486 resultaten.
Requiem voor Victor
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.828 maar ineens die klap en hij was dood
De dag daarna kon men toen lezen
keurig netjes in de krant
Victor Vlieg is uitgevlogen
hij is voor altijd zacht geland…
Gedachten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 116 Mijn gedachten wapperen
als was aan de waslijn,
de mouwen en pijpen alle kanten
frisse wind waait en geeft gul, droogt,
daarna met de hand glad gestreken
draag ik ze opnieuw en ruik
de geur van buiten
en voel me één geheel.…
Geschiedenis
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 199 Victor Hugo, een beetje vrij vertaald:
“Geschiedenis wordt altijd weer herhaald.”…
Spyker
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 156 De kleine Spyker en de grote Saab
'T sprookje is vandaag dan toch begonnen
En Victor heeft de Zilvervloot gewonnen
Een ambiteuze en gedreven knaap
Maar 't is mij téveel pak en gladde prater
Of zoek ik nu een spijker op laag water?…
welkom leven
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 475 als de harten zijn veroverd
overwint zij schroom tot leven
dat geprezen en bewonderd
nu in handen ligt van liefde
aan wie het ook ontsprong
vol maakt hij het leven
van zijn mama en zijn papa
als met nieuwe tijd van jaren
eerder dan gedacht verwacht
zich victor judah melden laat
als geen ander klopt zijn hartje
in moeders schoot zijn…
LB-95-NT
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 269 Van míj mag ie een standbeeld: Victor Muller
Ik vrees dat ik dit weekend heel slecht slaap;
Mijn allereerste auto was een Saab.…
welkom leven
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 317 als de harten zijn veroverd
overwint zij schroom tot leven
dat geprezen en bewonderd
nu in handen ligt van liefde
aan wie het ook ontsprong
vol maakt hij het leven
van zijn mama en zijn papa
als met nieuwe tijd van jaren
eerder dan gedacht verwacht
zich victor judah melden laat
als geen ander klopt zijn hartje
in moeders schoot zijn…
Victor Jara
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 81 Jij zong over liefde, bergen en zeeën. En vrijheid
voor Chili uiteraard, maar ook voor ons.
Je bracht troost, solidariteit en blijheid
voor je volk in verdrukking, dus ook voor ons.
In het stadion werd je stem gesmoord;
lachend sloegen ze juist je handen kapot.
Daarna werd je met 30 kogels vermoord,
want hun zieke geest was totaal verrot.…
Waakzaamheid geboden
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 612 Een uitgeslapen onderzoeker zegt
Dat mensen onvoldoende nachtrust nemen
En dat zij daardoor vragen om problemen
Zo'n slaaptekort blijkt buitengewoon slecht
Dit zal op schrijvers vast veel indruk maken
Omdat zij meestal voor hun welzijn waken
-----------------------------------------------------
Victor Spoormaker, een wetenschapper in Utrecht…
Rust zacht Victor
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.377 zo plotseling weg
schouderophalend, de duimen tussen de bretellen
een buiging en klak af
ook die schelmse lach
-geen tijd-
om afscheid te nemen
en nog vanalles
mijn berevent
ergens daarboven
meer Antwerpen
een stukje Victor
een stukje Verdano
een stukje Cyriel
mooi man
--------------------------------------------------…
Zaagselsporen…(1)
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 320 “ Liefde is het mooiste kind
van de wijsheid “
Victor Hugo…
In de tuin
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 237 Rechte stenen, lange benen
Een bloeiende roos achter de lach waarvoor ik koos
Stengels rijzen in de lucht, reikend naar de vrucht
Voor wie ik koos…
Paasplant
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 101 Fiere Victor op weg naar victorie.
Zonder zijn onderdanen te verwaarlozen
voorspelt hij een fijne toekomst,
toont hij de zege van het Optimisme,
belooft hij een grandioos feest.
Ik moet de weldoener nog tegenkomen
die dat voor elkaar krijgt.…
Een oud liedeken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 656 Tsagh eens een cnape stervensgeern
een valsche, vreede, boose deern.
Sei totten cnape: "hael mi terstont
din moeders herte voor minen hont."
Hi ging en sloech sin moeder doot
en vluchtte mettet herte root.
Mer twijl hi loopt, stuict oppen steen
en valt, -dat arme hert meteen.
