Alle inzendingen over Wanhopig OR Bedrogen

En hoe hard ik ook proberen zal met bedrog kan ik niet leven!)…

Je schrikt van deze vraag, kijkt om Nu zie ik de pijn in je ogen, En zegt:"je hebt me zo bedrogen"…

ik kan het niet geloven maar het blijkt toch waar je hebt me echt bedrogen terwijl ik me alleen op jou blind staar waarom doe je mij zo’n pijn ademhalen gaat met moeite je zegt je hebt het met mij zo fijn en toch doe je mij dit aan ik kan er niet meer tegen ga jij nu maar weg en terwijl ik loop in de regen bedenk ik wat ik moet ik…

Je bent niet eerlijk tegen me geweest, Dus waarom ik van je hou, Je was me ontrouw op dat feest, Ik wil niet meer worden jouw vrouw. Wat ik wil is weg van hier, Ik wil weg bij jou, Het leven met jou brengt me geen plezier, Omdat ik niet meer van je hou. Ik ga door met mijn leven, Dat zal niet makkelijk zijn, Ik stop met jou mijn liefde…

dat je nachten weg bleef deed mij nog niet geloven, dat je me uiteindelijk toch hebt bedrogen. huilen dat je spijt had, schuldgevoelens naar je kind in 't begin en toen ik erachter kwam, zat je gewoon bij een andere vriendin.…

Ik ben blij dat ik het weet Eindelijk geen spel meer De waarheid kwam boven En toen viel je weer Je viel door de mand En je zag je zat fout Maar kan het je schelen Volgens mij laat het je koud Leer je dan nooit iets Je wint niet van mij Ik weet nu de waarheid En zoiets maakt me blij Ik voel nu niets meer voor jou En dat…

de treurnis om een miskenning wordt druppelsgewijze bedekt. na een mislukte oogst wordt met geloken ogen de muziek op deze woorden doorgewezen naar een kies; hoelang zal het nog duren in deze onbepaalde ruimte zonder enig benul, onbezonnen, ondoordacht, zelfs niet doenlijk of uitvoerbaar doch te zwaar om te dragen…

Vergane aandacht van roze De blik is niet meer Het gevoel van niet te missen Mis ik keer op keer En als wij ter ruste liggen Gedwongen ineen Is de lepel sterk verbogen Stijf en hard ben jij alleen En als ik je aanraak Gewend jouw schaterlach Schok jij wrevelig Zeg je wegdraaiend goedenacht Maar in de ochtend uren Ben jij lief en…

Tranen als de ochtenddauw glijden langs mijn gezicht druppelen zacht op mijn handen. Verdriet glijdt als een grijze nevel om mij heen totdat mijn lichaam langzaam aan verkilt. Pijn als een ijzige wind dringt zich binnen in mijn ziel die inkrimpt van deze kou, en dan...de zon komt op en werpt…

Weet je wat je mij hebt aangedaan met die ogen met die lach ik heb me laten meeslepen hoe komt dat waarom heb ik het niet eerder gezien, dat jij mij bedroog maar toen je zei dat je van mij hield wist ik dat je loog…

En weer wordt hier bewezen dat door, dit in fluweel verpakt bedrog innig omarmt door eigen hebzucht en angst voor wat er na ons komt, ieder opnieuw naar de afgrond stormt.…

(voor Mirjam) De tijd en het onzichtbare doet vervagen, dat weet iedereen, stofwolken achterlaten is een methode om te verdwijnen, maar wat in mijn ziel is gebrandmerkt laat zich niet bedotten. Je hebt me heel wat moois voorgespiegeld, ik geloofde erin als een naïef kind, totdat je leugens wel heel bizar werden en ik onraad ging voelen.…

De wielersport is door en door verziekt Voor Rabobank is dat vandaag een reden Om per direct als sponsor terug te treden Want wie de zaak bedriegt wordt niet gestiekt Het zou de hele bankensector sieren  Als zij nu ook eens stopten met bankieren. Vanwege alle dopingschandalen stopt Rabobank de sponsoring van haar wielerploegen.…

jij bent de mooiste en mijn liefste maar je zegt zoveel niet als ik je vraag dus moet ik je nemen zoals je bent maar wie ben je ? oke, misschien is dat een vraag die niet telt maar waarom zou dat niet mogen tellen? wie weet ben je een bedriegster maar waarom bedrieg je mij ? doe beter niet,want dan ben ik boos en ben ik gevaarlijker…

