Alle inzendingen over Vrouwelijk schoon

ik vergelijk je met de zomer maar jij bent zonniger en milder en nooit in glans voorbijgaand ik bemin je in het stofgoud van de zon het is mooi om je aan te raken het is zoals het voelt, het is liefde harten op drift volmaakt in een schoon licht…

Zo vrouwelijk en vredig, vol vreugde, zo vrij, zo voel ik me bij jou.…

In mijn eentje mijn vrouwelijke eer verdedigen is soms de moed op. Het trieste is dat ik mezelf dan maar verstop. Voel me bedreigd in mijn eigen huis. Zoveel angst vele zaken niet pluis. Mezelf niet kunnen verdedigen door pijn. Als ik straks weer sterker ben zal ik er dan weer durven zijn? Ga je dan nooit stoppen met me lastig vallen?…

jij, mijn muze ziet mij niet voel je wel; mijn schepping in het verschiet mooi, zo mooi waarover ik vertel of droom in het gras drijven op jouw wolk zuchten, zij aan zij wij zijn een samen zijn we te leen altijd toeven in mei de woorden gemeen je gaat ver de morgen vooruit dat hoort ook zo ik verlang naar je mijn kunstige bruid…

Ik ben beneden in mijn ziel Aan het kijken wat er mis met mij is Deze mannelijkheid die ik voel Is soms vrouwelijk Die als een zachte stem zegt het komt goed Hoewel ik man ben, voel ik mij soms meer vrouw Niet overal geaccepteerd dit dubbelgevoel Liegen over dit gebeurd vaak in dominante culturen Ze zeggen dat het woke is maar ik denk dat het…

En toen de geest des doods ze naar de hemel geleidde voor des Heren gulden troon, zong ‘t englenkoor in ‘t schittrend lichtgewemel Wat is ze schoon! ----------------------------------------------- reis (blauw): effen (blauw) Sylfen: luchtgeesten, sierlijk en vrouwelijk…

mijn naakte liefde voelt zich vrouwelijk en zacht jouw omarming streelt…

je zit met je hoofd al klem tussen schaamteloze lippen maar de tijd is nog niet rijp om uit het vrouwelijke te wippen…

Waar tot voorkort Afval in diverse soorten En maten het straatbeeld bepaalden Heerst nu het serene groen - Geen blik, plastic of glas Meer te ontwaren, En door het kleinste spleetje In het viaduct straalt onverwacht Het nieuwe licht op het Prille groen - Nieuw licht, nieuw leven, Daar was het Nederland Schoon Nu eenmaal om…

warm zachtwarm, enzovoorts vrouwelijk vredelievend eer ik uw naam (zoals dat heet) geïnkt op papier voor jou van mij waar poëzie niet zwijgt als lichtheid van ademhalen rondom die plek beweegt het bestaan van jouw klassieke gedichten zó bevrijdend in mij…

reikend naar het licht ranke vrouwelijkheid draagt voelbare zwaarte ik stijg op uit dit bestaan en laat mijn leven aarden…

vrouwelijke kracht innerlijke schoonheden laten haar hart zien zachte rondingen vormen de basis van haar bestaan…

heeft zijn vuur uitgespuwd in de diepste lagen van mijn vrouwelijkheid Niets dan een ontzield, verwoest lichaam De draak sluipt en helaas, niemand is op hem voorbereid.…

speelde God een spel, of liet hij eens te meer zien dat Goddelijkheid Vrouwelijk is?…

misschien dat mijn vrouwelijke alter ego u in de toekomst nog eens lastig valt maar ik heb het met u gehad ik ben geschiedenis reageer maar tot u een ons weegt dan haal ik mijn gram…

Zonder mij uit tot dit onophoudelijk vrouwelijk wit van ogen en appels huid zonder mij zonder mij uit. Zonder mij zonder mij uit zonder mij uit tot huid zonder u uit tot huid zonder mij zonder mij uit.…

Nachtelijke uren kunnen een vrouwelijke eer niet bewaken; laten haar niet ongemoeid tot aan het ontwaken. Lucretia, klassiek thema van een vrouwelijk leven aan schreven. Lucretia, romeinse zeden waarvoor zij schaamtevol wenste te sterven.…

welingelichte kringen hebben mij bericht geflikvlooi in de vrouwelijke scheden behoort vanaf heden tot het verleden je ziet geen kloten bij gebrek aan licht…

Ik heb er schoon genoeg van, riep de man Bij harde vakbondsacties in de schoonmaak Vandaar dat ik hier fel over mijn loon waak Want dat is iets dat best royaler kan En toen ik naar zijn inkomenseis vroeg Toen zei hij kort en bondig: schoon genoeg…

Als huisman met een ijzeren plichtsgevoel Moet ik per dag 10 kilometer joggen En ook nog eens een aardig stukje bloggen Ik laat de boel geregeld dus de boel Nou hoor ik laatst mijn buurvrouw, per abuis; 'Zó smerig , 't is daar net 'n ziekenhuis !…

niet al dat gezeur wil je weg ook uit de sleur van dagelijkse beslommering en goed bedoelde bekommering even alleen zijn en alleen met enkel jezelf om je heen voor rust en denken maar ook bezinning en weg te doen wat bagage uit je rugzak want ook die raakt ooit te vol is het tijd die wat te legen dat wil dus zeggen je hoofd schoon…

Hoe schone is Moeders tranenlach, wanneer het kindje teer haar zoent en stamelt: “Moeder!” ach, de aldereerste keer!…

Zoete geur vol verleiding lokt me dichter sluit mijn ogen laat me meevoeren naar daar waar liefde door de kanalen stroomt wilgen niet meer treuren maar de verrukking omarmen bloemen aanlokkelijk hun kelk heffen vlinders het hoofd op hol brengen zoemt blijdschap tierig rond in deze weelde wiegen bladeren op het ritme…

De waarheid bij nacht heeft hier niet veel om het lijf nu je naast mij ligt blijf je voortaan onzichtbaar licht in tijdsverblijf schoon in jouw vergankelijkheid neem ik ontvangst van jouw muze met kleine gebaren omring ik de liederlijke lethargie van jouw ontheemde bestaan iets in de intensiteit heeft een vacuüm doen ontstaan terwijl…

ziljoen zeepbellen spoelen wassende wolken soppen de aarde…

hoe schoon is het wanneer de dag zich opkrult in de nacht zodat ze precies in mijn handpalm past met mijn andere hand strooi ik dromen van ver die alleen zijn weggelegd voor hen die ze willen ontwaren…

En daarom stellen zij nu aan de kaak Mijn honderdveertig pond schoon aan de haak.…

En mijn schone zelf.…

onder de grijze lucht van de stad voorbij de zwarte gebouwde gebergten het kerkhof gras overwoekert een eenzaam kruis als een goddelijke ingreep daalde hier een regen van gloeiend lood neer het schone schemert in het verval…

in haakse hoeken steekt het leven altijd scherp af zij hebben nooit mijn voorkeur gehad ik rond zaken liever met een harmoniemodel waarbij we stekels niet meer tolereren de cirkel laat ik dan ook prevaleren in zijn eeuwig gaan begin en einde sluiten naadloos aan rechte lijnen zullen ooit verdwijnen het vrouwelijk rond heeft al…