Al botsen op de harde baen,
vingh plots dat hert te spreken…
Saab RIP
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 340 De dag was niet vervuld van somberheid
Maar wel van rouw en weemoed om het sneven
Van Saab, het merk dat toch bij leven
Iconisch was voor lef en kwaliteit
De fans zochten geen spijkers op laag water
Maar hadden van die Muller wel een kater…
GOEDLAND
gedicht
2.0 met 13 stemmen 9.179 Victor Hugo heeft er een tijd vertoefd
Zeker als ik genoten van de tinten
De Sure en de Ourthe ; zilveren linten
Oktober heeft daarover flink gesnoefd
Is prat gegaan op Goedlands grote bossen
Haar heldere sterrenhemels, voortbestaan
Van voren in de akkers, eigen graan
Notenlikeur, inheemse druiventrossen
Het Letzenburg waarvoor zovelen…
Aan mijn vriend Réne Victor
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.406 Op ’n plein –
’n Fris wijd-open
Plein, - waar kinders stoeien
En om hun spel verheugd zijn
En waar blije meisjes voorbij komen
Met knappe stap, -
Daar staat een boom die immer bloeien
Zal, door Winter en door wind:
De sterke, hoge boom
Van onze vriendschap,
Groot en vroom.
Door de tijden van onze primula-veris,
Als d’eerste bloesems bloeiden…
De zee heeft geen geheugen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 197 hij het begin van mijn bestaan
Toen begeerte begon met eenzaamheid
met metershoge tsunamikracht
een verwoestend verzwelgende wave
die bezit neemt van hemelrijke pracht
Golven die sterren hun licht laten stralen
in glitterzang op een verlaten strand
waakzaamheid blijft hier ook geboden
als de nachtstroom vloeit over het land
(victor…
De Grote Oorlog (3) - Ramskapelle
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 157 Victor Adriaensen
22 juli 1887-19 februari 1915,Nieuport-Nieuwpoort
------------------------------------------------------------
Keek je hoopvol uit
over de watervlakte
toen een verdwaalde kogel
je in het hart trof
à Nieuport?
Of stootte je op een Duitse bajonet
in de moordende muizenval
van een veroverde loopgracht
à Nieuport?…
Zorgen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 580 Met haar koude stem
verdwalen
woorden
in gedachten
die blijven
waar ze is geweest
toen ik haar zocht
en
met
bange vingers verder
schreef…
Weerstaan
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 920 Met je dwalende vingers dichtbij
ben ik stil en zie ik
dat je mij
zoekt waar
we elkaar niet meer verlaten
en elke scheiding
ons weer doet verlangen
naar vingers die we
koesteren
in elke
wachtende
stilte
waar onze ogen
niets meer weerstaan…
Hier en daar
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 569 Vogels verdwalen in het wakkere licht.
Wakend zoek ik mijn gedicht.
De stilte zal me volgen met
elke gedachte
die ik wens.
Gezichten zwijgen en zoeken
een ontmoeting zonder een vreemdeling.
Ik ben op weg naar het einde.
Ik begin met het einde.
En alleen mijn schaduw
weet
waarom ik
levenslang
slaapwandel
zonder één…
Biechten zonder jou
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 882 Wat jij me wenst zal
ik delen
zonder de koude woede
en
de stenen woorden die
je werpt
waar ik nooit kijk
als ik
zwijgend vraag aan de
tijd
waarom
jouw
woorden
onze stiltes
altijd zo onoverwinnelijk
maken…
Waarvoor ?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 956 Sprekende ogen kijken
naar de wereld die niets meer bewijst.
Gezichten en maskers vragen
antwoorden die winnen.
Woorden volgen gehoorzaam omdat gedachten
niets meer bereiken waar
leugens marcheren.
Wie ben ik als ik luister ?
Wie ben ik als ik denk ?
De vijand die weet ?
Of de bondgenoot die vergeet ?
Angst is het kompas
en dichtbij…
Donkerrood
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 762 Vragend in het naakte licht
fluister ik
naar haar vreemde gezicht
wat de tijd niet antwoordt
en
breekbare woorden
machteloos herhalen
met een stem die
bang
de tijd
vraagt
wat
achterblijft
als de stilte
weer
terugkeert
waar onze liefde
slecht
een eenzame echo
is…
Dichtbij denken
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 513 De liefde
zou
ik vragen met
jouw stem
waarom ik
zwijg
als je wenst
wat ik
niet kan
veranderen
met mijn gestorven
stem…
Kort
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 1.766 In het slapende ogenblik
was haar droom
een vraag
die ze verloor
toen iemand
dacht dat ze eindelijk
gestorven was
en de aarzelende
dood
haar niet
meer wakker maakte…
Sterker
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 491 In het tijdloze moment zal ik
vinden
wat het geluk
mij niet verbergt
als het licht
zwijgt
en
mijn
dierbare
stilte
mijn
woorden
weer
verwacht…
Zien
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.191 Vragende vingers volgen
lachende
ogen die veranderen waar
de spiegels
niet wachten
op de kermis van
schuld
en zonde
en kijken elke liefde
blind maakt.…
Toch
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 567 Zolang de beelden
niets bevrijden
en
bange ogen
meekijken
is het rouwen
een vertrouwen
dat de mensheid
niet kan
delen
waar vreemden
en
vijanden
in de dood nog
gevaarlijker
lijken…