Ogen Je mag me voorlogen O, ja het is liegen Maar dan verraad je me niet, je verliet…

Engelenvleugels op haar rug getatoeëerd en toch deed zij nors...…

Op mijn eenhoorn trotseerde ik de eeuwige jachtvelden waarbij velen het moesten ontgelden Ik maakte jacht op spiritueel bedrog, dat is waar ik tegen vocht Gefrustreerd hadden zij het genootschap de rug toegekeerd en werden gestimuleerd om zij die het licht wilden betreden de ziel te ontnemen. Hun laatste uur sloeg in het vagevuur.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Als ik ga weet ik niet waarvoor Als ik blijf weet ik niet waarom Want er is niets Niets om heen te gaan Weinig,weinig om te blijven Blijven is stilstaan Langzaam verwelken als een bloem in de vrieskou Gaan, Gaan is vluchten, vluchten voor mezelf Er is niets meer. niets meer om te blijven Nog minder, minder om te gaan Vastgeroest…

Een andere wereld waar lopen niet gaat Waar de mensen vliegend zweven over straat Waar de vogels zwemmen en de vissen lopen Waar de leeuwen temmen en de ongelovigen hopen Daar zal ik eindelijk vinden wat ik al weken zoek alle wijsheid van de wereld in één gebundeld boek…

Zwarte wolken bedekken de zon, Alle warmte wordt vervangen door kou en regen, Mezelf afvragend waar het precies begon, Kan ik er echt niet langer tegen, Ik zit met mijn handen voor mijn ogen, Te huilen als een weerloos kind, Terwijl ik bedenk dat ik mijn hart heb bedrogen, Luister ik naar de woeste wind, Met nog zoute tranen op mijn gezicht,…

vloeibaar in de kassen oog in deze tranen kijkt naar objecten zonder iets te zien dampend uit de ziel binnenste van de haat schreeuwt naar deze stilte zonder iets te zeggen bevroren op de grond wereld boven mij kent geen hoop zonder deze wanhoop…

Waar ter wereld zijn mijn kindren Waar, oh waar, ik vind ze niet meegenomen door hun vader Wanhopig ben ik van verdriet Deze woorden sprak ik vroeger vijfentwintig jaar gelee 'k was mijn kinderen verloren Hun vader nam ze zomaar mee...…

Het verlangend wachten, En het wanhopig trachten, Door te gaan zonder jou.…

jij leeft daar moet voor je leven knokken ik leef hier en voel me gelukkig zonder er iets voor te doen jij leeft daar in dozen en in hokken ik leef hier in een huis met een plantsoen jij leeft daar bent al gelukkig met een onderdak ik leef hier in een huis jij daar in een vuilniszak jij daar bent arm...…

hulpeloos gevangen in een web van verlangen wil schreeuwen vechten slaan me even laten gaan daar is alleen oorverdovend die stilte van een onbegrepen kilte…

Niet meer hoop ik uit dit schemerduister licht: Al de heemlen sloten achter uw vervluchten luister dicht. Wat bedoelen al der aarde, al der sterren prachten nu? Geen der groene dagen, geen der zilvren nachten wachten u. Waarom wil ziel niet berusten, waarom blijft zij immer kind? Waartoe voortgeloven in de zegen die zij nimmer vindt?…

De gedachte doorboort de kern van mijn hart Slopend en tergend langzaam dringt het binnen Als een speer met een botte punt recht in de ziel Weerhouden gaat niet en ik maak een web van gevoelens Maar in het nauw gedreven sterft de hoop…

Een grote zaal, de muren kaal. Gepraat, gefluister en gelach. En ik? Ik wacht, ja heus, ik wacht, op dat ene moment dat iedereen wel kent, wanneer het muntje eindelijk valt… Ik kijk behoedzaam om me heen, gluur even fronsend naar degeen, die daar opeens vlakbij me staat, terwijl ze ergens over praat. Ik voel me niet lekker, ik voel…