Alle inzendingen over Vreemd blijft aanlokkelijk

aanlokkelijk blijft.…

aanlokkelijk lief languit naakt in de spiegel onweerstaanbaar.…

Heet van buiten zacht van binnen aanlokkelijk aangezicht de sappen in mijn mond mijn tong hunkert naar de smaak mijn slokdarm wil het niet te heet de combinatie zoekend uiteindelijk pak ik de lepel en breng deze naar mijn mond…

vogels vluchten uit de stilte van het huis zelfs verborgen zwervers sluiten 't gemijmer in de ramen en 't geschrijf naar hun geliefden die het verleden vulden toen de bomen nog rechtop hun handen op de horizon legden planten verdorren vanuit alle hoeken hun geroep wordt niet meer beantwoord en zelfs de buien worden naar een botte kist gedragen…

De bard werd tachtig en vereerd Zoals dat past, krom en wel veert Hij weer op en werpt de linten van zich af Feestelijkheden zijn een straf Voor wie met Datheen en Calvijn werd grootgebracht Men spoelt met wijn en sterker drank Die keel niet schoon ontstoken door de klank Van psalmen uit de folianten van Johan de Heer Wat je verliet komt…

Het lijkt me geen aanlokkelijke baan: je trekt een kar die stil moet blijven staan.…

we dachten eerst dat God was daarna werd het evolutie maar nog steeds begrijpen we niet al te goed vraag is natuurlijk wat begrip is en wat poezie wie weet gaat poezie dieper dan een beetje begrip nou ja, soms wel regelmatig ook niet dat maakt het alletwee aanlokkelijk…

Wat vreemd. Het blijft hetzelfde.…

Bijna iedereen praat z'n straatje schoon niet met een schoonmaakmiddel maar met speeksel blah, blah, blah, blah, blah!…

nooit had hij durven denken na een nacht van zwoele pret 't begon met champagne in te schenken en te ontwaken in een vreemd bed spijtgevoelens kwamen dra zijn gedachten aan het dwalen, wakker worden met een kater, zijn stommiteiten achterhalen struikelend over woorden… wegdraaiende ogen… in een hoekje gekropen… bang van wat moet komen…

Het is zo verleidelijk om nieuwsgierig al te bladeren aan het begin om te ontdekken hoe het slot zal zijn het is zo aantrekkelijk vooruit te grijpen dwars door de pijn de uitkomst van het verhaal willen weten zodat ik mag rijpen mezelf herwin het is zo aanlokkelijk zelfs te beginnen bij het slot ik voel bladeren mag…

En in het strijklicht van de avond waait vreemde stilte aan over de graven tijd heeft hen ooit gedragen verdriet het slijt maar leegte is een ding dat voor altijd achter blijft.…

Wie schrijft, blijft. De dichter die hij denkt te zijn, is op zoek naar zichzelf. Naar een vreemde in het paradijs. Naar een ego dat kan schrijven, maar zelf niet dichten kan.…

Het blijft toch vreemd dat onze goegemeente Vaak een half etmaal lang verstoken blijft Van een traagsonnetteur die langzaam schrijft En ons voorziet in niets - geen woord, een leemte Kom Daantje, hebt gij weer geen vers bereid Laat ons niet twaalf uur in onzekerheid!...…

En dan zie ik je glimlach en je ogen en dan weet ik dat je nog altijd een vreemde voor me bent.…

vreemde ogen spreken waarheid dwingen woordloos haar respect niets gelogen geven klaarheid worden niet boos onbedekt vreemde handen vormen zinnen dempen krachtig haar verdriet vragen branden diep van binnen ... maar de vreemde antwoordt niet…

oh, waarom beangstigen vreemde dingen ons thuis, onze gewoontes? hoe werken die temporele ster- allures, dat schrikbewind voor hen die als wij gelukkig willen zijn?…

"ik ben ook maar een mens", zei de aap tijdens de vergadering "en ik ben ook maar een mens", zei de olifant in de kring "grr, ik ben ook maar een mens", gromde de leeuw, bijna met tegenzin "en de mens dan ?", vroeg nu de gier "tja", zuchtten ze allen, "dat is wel het vreemdste dier".…

Vreemde gevoelens Hebben we samen in kaart gebracht Verdriet en onzekerheden Hebben we altijd samen verzacht Na een tijd lang getwijfeld te hebben Aan elkaars loyaliteit Beschouw ik het achteraf Als een formaliteit Ik wist vanaf het begin Dat het goed zat Ik wist dat jij Mijn andere helft in je had Nu geniet ik elke dag Dat jij…

Dus zing ik 'Vreemden in de nacht', van een legende .. al bij zijn leven. En kijk .. buiten wordt het al licht.…

hallo vreemde wat doe je hier in ons land hallo vreemde voor wat vlucht jij in jouw land wat heb je verloren in jouw mooie land samen hand in hand lopen wij in ons vrije land…

ik ben geen goede reiger ik sta niet roerloos aan de oever van een plas de vissen mijden mij de kikkers kijken wel uit hoe hard mijn snavel ook is ik kwets het zachte vlees van mijn prooien niet ik ben geen goede reiger…

En daarom blijf ik zeggen, hallo vreemde met je vreemde geur De keuze ligt aan jou. Blijf jij kloppen of loop je weg vanaf mijn deur?…

Een fractie van seconde door herinneringen in verkeerde dimensie, verblind ben ik gevangen in een spiraal van onwezenlijkheid in een vreemde wervelwind van ontwortelde gedachten, en grijp naar logica die mijn denken met realiteit verbindt.…

door de ramen steekt het licht de kop op donder door de deuren heen geen geluid boven iedereen uit de slaap was te kort net als dood gaan niet meer maarr nooit een teken en gebaar de tijd lief bedaar nooit komen twee verhalen samen amen o driedelig ? het soort pret ogen door de kier van leven heen kijken geen dans is lila…

Er was haar niks vreemd, je kon over alles met haar praten, en toch kreeg men langzaamaan in de gaten, dat ze vreemd werd. Er was haar niks vreemd, maar ze is nu dermate vervreemd, dat men nergens meer met haar over kan praten, ondanks dat niets haar vreemd was!…

vreemd toen ik laatst je graf bezocht om je foto los te wrikken, bleek daar een struik te staan. ik sloeg bleek uit toen ik vernam dat je was weggegaan om mij te zoeken. ik ben dus rap naar huis gegaan en zit nu ontdaan op je te wachten. overdag schrijf ik wacht, maar het zijn die nachten ...…

Doe het maar uit angst: verwelkom vreemdelingen – in je eigen huis.…

Niet in een getto, woestenij of krottenstad geboren zijn is een feit, geen gunst: niemand hoeft mij te vermanen omdat ik niet zelf de akker ontgon de wegen niet plaveide en fruit eet van bomen die ik niet heb geplant Wel in een getto woestenij of krottenstad geboren zijn is een feit, geen schuld: niemand hoeft mij te vermanen omdat ik…

Ze kijken naar me ze denken daar is iets mis ja dat gezicht en die houding is zo anders als ik me niet vergis Nog maar even kijken want het is toch vreemd zoals het gaat die ogen prikken in mijn rug als ik de omgeving verlaat Mij bekruipt het gevoel dat mensen het niet begrijpen zou ze dronken zijn toch maar ontwijken Voor de buitenwereld…