822 resultaten.
Te wit voor pastel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 487 het doek
is te wit voor pastel
sneeuw danst en dwarrelt
ik krijg de contrasten niet fel
een dunner penseel
meer water dan sneeuw
maar in ontdooien
wordt alles te veel
het wintert van
zacht naar hard ijs
ik prilde het groen
helaas zonder zon eigenwijs…
Weken na de winterdagen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 120 Haar oneindige droom wekte controle
die ze voor het speciale pad had uitgekozen
door in een warm nest te oogsten
om hem weken na de winterdagen te ontdooien.…
Zonde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 67 bevroren zijn de verloren
niet meer te helen
vergeten delen
ze ontdooien
er smelt ijswater
over mijn rug
ik stop ze terug
de lade wil niet meer sluiten
te lang gelegen, einddatum bereikt
de houdbaarheid verstrijkt
in verscheurde verpakking
flikker ik alles met gemak
in de vuilnisbak…
Breekpunt
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 66 je kwam binnen
en zag meteen iets in
mijn ogen wat al veel
te lang had vastgezeten
ik brak open
- dat was het mooie -
en liet me schaamteloos
door jou ontdooien
alsof je kwam om mij
omver te werpen -
als een vaas in duizend
stukken - en dat lukte
je kwam binnen…
Gegroet
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 2.991 Een vriendelijke blik een aardige groet
een knikje opzij geeft de burger moed.
Een vraagje hoe 'n ander het maakt
is iets wat steeds verder op de
achtergrond raakt.
Maar een vriendelijke blik, een aardige groet
maar de wereld ineens een beetje mooier,
en:
Zo hoort het en zo is het goed.…
ijzig zijn kou
netgedicht
3.0 met 47 stemmen 6.942 liefde stond
als koud tegoed
in de vriezer
voor de toekomst
van warme dagen
steeds kouder langer
ingevroren
spinazie liefde pizza
raden maar:
wat is wat
ijs getegeld
in het vak
ontdooien
kon niet meer
zelfs
de stekkers
zaten vastgevroren
van het contract…
WATERSTROOM...
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 737 hartje winter
ontdooien
Herinneren dat
we elkaar
-in 't voorbijgaan-kusten
In de nek
op de lippen
en de vingertoppen
We waren niet te stoppen
als een waterstroom
op weg naar zee.…
In je armen
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 808 Neem me in je armen
alleen jij kan me warmen
mijn hart ontdooien dat
een beetje was bevroren
til me over de hoge rand
naar de goede kant
laat het eenzame diep in
me voorgoed verdwijnen
zodat er weer licht in
mijn hart zal gaan schijnen.…
In duizenden kristallen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 353 je wolkte wit
in gure lucht
vertolkte mijn gevoel
de warmte van gedachten
sloeg aan tegen het
donkere vrieskoude raam
je legde uit
in bloementaal en kleurde
op in duizenden kristallen
je vingers schikten
het boeket toen jij je hart
ontdooiend om de bloemen had gelegd…
koningin
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.388 weer vorst aan de grond
vriendelijk wuivend naar zij
die het volk behaagt…
Weerbericht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 134 Door vriendelijkheid en
gulle lach,
schijnt de zon,de hele dag.…
illusie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 219 Alles is mooi
Ik denk dat ik ontdooi
Ik zit naast jou
in de kou
je laat me stralen
je bent de ideale
je bent prachtig
je luistert altijd zo aandachtig
je geeft me een kus
ik word hystericus
kon je nog maar bij me zijn
ik vond het zo fijn
maar toen ontmoette je haar
het einde tussen ons kant en klaar…
Nachtverhalen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 245 Verhalend de nacht door
weer landen op aarde
de maan krijgt gezicht
de dag nog z’n waarde
Bezweer me met woorden
over liefde en trouw
ik zal alles geloven
als ze komen van jou
Bestrooi me met kussen
terwijl ik ontdooi
geen plaats meer voor twijfel
het leven is mooi…
Rood de lippen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 531 ik draad
een armpje hoog
haar lach lijkt
nog bevroren
vierkant toch
de vingers
van het handje
in een welkomsboog
daar gaat de duim
in warm ontdooien
rood de lippen in
toegankelijk ontplooien
dit zijn geen
marionetten of juist wel
jij trekt aan de touwtjes
en toch speel ik mijn spel…
Complimentjes
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 160 Een mens kan teren op een glimlach,
een vriendelijk woord, een compliment,
al is het een BOOM van een vent!…
La primavera
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 245 Ruth was zo vriendelijk mij toelating te geven haar tekening op mijn weblog te plaatsen, waar ook de gezongen versie (Nederlands/Engels) te beluisteren is.…
koud
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 496 de zonnestralen schijnen
het verwarmt je lichaam niet
zal ooit de kou in jou verdwijnen
of bereiken de stralen je niet
je lijkt wel bevroren
koud als een blok graniet
niks kan je nog bekoren
je ogen donker als antraciet
ooit zal de warmte je ontdooien
de stralen om je lichaam glooien…
Ga je mee douchen ?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 571 Wanneer aarzelende
druppels verkwikken
laat dan warme stralen
bevroren wanen ontdooien
als bloemen huiverig
over de rand van de
vaas het eerste licht
durven begroeten
pas dan zal gisteren
vandaag zijn en
verlegen verlangen
naar morgen
ga je mee douchen ?…
Beloften
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 94 Al is het deze keer wat later…
Knotwilg
Ik draag het voorjaar in mijn afgezaagde armen,
wacht nog even met het uit te strooien,
tot een hoopvolle wind haar zal ontdooien
en ons met rijke bloesem zal verwarmen.…
Een stukje van jouw hemel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 98 heb ingezoomd
op je lach
van zacht naar volle kracht
in aanzet
tot ontplooien
laat je iedereen ontdooien
straalt met ogen
maakt affiniteit
met blijheid in ons hart
in delen
open je de geest
met charmante vrolijkheid
deze foto
geeft een stukje
van jouw hemel prijs…
Broer
gedicht
4.0 met 5 stemmen 8.038 Ik adem op jouw woord
en zie hoe dit zich smelten laat
maar ook hoe je ontdooiend spreken
jou verstoort.
