Alle inzendingen over Vuurtoren

. ------------------------------- fanal - vuurtoren, lichtbaak…

Er daar stond hij, de junior een mooie jonge man met krullend rood haar en een verzorgd rood baartje ik was op slag verrukt ik zeg niet verliefd dat wil ik als senior niet meer maar wel verrukt, verrukkelijk we spraken wat woorden en ik zag hem blozen dat zit daarbinnen wel goed dacht ik mezelf kennende want ik was ook rood roder…

dans de poetische cyclus de muur gedichten hun gezichten verdwenen hun stem blijft door spelen de kosmische strijd een vuurtoren in deze tijd leiden sleutelstad rode letters van Eugenio Montale de straten en verhalen hoge bomen vangen veel wind het tegengif van de dood begint mythische jagers positief blijven ademhalen vuurspuwers van…

ik ben de laatse telg van een uitgeroeid geslacht een stervende romanticus van het eerste uur door de heersende gevoelens om het leven gebracht beroofd van de hoop op een leven van lange duur waar ik voor sta bestaat nauwelijks meer een vuurtoren voor een kust zonder schepen de laatst nog echt levende holenbeer waar zich al zoveel mensen aan…

De branding in de vuurtoren, het ruisen mijn cocon van scharlaken zijde in de wind van eb. Ze waait buiten. adem. Mijn honderd woorden hielden haar. En ik voelde mij begrepen tot ik mijzelf op- sloot, tot mijn middel. Eerst haar zee, golven en nu kust, haar zachte mond- ing zoet mijn water.…

denderen door mijn lijf schreeuwende meeuwen de paniek van verscheurde harten vluchtend door de onvoorstelbare verwoestende nacht ik struikel, een waterige geul dramatische herhaling van de herhaling zout is het water, mijn val slaat een afdruk in het wad opnieuw machteloos verstijvend door kou en herinnering schokkend licht van een vuurtoren…

Ik zou niet willen sterven op zo’n eiland waar niet eens een vuurtoren staat die me veilig naar de kade zal brengen.…

het verschiet jouw laatste friet op het Bolwerk staat fier die beroemde Zeeuw ontlokt het lome zand de andere een geeuw daagt een storm het water uit tot dansen moeten kleine scheepjes zich in haventjes verschansen zet Vlissing ‘s windorgel bij het Nollestrand een Verlag van Bach naar eigen hand flikkert in de verte een licht Breskens vuurtoren…

Hij snakt overal naar ruimte en vindt die bij het kijken naar de vuurtoren: links daarvan de Noordzee en rechts de Waddenzee. Dichter bij de elementen is hij. Meer lucht is hier en minder lawaai. Lucht en leegte en vooral licht, intenser nog dan het licht in Noordwijk. Jeronimo is verliefd.…

Niemand heeft in de gaten Hoe ze een winterbed vinden Achter een vermolmde luik Op de vuurtoren lazen wij vreemde tekens Kreten van verf. Kladwerk. Buiten het bereik van ons verstand. Iets dat lijkt op een gebroken ster Een vallende druppel…Bloed? Een hart dat huilt? Nee. Het hoort niet.…

"Vuurtoren", riep het meisje en tekende in het zand een zuiver bloedend hart, klein, bang, als dood, stervend kloppend in het warm ontloken avondrood. Ze nam het koude bittere hart en kuste het vaarwel, de zee zag het zittende meisje, spoelde schuim, wit schuim dat haar voeten en handen bedekte.…

Hori- (zon) Als de avond valt De ochtend In het gezichtsveld danst De oversteek in woelig water, Veel handen maken licht werk, Een rotsblok die opgelicht wordt, Een vuurtoren Een warme haard verwacht, Slaap pijn verzacht.…