zij er
Nooit geweest
Alles stroomt in mij
In handen van Hem
Die in mij alles
Goed maakt en geneest…
[ Het meer stroomt over ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 14 Het meer stroomt over,
er is veel te veel water –
om zelf te houden.…
Alles stroomt
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 195 Alles stroomt altijd omlaag
water, mest en modder.
Alleen de laatste wel wat traag.
Ook dan eindigt elke klodder,
meanderend en gestaag
komend van de hoogste top,
in de sedimentaire laag
uiteindelijk ergens onderop.…
Als het stroomt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 53 is iets in je armen
waar ik altijd naar verlang
je draagt me zonder moeite
de zon zegt ons gedag
duizend sterren stralen
in je ogen en je lach
je vult mijn hart met kussen
we dansen in de nacht
het gras aait onze voeten
huid op huid zo zacht
je handen strelen teder
de droom, de bron, het fruit
we versmelten en verbinden
en liefde stroomt…
Gedichtendag, trotse dag
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 595 de aarde broeide vandaag
letters ontloken
als bloesembomen
verzen werden geschreven
uitgesproken ook
door dichtersmonden
die verwondering vonden
in de universiteit van het leven
kunstige sterren straalden
op open podia
ook muurbloempjes namen deel
lazen op het enge toneel
gedichtendag
emotievol, glimlach
trotse dag…
Dat geloof ik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 190 Toen alles al was uitgedacht,
en in wetten vastgelegd.
Wat blijvende normen zijn,
wat eeuwige waarde heeft.
Wat moest worden opgebouwd,
wat weer afgebroken.
Wolken breken.
Water bevriest tot ijs.
Sneeuw smelt onder de zon.
Rivieren stromen.
Mensen worden ongevraagd geboren.
Tranen stromen zoals rivieren stromen.
Ongevraagd moeten wij…
Verwonderlijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 677 Verwonderlijk ben je
jij die me lief hebt
me alles geven kan
wat ik nodig heb
wat ik wil
verwonderlijk ben je
jij die de vraag stelt
met liefde
wachtend
op een antwoord
van mij
verwonderlijk ben je
jij die van de daken
schreeuwt
hoe je me lief hebt
van me houden zal
tot in de eeuwigheid
verwonderlijk ben je
jij die je bent…
De geboorte van vandaag
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 136 Tussen het oranje en het grijs
in een ouverture van stilte
schaduwmomenten
van een eerste meeuw met de
weidsheid van zwangere luchten
neemt bij mij de spanning af
de leegte en de kilte
dag jij was nog niet geboren
ik wachtte al op jou
in slapeloos zuchten
langzaam wordt het duidelijk
wat al zo lang zat te zeuren
maar verbleekt…
Levensecht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 216 Ik moet me vaak bedaren
voor gezworen haat, vergaar
het spoor waar ikzelf om vroeg,
laat de daden stromen op
nog niet gedichte wonden,
bewoon het streven om niet
in wraak te leven, het bloed
blijft niet geronnen, het
stroomt oprecht over kale
botten en maakt me levensecht.
Uit de bundel:
'Slip op de tong'
(pama)…
verwondering
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.756 waar dan ook ver weg van huis
zoekend naar een veilig thuis
sinds de hoop hem heeft onthuld
en verlangen werd vervuld
zal ik nooit meer eenzaam zijn
‘k ben van hem en hij is mijn
die mijn ziel zo diep ontroert
en mijn hart nog steeds vervoert
zacht en vol van tederheid
liefdevol en toegewijd
sinds ik liefde onderging
weet ik van verwondering…
Verwondering
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.360 hocus-pocus
van liefde bezwering
in grote ogen van een kleine wereld
verwondering en ik ben er weer
zonder antwoorden op alle vragen
zorgeloos verdwaald, het kind.…
Verwondering
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 782 In gedachten verzonken
gaat de dag aan mij voorbij,
'k zie één voor één de beelden
en ik verwonder mij hierbij.
Die bloem, wat eerst een knopje was
siert nu een stukje van de tuin.
het is of het me aankijkt
zo mooi met z'n kopje schuin.
Die hele kleine groene sprietjes
morgen weer bedekt met dauw.…
Verwondering
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 589 Verwonderd
sta ik aan de kant,
de rand,
die aarde
en water scheidt.
Een spiegeling
van wolken,wind
en water,
later
nog een regenboog.
Ik kijk,
ik zoek
de kracht
die tranen
droogt,
verdriet verzacht.
Waar ben je?
Zie mij staan.
Kom te voorschijn,
geef het antwoord,
want de zin
van het leven,
lijkt aan mij
voorbij te gaan…
verwondering
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 257 de overbodigheid van vragen
het onbestendige verlangen
opgeslagen in het archief
van al wat is geweest
en dan tóch bij vlagen de grote
verwondering van de dichter
verwondering om dat wat ik dacht
dat niet was er toch blijkt te zijn
het geluk die zucht van blijdschap
om een tinteling in het bloed
die mij doet beseffen dat ik leef…
verwondering
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 404 onder donkere wolken ga ik
slagregens liggen achter mij
zonlicht straalt mij tegemoet
van noord tot zuid spant zich
een majestueuze hemelboog…
Verwondering
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.430 gemodelleerde stenen
een roodborstje op de stoelkroon
de Vlaamse gaai uit de dennenboom
madeliefjes en boterbloemen
laten de insecten zoemen
een merel is geland
op het ongemaaide grasland
een dikke duif zit te schranzen
het pikken laat zijn hals glanzen
in het gouden licht tussen de bomen
lijkt de natuur weg te dromen
de verwondering…
verwondering
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 137 vers gevallen sneeuw
op oude grond
herinnering herleeft
hoopvol tuur ik
in de verte...
misschien zit er wel
iets van verdraagzaamheid
verscholen achter
de gindse horizon
Lejo van Kuijeren…
verwondering
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 149 morgen ga ik er
weer voor, mens helpen
vegen, kloppen, zuigen
ik zou er bij willen blijven
maar ik moet achterlaten
dat is mijn lot
ik doe mijn ding
en toch
gaat er iets kapot…