----------------------
uit: 'Hohner', 2015.…
scheve schaatsen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 767 in de sneeuw
van je haren
glanst de ijsbaan
van je hoofd
scheve schaatsen
krassen daar genoegens
schuren zinnen
leggen bloot
de climaxen
ontdooien maar je
vriest de graadjes
lager met plezier
de hitte in
een gletsjer lust
laat weerstand smelten
in het zondige vertier…
Allergie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 962 Ik kan er niet meer tegen
Braak woorden met stukjes
Uit mijn hardgeworden maag
Ik sla dicht na elke vraag
Vrolijk, zelfs vriendelijk
Begon ik onvermoed lijdensweg
Ik hoor u denken
Die is ver heen
In schenken
Zet ik het verkeerde been
Draai alles om,
U gaat, ik kom
Vriendelijk en vrolijk
Uitslag versla ik olijk…
Jouw hand
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 48 je vingers met
dwarse streepjes
die kootjes dragen
nagels die nooit
hebben nagelaten
vuil te willen zijn
de lijnen in je hand
als markering van
spieren en gewrichten
de duim heeft een
oppositionele rol in
dit gevoelig geheel
ringen rond de
pols hebben hun
eigen verhalen over
het vele werk de
vermoeidheden in
buigen en barsten…
humeur
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 628 Een humeur begint van
's morgensvroeg tot
's avondslaat.
En al wat er tussen ligt
bepaalt je glimlach!…
Wel-of geen vriend
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 117 Je hoeft geen vriend te zijn
om aardig te doen
je hoeft niet bevriend te zijn
om normaal te doen!
Je hoeft me niet aardig te vinden
om “dag” te zeggen
je hoeft me zelfs niet eens
uit te leggen, dat je me niet ligt!
Je hoeft niks, ik evenmin
maar deze tijd is een nare
deze is niet te evenaren
we hebben elkaar nodig!
Dus al vindt je…
VADER
hartenkreet
3.0 met 26 stemmen 3.659 V Vriendelijk en vreedzaam een verstandige man
A Aardig, aandachtige, attend als het kan
D Dapper, doordacht een daadkrachtig mens
E Eenvoudig, Eerbiedig, een evenwichtige wens
R Rechtvaardig, redelijk, rotsvast mijn Pa
Ik zorg dat ik vol trots naast hem sta
Ik sluit hem voor altijd in mijn hart
Ik gehoorzaam hem, misschien een opdracht…
Op weg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 198 Stelt u zich voor: een stad na middernacht,
een echtpaar loopt door de verlaten straten,
in opperbeste stemming. Onverwacht
stopt er een auto en stopt ook het praten.
Een man stapt uit en heeft niet in de gaten
hoe bang zij zijn, op bruut geweld bedacht,
omdat hij zelf, gevolgd door onverlaten,
ternauwernood ontsnapte aan de jacht.
Daar…
Zwakheden
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 229 We willen aardige en goede mensen zijn
Oprecht, vriendelijk en gezeglijk
Maar meestal zijn we toch onhebbelijk
En helaas is onze goedheid soms schijn.
Wij mensen willen wel graag het goede
Maar door onze zwakheden lukt dit niet
We zijn steeds zo onzeker op dit gebied
O, God, wil ons voor het kwade behoeden.…
Landslakken
gedicht
2.0 met 36 stemmen 7.361 Landslakken worden nooit moe
van de langzaamheid en nooit moe alles
uit te leggen aan de machtige vooruitgang,
de snelle wolken, de grote stappen voorwaarts.
Zij vinden daarnaast nog tijd om niets omstotend
iedereen van harte te groeten.
en zij kosten haast niets.
Zij kunnen zich niet vergissen, houden van
liggende dingen, blaadjes, hout van…